Μοίρασμα κειμένων της ομάδας μας έγινε σήμερα (15/9) στους μαθητές και τις μαθήτριες του 12ου Γυμνασίου και του 16ου Λυκείου στην Ξηροκρήνη (το οποίο έχει μετατραπεί σε ωνάσειο), καλώντας τους/τις στην αντιφασιστική-αντικρατική πορεία στη μνήμη του Παύλου Φύσσα, την Πέμπτη 18/9 στις 18:00 στην Καμάρα.
Ο Παύλος ζει – Τσακίστε τους ναζί
Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης
Παρακάτω το κείμενο που μοιράστηκε:
12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα ράπερ Παύλου Φύσσα – Όλοι/ες όλες στην αντιφασιστική/αντικρατική πορεία την Πέμπτη 18/9 στις 18:00 στην Καμάρα Όταν οι γονείς μας και οι φίλοι/ες μας γυρνάν απλήρωτοι ή με λιγοστά χρήματα από τη δουλειά τους, όταν η τράπεζα παίρνει το σπίτι των γειτόνων και τους πετάει στο δρόμο, όταν το λιμενικό πνίγει μετανάστες/ριες, ακόμα και μικρά παιδιά στο Αιγαίο, ποιοι ευθύνονται; Όταν το μόνο που κάνει το κράτος είναι να προσλαμβάνει μπάτσους και να μετατρέπει την υγεία, την παιδεία, τους δημόσιους χώρους σε πεδία κερδοφορίας των καπιταλιστών, στερώντας την αξιοπρεπή διαβίωση των ανθρώπων, τι πάει στραβά; Ο εθνικισμός και ο φασισμός δίνουν μία εύκολη και μισαλλόδοξη απάντηση σε αυτά, κατηγορώντας τους “ξένους”. “Οι ξένοι μας παίρνουν τις δουλειές και μας ρίχνουν τα μεροκάματα”, “οι ξένοι ευθύνονται για την εγκληματικότητα”, “οι ξένοι ζουν με επιδόματα και οι έλληνες με ψίχουλα”… Επίσης, κατηγορούν γενικά τους διαφορετικούς και τους κοινωνικά ευάλωτους. Οι φασίστες ρίχνουν τις ευθύνες για όλα τα δεινά της κοινωνίας πάντα σε όσους είναι από κάτω και ποτέ στους ανώτερους. Όσο και αν το παίζουν αντισυστημικοί, είναι διαχρονικά σύμμαχοι των ισχυρών καπιταλιστών. Το δικτατορικό καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών το 1967-1974 για παράδειγμα, είχε την υποστήριξη από ελλήνες εφοπλιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοβιομήχανους, πετρελαιάρχες, πολιτικούς και παπάδες. Με τους ισχυρούς καπιταλιστές τάσσονταν ανέκαθεν οι φασίστες, όπως έκαναν επί δικτατορίας Μεταξά, έπειτα επί ναζιστικής κατοχής, αλλά και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου οι ντόπιοι συνεργάτες των ναζί κατέλαβαν κρατικά αξιώματα. Έτσι και οι ναζοί της χρυσής αυγής κέρδισαν απήχηση από το 2009 και μετά, έχοντας τη στήριξη πολλών καπιταλιστών. Μερικοί από αυτούς υπήρξαν οι εφοπλιστές, οι οποίοι ήθελαν να ξεμπερδεύουν με τις απεργείες στην ναυπιγοεπισκευαστική ζώνη του Πειραιά. Η χρυσή αυγή, προθυμοποιήθηκε να λειτουργήσει σαν μπράβος των αφεντικών για να σπάει απεργείες και να εκφοβίζει τους συνδικαλιστές εργαζόμενους στην περιοχή. Τον Ιούνιο του 2012 τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής επιτέθηκε σε Αιγύπτιους ψαράδες στο Πέραμα, και αργότερα τον Σεπτέμβρη του ’13, φασίστες της χρυσής αυγής επιτέθηκαν δολοφονικά σε συνδικαλιστές στην ίδια περιοχή. Με τη δράση τους αυτή περνούσαν ένα διπλό μήνυμα, από τη μία ότι για όλα φταίνε οι ξένοι και από την άλλη οτι θα κάνουν τα πάντα για να βοηθήσουν τα αφεντικά τους να βγάλουν περισσότερα κέρδη. Την ίδια περίοδο, η χρυσή αυγή διαφημιζόταν (πολλές φορές μέσω της δυσφήμισης, η οποία είναι και αυτή διαφήμιση), στα κανάλια που ανήκουν σε εφοπλιστές και ιδιοκτήτες ΠΑΕ. Στις 17 Ιανουαρίου του 2013, φασίστες της χ.α. δολοφόνησαν τον Πακιστανό Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα και αργότερα την ίδια χρονιά, στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 δολοφόνησαν τον αντιφασίστα ράπερ Παύλο Φύσσα. Όπως έδειξε η ιστορία, με το αίμα αυτών των ανθρώπων, αλλά και με τους αγώνες που έδωσε για πολλά χρόνια το αντιφασιστικό κίνημα, τσακίζοντάς τους σε δρόμους, πλατείες, γειτονιές και χώρους εργασίας, γράφτηκε το προσωρινό τέλος της χρυσής αυγής.Ωστόσο, το μίσος που επικρατεί για τους μετανάστες/ριες, η αδιαφορία για τον δίπλα μας, ο κοινωνικός κανιβαλισμός, ο ατομικισμός και η μισαλλοδοξία, πάντα θα τροφοδοτούν τον φασισμό και τα πιο βάρβαρα σχέδια του κράτους. Σε αυτές τις νοοτροπίες πατάνε οι φασίστες και προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι με το να βλάπτεις τον πιο αδύναμο, τον ξένο, εν γένει το διαφορετικό, θα κερδίσεις κάτι καλύτερο για τον εαυτό σου. Αυτό ακριβώς επιθυμεί και το κράτος και οι καπιταλιστές, οι οποίοι τρίβουν τα χέρια τους όταν τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα τρώγονται μεταξύ τους αντί να εξεγερθούν στους καταπιεστές τους. Τα προβλήματα που μας ταλαιπωρούν είναι πολλά, μικροί μισθοί, ανεπαρκείς παιδεία και υγεία, ανταγωνισμός για μία θέση εργασίας, υψηλά ενοίκια, μπάτσοι και πειθαρχία παντού. Ωστόσο, για όλα αυτά φταίει το σάπιο σύστημα του κράτους και του καπιταλισμού, και όχι ο διπλανός μας που είναι στην ίδια μοίρα ή και χειρότερη. Το σκοτάδι και οι ηλιθιότητες περί φυλετικής υπεροχής (white supremacy) που πλασάρουν οι φασίστες/εθνικιστές οδηγεί διαχρονικά στην ποδοπάτηση του αδύναμου, στην επάνοδο του καπιταλισμού και στην επικράτηση του δίκιου του ισχυρού. Εμείς απαντάμε ότι δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τους φτωχούς, τους/ις μετανάστες/ριες, τους ρομά, τους ομοφυλόφιλους, τα τρανς άτομα και κάθε άτομο που δέχεται καταπίεση. Έχουμε ιστορικό καθήκον απέναντι στον φασισμό και στη μισαλλοδοξία και οι μόνοι υπεύθυνοι των δεινών μας είναι όσοι βγάζουν κέρδη από τους κόπους μας. Να μην αφήσουμε τους φασίστες να σπέρνουν ανενόχλητοι το ρατσιστικό μίσος και τη βία απέναντι στους αδύναμους. Ο Παύλος Φύσσας, Ο Σαχζάτ Λουκμάν και όλα τα θύματα του φασισμού/ναζισμού ζούνε μέσα από τους αγώνες μας για ισότητα και ελευθερία.
Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δε θα πεθάνει μόνος τσάκισέ τον
Κάλεσμα στην αντιφασιστική/αντικρατική πορεία με αφορμή την συμπλήρωση 12 χρόνων από την δολοφονία του αντιφασίστα ράπερ Παύλου Φύσσα
Πέμπτη, 18/6, Καμάρα, 18:00 μμ
Στις 18/9 συμπληρώνονται 12 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα και ράπερ Παύλου Φύσσα από φασίστες της Χρυσής Αυγής στο Κερατσίνι. Την ίδια χρονιά στις 17 Ιανουαρίου του 2013, χρυσαυγίτες δολοφόνησαν τον Πακιστανό Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα, ενώ πήγαινε στη δουλειά του.
Η φασιστική ρητορική με το κλασικό επιχείρημα “έρχονται οι ξένοι και μας παίρνουν τις δουλειές και ρίχνουν τα μεροκάματα” έχει προσπαθήσει πετυχημένα και μη να διαποτίσει την κοινωνία με ρατσιστικό δηλητήριο. Στην πραγματικότητα, από την εργασία πάντοτε επωφελούνται τα αφεντικά τα οποία κλέβουν τη συντριπτική πλειοψηφία της αξίας των αγαθών, των προϊόντων και των υπηρεσιών που παράγονται από τους εργαζόμενους και είναι οι μόνοι υπαίτιοι της υποτίμησης της ζωής, των ντόπιων και των μεταναστριών, καθώς και της εξαθλίωσης. Άλλωστε, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής εξασφαλίζει τη μετατροπή της εργασίας σε κεφάλαιο, και επομένως κάθε αφήγηση που κατευθύνει σε διαφορετικό προσανατολισμό από αυτόν της οικειοποίησης των μέσων πααραγωγής από τους εργαζόμενους/ες, πριμοδοτεί τα αφεντικά. Πλήρως εναρμονισμένοι με το καπιταλιστικό αφήγημα, οι φασίστες διαχρονικά προσπαθούν να στρέψουν την κοινωνική δυσαρέσκεια προς έναν εμφύλιο μεταξύ εργατών, μεταξύ φτωχών, μεταξύ ντόπιων και μεταναστών, προς μια δηλαδή κοινωνική σύγκρουση ενδοταξικής και ρατσιστικής βίας η οποία θα βγάλει ισχυρότερα τα αφεντικά και αποδυναμωμένες τις διεκδικήσεις του πολυεθνικού προλεταριάτου.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι ο κρατικός μηχανισμός και οι φασίστες μοιράζονται κοινούς στόχους όσον αφορά την εκμηδένιση των ταξικών αντιστάσεων, γεγονός το οποίο εξηγεί τη διαχρονική συνεργασία των φασιστών με τους μπάτσους. Από τους φασίστες της αντικομμουνιστικής – αντισημιτικής οργάνωσης 3Ε της ελλάδας του μεσοπολέμου που απολάμβαναν υποστήριξη από μερίδα της αστικής τάξης ως το φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Από το δοσιλογικό κράτος επί ναζιστικής κατοχής, όπου οι ταγματασφαλίτες έσφαζαν αμάχους και αποτελούσαν την αντικομμουνιστική ομάδα κρούσης του, τη δοσιλογική οργάνωση Χ της ίδιας περιόδου έως το μετεμφυλιακό κράτος της Λευκής τρομοκρατίας, όπου οι συνεργάτες των ναζί κατέλαβαν κρατικά αξιώματα. Από τη χούντα των συνταγματαρχών το ’67, που έχαιρε την υποστήριξη εφοπλιστών, βιομηχάνων, πετρελαιαρχών, επιχειρηματιών, πολιτικών μέχρι την ίδρυση της ΕΠΕΝ και έπειτα της Χρυσής Αυγής, οι φασίστες αποτελούν την εφεδρεία της αστικής τάξης όταν δεν μπορούν στο πλαίσιο της “αστικής νομιμότητας” να διατηρήσουν την ταξική επικυριαρχία τους επί του προλεταριάτου. Αυτονόητα, τα φασιστά καθεστώτα έρχονται στο προσκήνιο για να εξασφαλίσουν την ομαλή λειτουργία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και την πλήρη πειθάρχιση της εργατικής τάξης προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο ρόλος τους, έτσι και αυτός της Χρυσής Αυγής εξηγείται ιστορικά από τις πράξεις τους. Τον Σεπτέμβρη του ’13, φασίστες της χρυσής αυγής επιτέθηκαν δολοφονικά σε συνδικαλιστές στο Πέραμα, ενώ έκαναν συνεχώς εξαγγελίες ότι θα αποτελέσουν τους μπράβους των αφεντικών που θα «ξεμπερδέψουν» με τον συνδικαλισμό και τις απεργίες στο λιμάνι του Πειραιά. Τον Ιούνιο του 2012 πάλι τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής επιτέθηκε σε Αιγύπτιους αλλιεργάτες στο Πέραμα. Επίθεση που συμπυκνώνει τον ρόλο των φασιστών ως γδάρτες των πιο υποτιμημένων κομματιών της εργατικής τάξης (δηλαδή των μεταναστών) και εχθρών της χειραφέτησής της. Έχουν κάνει επίσης πολλές προσπάθειες να φτιάξουν επίσημα εργοδοτικά σωματεία όπως το 2015 πάλι στην ναυπιγοεπισκευαστική ζώνη του Πειραιά. Ταυτόχρονα, όλο αυτό το διάστημα, η χρυσή αυγή διαφημιζόταν στα ΜΜΕ των εφοπλιστών-ιδιοκτητών ΠΑΕ τα οποία πριμοδοτούσαν τη δράση τους. Τα χαρτζιλίκια που συνεχίζουν να παίρνουν οι φασίστες από τα αφεντικά τους -καναλάρχες, εφοπλιστές, μεγαλοβιομήχανους- και από τους βουλευτικούς μισθούς την εκάστοτε περίοδο, διατηρούν τους φασίστες σε ρόλο ενεργών υπαλλήλων εξυπηρέτησης των συμφερόντων της αστικής τάξης. Σε αναρίθμητες περιπτώσεις, φασίστες τις τελευταίες δεκαετίες έχουν επιτεθεί σε απεργίες, καταλήψεις σχολείων, σε μετανάστες εργάτες και μη, σε κουίρ άτομα και έχουν επιχειρήσει να κάμψουν -πάντοτε πλάι στην καταστολή- τις αγωνιστικές και ταξικές διεκδικήσεις συνδικαλιστών, αντιεξουσιαστών, αναρχικών, κομμουνιστών και λοιπών αγωνιζόμενων κοινοτήτων και υποκειμένων.
Το αντιφασιστικό κίνημα, από την άνοδο της απήχησης της Χρυσής Αυγής από το 2009 και έπειτα, στάθηκε στο ύψος του ιστορικού του καθήκοντος. Σε κάθε προσπάθεια δημόσιας εμφάνισης της Χρυσής Αυγής, το αντιφασιστικό κίνημα ήταν εκεί να αντιπαρατεθεί ή να την ακυρώσει, όπως έγινε σε κάθε σημείο της χώρας που επιχείρησαν να ανοίξουν γραφεία. Παράλληλα, εκεί που πραγματοποίησαν πολλές επιθέσεις σε μετανάστες/ριες και προσπάθησαν να εδραιώσουν την παρουσία τους, ήταν στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Με πολλαπλές μάχες, δυναμική οργάνωση και παρουσία με μαζικές περιπολίες και μοτοπορείες, το αντιφασιστικό κίνημα ξεπάστρεψε τη χρυσή αυγή από το άλλοτε “σημείο αναφοράς”. Την περίοδο εκείνη, σταθερό αρωγό της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε η ομάδα Δέλτα της ΕΛ.ΑΣ., η οποία τις φορές που δεν ηττήθηκε πλήρως, προσπαθούσε να διασώσει το γόητρο των φασιστών, ακόμα και βασανίζοντας αγωνιστές και αγωνίστριες στη ΓΑΔΑ. Μάχες δόθηκαν και στα σωματεία όπου η κανονικοποίηση της παρουσίας των χρυσαυγιτών, βρήκε απέναντί της τον μαχητικό συνδικαλισμό. Όπως επίσης και σε κάθε γειτονιά, όπου με το κάλυμα των “Επιτροπών κατοίκων” οι χρυσαυγίτες διέσπειραν ρατσιστικό δηλητήριο και μοίραζαν φαγητό “μόνο για Έλληνες”. Φυσικά εκτός των άλλων, απάντηση του αντιφασιστικού κινήματος στη φασιστικοποίηση, ήταν και η ίδια η συνύπαρξη, η συνοργάνωσή του και οι κοινοί αγώνες του με μετανάστες/ριες σε γειτονιές, σε συνελεύσεις, σε στεγαστικές/πολιτικές καταλήψεις και σε πορείες. Τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, κλιμάκωναν τη δράση τους μέχρι που έφτασαν στις δολοφονίες των Σαχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα το 2013. Την 1η Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς, ως απάντηση στις δολοφονίες αυτές, εκτελέστηκαν δύο μέλη της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο. Από το ’13 μέχρι το ’17, το αντιφασιστικό κίνημα τσάκισε πολλές φορές τους χρυσαυγίτες, στα γραφεία τους (π.χ. Ασπρόπυργος το ’17), σε πλατείες και δρόμους.
Την ήττα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων της περιόδου 2008-2015, διαδέχτηκε η σταδιακή σταθεροποίηση τους ελληνικού καπιταλισμού μέσω της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ (μνημόνιο, νατοϊκές βάσεις, πολεμικές συνεργασίες, κατάργηση ασύλου) και η κανονικοποίηση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των επαναπροωθήσεων. Παίρνοντας τη σκυτάλη από το σύριζα, η ΝΔ συνέχισε την αντιμεταναστευτική και αντεργατική πολιτική. Έτσι, στο πλαίσιο απόσπασης κοινωνικής συναίνεσης, και υπό το βάρος των τεραάστιων κοινωνικών πιέσεων, το κράτος αναγκάστηκε να καταδικάσει τη χρυσή αυγή το 2020. Παράλληλα, η “δουλειά” που κάνουν οι φασίστες στο δημόσιο πεδίο, δηλαδή η διασπορά της αντιμεταναστευτικής και ισλαμοφοβικής ρητορικής, έχει εξελιχθεί και εδραιωθεί από το ίδιο το κράτος, το οποίο εγκληματεί και νομοθετεί σε βάρος μεταναστών/ριών πλέον σε κοινή θέα και χαίροντας αποδοχή μερίδας της κοινωνίας.
Ο πόλεμος κατά των μεταναστών/ριών τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί βασικό πυλώνα της λειτουργίας του ελληνικού κράτους. Μετά την εδραίωση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, του αποκλεισμού των μεταναστών από τον κοινωικό ιστό, των επαναπροωθήσεων και το μεγαλύτερο έγκημα της σύγχρονης ιστορίας του ελληνικού κράτους με τη δολοφονία πάνω από 600 μεταναστών/ριών ανοιχτά της Πύλου το 2023, βλέπουμε ότι το ελληνικό κράτος, με το νέο αντιμεταναστευτικό νομοσχέδιο, προσπαθεί να εκμηδενίσει τις πιθανότητες νομιμοποίησης των μεταναστών, τους ποινικοποιεί ακόμα παραπάνω, διευκολύνει τις απελάσεις και επεκτείνει τους λόγους φυλάκισης. Την ίδια ώρα, από τον ιούλιο του 2025, το υπουργείο μετανάστευσης ανέστειλε της δυνατότητα υποβολής αίτησης ασύλου σε όλους τους μεταναστες προερχόμενους απο τη Βόρεια Αφρική, νομιμοποιώντας και με τη βούλα την απέλαση χωρίς εξέταση αίτησης και την επαναπροώθηση μεταναστών.
Η κρατική ρητορική έχει αναγάγει τους μετανάστες-ριες ως την νούμερο 2 εθνική απειλή μετά τον ανταγωνισμό με την Τουρκία. Την ίδια ώρα που το κόστος ζωής είναι υπέρογκο, τα εργασιακά κεκτημένα αφαιρούνται από τα κοράκια του κεφαλαίου, υγεία, παιδεία και στέγαση με αξιοπρεπείς όρους θεωρούνται πολυτέλεια,την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος συμμετέχει ενεργότατα στην γενοκτονία των αντιστεκόμενων Παλαιστινίων, οι φασίστες προσπαθούν να πατήσουν επάνω στην αντιμεταναστευτική ρητορική αυτή, αλλά και στα ρατσιστικά αντανακλαστικά μερίδας της κοινωνίας, για να ξαναβγούν στο προσκήνιο. Παράλληλα, οι φασίστες, σαν θιασώτες της πατριαρχικής καταπίεσης, στοχοποιούν τρανς και κουίρ άτομα, ομοφυλόφιλους και φεμινίστριες, καθώς -με σύμμαχο συχνά και την εκκλησία- προσπαθούν να γαντζωθούν και να διατηρήσουν τα πατριαρχικά προνόμια, ουσιαστικά επιχειρώντας να αποτρέψουν την όποια πιθανή αντιπατριαρχική εξέγερση ενάντια στο δολοφονικό σύστημα κράτους-πατριαρχίας-κεφαλαίου.
Παρατηρούμε, στην τωρινή κοινωνική συγκυρία λοιπόν , ένα αρκετά σημαντικό μέρος της φασιστικής ρητορικής να έχει γίνει κτήμα του κρατικού σχεδιασμού. Η στρατιωτικοποίηση των συνόρων και ο πόλεμος (κανονικός και με όλα τα μέσα) κατά των μεταναστριών είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η διαχρονική στήριξη στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ από το ελληνικό είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό. Η Ελλάδα αποτελεί βασικό πυλώνα του τόξου των κρατών- συμμάχων του Ισραήλ στην γενοκτονία που αυτό διαπράττει ενάντια στους Παλαιστίνιους. Μια γενοκτονία που συνοδεύεται από φρικαλεότητες όπως βομβαρδισμούς σχολείων και νοσοκομείων, στέρηση ανθρωπιστικής βοήθειας, επιβολή λιμού ,που μετρά ήδη 65.000 νεκρούς και νεκρές Παλαιστίνιους/ες, που έχει εκτοπίσει τεράστιο κομμάτι του πληθυσμού τους . Η γενοκτονία που συντελεί το αποικιοκρατικό κράτος του Ισραήλ στην Παλαιστίνη με τη στήριξη των κρατών συμμάχων του, αποτελεί όχι εξαίρεση, αλλά την ίδια την αντιμετώπιση που επιφυλάσσει το κρατικοκαπιταλιστικό σύστημα για τους πληθυσμούς που μπαίνουν εμπόδιο στα σχέδιά του. Η εν εξελίξει γενοκτονία των Παλαιστινίων έχει προκαλέσει, μεταξύ άλλων, τη μάχη της αλληλεγγύης απέναντι στον κοινωνικό εκφασισμό εντός των περισσότερων κοινωνιών, της συλλογικοποίησης απέναντι στην ιδιώτευση. Το κύριο παράδειγμα, λοιπόν, του εκφασισμού των κοινωνιών το δίνει η ίδια η φύση των κρατών με την αποικιοκρατία, τη γενοκτονία, και από την άλλη πλευρά της Μεσογείου με την εξευτελιστική μεταχείριση των μεταναστών. Από την άλλη, η Παλαιστινιακή Αντίσταση, η διεθνιστική αλληλεγγύη και η αλληλεγγύη στους/ις μετανάστες/ριες μπορεί να αποτελέσει την απάντηση στον εκφασισμό.
Βλέποντας λοιπόν στο σήμερα, φασιστικές, διαχρονικά,συμπεριφορές και πρακτικές να αποτελούν την επίσημη κρατική πολιτική σε διάφορα ζητήματα, με αιχμή του δώρατος προφανώς το μεταναστευτικό,και σε συνεργασία με την δεδομένη παρουσία καθαρά φασιστικών γκρούπων που προσπαθούν να αποκτήσουν παρουσία και υπόσταση σε κοινωνικά πεδία όπως οι χώροι εργασίας,οι γειτονιές,οι σχολές και τα σχολεία τα καθήκοντα του αντιφασιστικού κινήματος και γενικότερα της εργατικής τάξης παραμένουν ενεργά. Είναι χρέος μας αφενός να τσακίζουμε κάθε φωνή ρατσιστικής μισαλλοδοξίας όπου αυτή αποπειράται να ακουστεί, αφετέρου να σταθούμε στο πλευρό των καταπιεσμένων ομάδων, όλων εκείνων που στοχοποιούνται από την δράση των φασιστών. Γνωρίζουμε καλά, ότι το αντισυστημικό προσωπείο που θέλει να χτίζει ο φασισμός αποτελεί μια διαχρονική πλάνη. Οι φασίστες όχι απλά δεν συνιστούν αντισυστημικό πόλο, αλλά ανέκαθεν αποτελούν σημαντικό γρανάζι της ομαλής λειτουργίας και αναπαραγωγής του κράτους και του κεφαλαίου. Ιστορικά, πολλές φορές ο φασισμός λειτούργησε ως σανίδα σωτηρίας για τον καπιταλισμό. Για τον λόγο αυτό, ο αντιφασιστικός αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του ψηφιδωτού του συνολικού αγώνα ενάντια στο σύμπλεγμα κράτους και κεφαλαίου. Η σύνδεση με τις καταπιεσμένες κοινωνικές ομάδες όπως οι μετανάστριες,οι ρομά, κουίρ και τρανς άτομα και το χτίσιμο κοινοτήτων αγώνα ενάντια στον φασισμό και τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και διάρθρωσης της κοινωνίας είναι απαραίτητη και παραμένει πάντα επίκαιρος στόχος της ντόπιας εργατικής τάξης. Για τον Παύλο Φύσσα, τον Σαχζάτ Λουκμάν,τα τόσα άτομα που τα ονόματα τους δεν είδαν το φως της δημοσιότητας και έγιναν θύματα φασιστικού και ρατσιστικού μίσους να προστατέψουμε κάθε χώρο,πλατεία,γειτονία και σχολείο από την παρουσία των φασιστών και των πρακτικών τους.
ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ, ΠΕΜΠΤΗ 18/9,18:00, ΚΑΜΑΡΑ
Στην διαδήλωση για τα εγκαίνια της ΔΕΘ συμμετείχαν χιλιάδες άτομα, πραγματοποιώντας πολύωρη πορεία στο κέντρο της πόλης. Η πορεία είχε έντονα χαρακτηριστικά αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και στην παλαιστινιακή αντίσταση, όπως επίσης και ανάδειξης του κρατικού – καπιταλιστικού εγκλήματος των Τεμπών, καθώς καλούσαν επιζώντες (στην Καμάρα) και συγγενείς θυμάτων (στον Λευκό Πύργο). Η ομάδα μας συμμετείχε στο κάλεσμα της Καμάρας, συγκροτώντας μπλοκ που στηρίχθηκε από αρκετό κόσμο.
Βρισκόμαστε σε μια κοινωνικοπολιτική συγκυρία όπου η παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση παγκοσμίως οδηγεί στην αυξανόμενη επίθεση του κεφαλαίου στους ανθρώπους της τάξης μας. Στον ελλαδικό χώρο, κάθε χρόνο την περίοδο του Σεπτέμβρη πραγματοποιείται η φιέστα της έκθεσηςτης ΔΕΘ όπου ο εκάστοτε πρωθυπουργός έρχεται να εξαγγείλει υποτιθέμενα μέτρα διευκόλυνσης και κούφιες υποσχέσεις ανάπτυξης. Η πραγματικότητα όμως αυτής της “γιορτής” είναι ένα ασφυκτικά αστυνομοκρατουμενο κέντρο της πόλης , με κάμερες παντού για να φυλάνε τους πολιτικούς και μεγαλοεπιχειρηματίες που έρχονται να δώσουν άλλο ένα επικοινωνιακό σόου. Αντίστοιχα, η καθημερινότητα στην κοινωνία είναι πολύ διαφορετική από αυτή που παρουσιάζεται. Σε μια συνθήκη που η φτώχεια και η εξαθλίωση απασχολούν το μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού ιστού, το κράτος επιδιώκει να διαμεσολαβεί σε κάθε πτυχή της ζωής , να αφομοιώνει και τελικά να ποινικοποιεί κάθε ένδειξη αλληλεγγύης ή αγώνα. Αυτό φυσικά συμβαίνει συνδυαστικά με την επιβολή του κεφαλαίου σε περισσότερα πεδία, την ιδιωτικοποίηση και επομένως την περαιτέρω φτωχοποιηση των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων. Τα πιο τρανταχτά παραδείγματα αυτή την περίοδο αποτελούν το άνοιγμα προς την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης με την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων συγχρόνως με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στα δημόσια πανεπιστήμια ( η οποία σημαίνει μεγαλύτερη εναρμόνιση με τις ανάγκες του κεφαλαίου, πειθαρχικά και διαγραφές φοιτητών για συνδικαλισμό και πολιτικοποίηση , εκκένωση όλων των κατειλημμένων πανεπιστημιακών χώρων) αλλά και η πλήρης υπονόμευση της δημόσιας υγειας, οι ΣΔΙΤ και η διάλυση του ΕΣΥ με σκοπό την σταδιακή ιδιωτικοποίηση της υγείας ως μονόδρομο(με σημαντική νομοθετική πρόβλεψη τη νομιμοποίηση για το “φακελακι” στα απογευματινά χειρουργεία). Διαχρονικά , η εκπαίδευση και η υγεία είναι δύο τομείς από τους οποίους ο καπιταλισμός προσπαθει να κερδοφορησει και να βάλει στο στόχαστρο καθώς αποτελούν βασικά αγαθά τα οποία με τον έναν ή άλλο τρόπο όλοι θα χρειαστούν. Στον ίδιο άξονα κινούνται και οι εργασιακές μεταρρυθμίσεις, με το νέο νομοσχέδιο να εφαρμόζει την 13ωρη εργασία , ως συνέχεια των προηγούμενων που ψηφίστηκαν για την επέκταση του 8ωρου ή και την κατάργηση της πενθήμερης σε διάφορους κλάδους, καταργώντας κάθε εργασιακό δικαίωμα, κάθε κοινωνικό κεκτημένο των εργατών και εργαζομένων την ώρα που ο αριθμός των εργοδοτικών δολοφονιών αυξάνεται κατακόρυφα κάθε χρόνο, φτάνοντας ήδη για φέτος τους 142 νεκρούς. Σαφώς και αυτό προσπαθεί να περαστεί κυβερνητικά ως “αφουγκραζομαστε την κοινωνία” εννοώντας στην πραγματικότητα ότι στον αδηφάγο καπιταλισμό της εξοντωτικής ακριβείας των προϊόντων, των ενοικίων, του ρεύματος, των πληστηριασμων, η μόνη σας λύση είναι να δουλεύετε όλη μέρα μηπως και τα βγάλετε πέρα. Την κυριαρχία άλλωστε την εξυπηρετεί/την βολεύει πλήρως ένα πειθήνιο υποκείμενο που το μόνο που έχει χρόνο να κάνει είναι να δουλεύει και να καταναλώνει. Για αυτό κιόλας τα κατασταλτικά μέτρα αυξάνονται παντού , όπως επιβλήθηκαν και με προηγούμενους εργασιακούς νόμους, όπως πχ η ποινικοποίηση της απεργίας, τα βαριά πρόστιμα σε εργαζόμενους που διεκδικούν τα αυτονόητα. Μέσα σε ένα κλίμα πλήρους απαξίωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το κράτος (ανα)παράγει διαχρονικά τον “άλλον” ο οποίος ευθύνεται για τα προβλήματα της κοινωνίας ώστε να αποπροσανατολίσει από τον ρόλο αυτού και του κεφαλαίου. Σε αυτή τη θέση ανάλογα την εκάστοτε συγκυρία τοποθετείται ένα ή διαφορετικά υποκείμενα για την εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού, κύριο από τα οποία συνιστούν οι μεταναστ(ρι)ες.Με το νέο αντιμεταναστευτικο νομοσχέδιο το ελληνικό κράτος έρχεται να ευχαριστήσει και τα πιο ακροδεξιά ακροατήρια αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά τη συστημικότητα του φασισμού. Μερικές από τις κομβικές διατάξεις αποτελούν η κατάργηση της 7ετιας κατά την οποία ένας μετανάστης μπορούσε να αποκτήσει το δικαίωμα για αίτημα άδειας παραμονής ή μέσα στα πλαίσια της τριετίας με αποδεδειγμένη νόμιμη εργασία στην Ελλάδα ενώ ταυτόχρονα αυστηροποιουνται οι ποινές για παράνομη είσοδο στην χώρα.Οι μετανάστ(ρι)ες ωστόσο, είναι άνθρωποι της τάξης μας. Μπορεί να λαμβάνονται ως το φτηνό εργατικό/εκμεταλλευόμενο δυναμικό,ενώ ταυτόχρονα το κράτος προσπαθεί να αφαιρέσει την ανθρώπινη υπόσταση τους με την αναγκαιότητα του να δημιουργεί πλεονάζοντες πληθυσμούς για τις ανάγκες του κεφαλαίου,αλλά εμείς κάνουμε ξεκάθαρο ότι ντόπιες και μετανάστριες συνδεόμαστε,αντιστεκόμαστε στα pushbacks, στις δολοφονίες μεταναστών στα σύνορα και στις θάλασσες, ζούμε μαζί. Τα αντιμεταναστευτικά μέτρα στην Ελλάδα δεν είναι μια μεμονωμένη συνθήκη αλλά αντικατοπτρίζουν μια γενικευμένη κατάσταση που επικρατεί στις δυτικές χώρες και την ΕΕ. Η άνοδος της (κοινοβουλευτικής) ακροδεξιάς παγκοσμίως που περιλαμβάνει στην ατζέντα της τον “αντιμεταναστευτικο πυρετό” , την “anti-woke κουλτούρα με την επίθεση σε κουιρ και τρανς άτομα, το άνοιγμα της συζήτησης ακόμα και για την έκτρωση, την στρατιωτικοποίηση με αφορμή τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας αλλά και την στήριξη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στο σιωνιστικό γενοκοκτονικο κράτος του Ισραήλ, συντελούν στον σύγχρονο εκφασισμο της κοινωνίας που φαίνεται να περνάει σε άλλο επίπεδο. Οι φασίστες ήταν πάντα το δεκανίκι του κρατικού μηχανισμού και του κεφαλαίου, άλλοτε λειτουργώντας κεκαλυμμένα κυρίως ως παρακράτος και άλλοτε μέσα στα κοινοβουλευτικά έδρανα ως ανοιχτοί ναζί, με το πιο πρόσφατο παράδειγμα στον ελλαδικό χώρο την Χρυσή Αυγή. Πλέον ο φασισμός φαίνεται τόσο ενσωματωμένος στον κρατικό μηχανισμό που δεν χρειάζεται να κρυφτεί ούτε να στρατιωτικοποιηθει με όρους ταγμάτων εφόδου. Η πιο τρανή απόδειξη αυτού δεν θα μπορούσε παρά να είναι η ολοκληρωτική στήριξη του ελληνικού κράτους στο κράτος- απαρτχάιντ του Ισραήλ που διαπράττει τη γενοκτονία των Παλαιστινίων σε λάιβ τηλεοπτική μετάδοση. Μια συμμαχία που πραγματοποιείται με όλους τους όρους: διακρατικη- στρατιωτική (υπογραφή διμερών συμφωνιών Ελλάδα- Ισραήλ και ο γεωστρατηγικός άξονας Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος-Ισραηλ),υλική(στήριξη της γενοκτονίας με εφοδιασμό, και μέσω των βάσεων του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα) και φυσικά οικονομική-τουριστική(τα ισραηλινά funds αγοράζουν σε όλο το μήκος του ελλαδικού χώρου, ενώ οι στρατιώτες του IDF και κάθε λογής σιωνιστές είναι οι πιο επιθυμητοί προστατεύομενοι τουρίστες του ελληνικού κράτους και κεφαλαίου σε όλη την επικράτεια).Παρατηρουμε λοιπόν την πολεμική προετοιμασία των κρατών ως απότοκο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Στην πραγματικότητα, η πολεμική βιομηχανία έρχεται ως μια σύγχρονη κερδοφόρα καπιταλιστική επένδυση, οξύνοντας με έναν ακόμη τρόπο της ταξική διαστρωμάτωση ( βλέπουμε το Rearm Europe και το κόστος δισεκατομμυρίων όπως και την αύξηση ποσοστού του ΑΕΠ για στρατιωτική χρήση στο ελληνικό κράτος) πουλώντας παράλληλα το εθνικό αφήγημα της ενότητας και της ομοιογένειας ώστε να ντουρωσει τα εθνικιστικά και ρατσιστικά αντανακλαστικά. Η πτώση όμως του αφηγήματος ενός κράτους δικαίου και ενός επιτυχημένου καπιταλισμού διαδραματίζεται σε πολλές ακόμη εκφάνσεις. Από τη κρατικό-καπιταλιστική δολοφονία των Τεμπών και την τιτάνια προσπάθεια όλου του κρατικού μηχανισμού για τη συγκάλυψη της υπόθεσης όπως και στην κρατική δολοφονία 600 μεταναστών στα ανοιχτά της Πύλου, στις υποθέσεις της Greek Mafia και στα κυκλώματα trafficking και παιδοβιασμων, μέχρι τα “σκάνδαλα” του ΟΠΕΚΕΠΕ, των κάδων ανακύκλωσης και των “βαρόνων της νύχτας” στην Κρήτη, το μόνο πράγμα που αποδεικνύεται περίτρανα είναι ο τρόπος λειτουργίας του κόσμου της εξουσίας. Αστυνομία, δικαστές, πολιτικοί,εκκλησία, καπιταλιστές και δημοσιογράφοι σε αγαστη συνεργασία προώθησης μαύρου κεφαλαίου και εμπλοκής στους πιο πατριαρχικούς και επιθετικούς τρόπους που έχει επενδύσει αυτό το σύστημα για να κερδοφορει μέσα από τη χειρότερη εκμετάλλευση των σωμάτων και των ψυχών. Είναι αναντίρρητο ότι σε αυτό το κυριαρχικό σύμπλεγμα,η ύπαρξη “σκανδάλων”,συγκαλύψεων ή τρόπων αναπαραγωγής του πλούτου των κεφαλιοκρατών μέσα από την μαύρη αγορά(όπλα,ναρκωτικά,εμπόριο σωμάτων) δεν αποτελούν τις εξαιρέσεις, αλλά δομικά στοιχεία διαιώνισης του κρατικοκαπιταλιστικού συστήματος. Ωστόσο, όσο και αν προσπαθεί το κράτος να μας πείσει ότι είμαστε μονάδες που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να παλεύουμε εξατομικευμένα και σκυφτά για μία θέση στον ήλιο – ή καλύτερα στην επιβίωση- , η πραγματικότητα σε πολλές περιπτώσεις το διαψεύδει. Οι πυρκαγιές, το διαλυμένο ΕΣΥ, η ασυλία των παιδιών της εξουσίας σε σχέση με κρατικά-καπιταλιστικά εγκλήματα (Πύλος, Τέμπη, Μάτι, δολοφονίες), το αβαντάρισμα του Ισραήλ στη γενοκτονία εις βάρος των Παλαιστινίων. Σε όλες αυτές τις στιγμές και σε πολλές ακόμα μικρότερες, η μάσκα της “μέριμνας” του κράτους πέφτει και αποκαλύπτεται η βαθιά άδικη, ταξική-καταπιεστική φύση του. Σε πολλές περιπτώσεις αντιλαμβανόμαστε ότι πράγματι το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλο, η μία την άλλη και το ένα το άλλο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η τιτάνια προσπάθεια που κατέβαλαν απλοί άνθρωποι στην Πάτρα και σε άλλες περιοχές για να σβήσουν φωτιές, να σώσουν ανθρώπους και ζώα, την ίδια τη γη. Το κράτος, απογυμνωμένο από τα προσχήματά του και ηχηρά απών από τις υποτιθέμενες υποχρεώσεις του, φυλάκισε δύο νέους που βοηθούσαν στις κατασβέσεις και στις διασώσεις. Όπως αντίστοιχα μετακύλυσε την ευθύνη των πυρκαγιών της Χίου τον Ιούνιο, σε μία μετανάστρια εργάτρια, επίσης φυλακίζοντάς την. Η συλλογική συνείδηση των καταπιεσμένων, ωστόσο, χτίζεται και μέσα από τη μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής μας, την γενοκτονία των Παλαιστινίων από το Ισραήλ. Εκεί, η αλύγιστη προσπάθεια της Παλαιστινιακής Αντίστασης να απελευθερώσει την Παλαιστίνη και να αντισταθεί στη σιωνιστική/καπιταλιστική βαρβαρότητα, έχει εμπνεύσει σε πολλά μέρη του κόσμου τους αγωνιζόμενους και τις αγωνιζόμενες εργάτες/ριες, νέους/ες, μετανάστες/ριες, να αγωνιστούν από κοινού για να υπερασπιστούν την Παλαιστίνη και τον λαό της. Από τις απαραίτητες κοινότητες αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας στις περιοχές που καίγονται, μέχρι τους συλλογικούς αγώνες για την Παλαιστίνη και ενάντια στην αδικία της αποικιοκρατίας, η εξατομίκευση και η καπιταλιστική ποδηγέτηση, σπάει με τη συλλογικοποίηση, την αλληλοβοήθεια, την αλληλεγγύη και τον αγώνα.
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟ ΠΑΤΟ ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ
ΝΑΤΟ FRONTEX ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΧΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΟΣ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΔΕΘ 06/09 18:00 ΚΑΜΑΡΑ
Χθες Τετάρτη 3/9 πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/ις μετανάστες/ριες από κοινού οργαμωμένη με αντιφασίστες/ριες συντρόφους/ισσες στη συμβολή Τσιμισκή με Γούναρη, με αφορμή φασιστικό/εθνικιστικό κάλεσμα στον Λευκό Πύργο ενάντια στην “παράνομη” μετανάστευση και υπέρ των επαναπροωθήσεων την ίδια ώρα. Περίπου 200 άτομα στήριξαν την αντιφασιστική συγκέντρωση, η οποία κράτησε 1,5 ώρα με αντιφασιστικά συνθήματα, συνθήματα αλληλεγγύης στους μετανάστες στην Παλαιστινιακή Αντίσταση και με μοιράσματα κειμένων στον κόσμο της πόλης. Την ίδια ώρα, πολυάριθμες δυνάμεις της αστυνομίας εγγυόνταν την ομαλή διεξαγωγή της συγκέντρωσης 60-70 γραφικών χουντοχαφιέδων στον λευκό πύργο. Σημαντική σημείωση είναι πως μία μέρα πριν, Τρίτη 2/9 κατατέθηκε στη βουλή το νέο νομοσχέδιο που ποινικοποιεί τους μετανάστες και ευρύτερα την μετανάστευση. Ο αντιφασιστικός αγώνας, η αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη και την Αντίστασή της και η αλληλεγγύης στους/ις μετανάστες/ριες συνδέονται στην προοπτική των καταπιεσμένων για ένα κόσμο ισότητας και ελευθερίας. ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΒΡΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΓΑΖΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ
Με αφορμή το φασιστικό- αντιμεταναστευτικό κάλεσμα συγκέντρωσης που ανακοινώθηκε για τις 03/09, που καταδικάζει την “παράνομη” μετανάστευση και ως βασικά του αιτήματα έχει τον έλεγχο των συνόρων και τις επαναπροωθήσεις μεταναστ(ρι)ών, παρατηρούμε πως ο λόγος του οργανωμένου φασισμού δεν συγκρούεται με τον κρατικό, αλλά επιτελεί κατά γράμμα τις κρατικές βλέψεις και ενισχύει τις νομοθεσίες που εφαρμόζονται ή πρόκειται να εφαρμοστούν, προσπαθώντας να κάνει “δημόσιες πλάτες” στην αντιμεταναστευτική πολιτική του κράτους και του κεφαλαίου. Από τη μία, τα οργανωμένα φασιστικά τάγματα έχουν περριτεύσει για το κεφάλαιο όταν η ολοκληρωτική πειθάρχηση του κοινωνικού σώματος επιβάλλεται νόμιμα με πολιτικές “ασφάλειας” που πραγματώνουν τον φασισμό μέσω θεσμικών οργάνων. Από την άλλη, όμως, οφείλουμε να επαγρυπνούμε ώστε η οργανωμένη αντιμετανατευτική προπαγάνδα να μη σηκώνει κεφάλι στο δημόσιο πεδίο και να συγκρουόμαστε με τις βλέψεις κράτους-κεφαλαίου-φασιστών που επιχειρούν να υποδιαιρεσουν περαιτέρω το προλεταριάτο. Η κανονικοποιημένη κρατική βία προς πληθυσμούς που θεωρούνται πλεονάζοντες ή έχουν καταστεί “εσωτερικοί εχθροί” για την κρατική- καπιταλιστική πραγματικότητα δεν χρειάζεται πλέον το μακρύ χέρι του φασισμού, αλλά επιβάλλεται νομοθετικά και παρουσιάζεται ως αναγκαιότητα. Αυτο αποδεικνύεται από το νέο αντιμεταναστευτικό νομοσχέδιοπου προβλέπει την εφαρμογή μέτρων που υπερβαίνουν ακόμη και τα όρια της αστικοδημοκρατικής νομιμότητας και επιχειρεί να απογυμνώσει τους μεταναστευτικούς πληθυσμούς από κάθε έννοια ανθρώπινης υπόστασης. Έρχεται να ενισχύσει τον διαρκή πόλεμο του ελληνικού κράτους ενάντια στους μετανάστες. Αρχικά καταργείται η 7ετία, που μέχρι τώρα όριζε πως εάν κάποια μετανάστρια αποδείκνυε την 7ετή παραμονή της ή τριετή παραμονή με αποδεδειγμένη νόμιμη εργασία στην Ελλάδα, αποκτούσε το δικαίωμα αίτησης άδειας παραμονής χωρίς προσφυγικό άσυλο. Πλέον, στο πλαίσιο του νέου νομοσχεδίου δεν προβλέπεται καμία νομιμοποίηση, ακόμα και αν μπορεί να αποδειχθεί πως βρίσκονται στη χώρα για δεκαετίες. Επιπλέον, αυστηροποιούνται οι ποινές για παράνομη είσοδο στη χώρα,αυξάνοντας τες από 3 μήνες σε 2 χρόνια, ή ακόμη και 3 χρόνια αν η κριθεί πιο επιβαρυμένη περίπτωση από την αστική δικαιοσύνη. Τα ασφυκτικά μέτρα όμως δεν προβλέπονται μόνο για όσες και όσους θεωρούνται “παράνομοι” από το ελληνικό κράτος, αλλά και για τους μετανάστες που έχουν πάρει προσωρινή άδεια παραμονής,με την επιτήρηση των ζωών τους να είναι πολύ πιο ασφυκτική.Όμως, οι μετανάστες και οι μετανάστριες αποτελούν κομμάτι της εκμεταλλευόμενης/εργατικής τάξης, με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινά συμφέροντα και η στέρηση των ελευθεριών τους συνεπάγεται χειροτέρεψη της ζωής των από κάτω στο σύνολό τους.Το ελληνικό κράτος, ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αλλά και ως κράτος που διαχρονικά διεξάγει με κάθε μέσο πόλεμο εναντίον των μεταναστριών, επιτελεί ένα ρόλο δολοφόνου για τις δεκάδες χιλιάδες μετανάστριες που προσεγγίζουν τα σύνορα είτε στον Έβρο, είτε στο Αιγαίο και Λιβυκό πέλαγος,”ρυθμίζοντας” την μετανάστευση, που ενίοτε για να εφαρμόσει πιο στυγνές δολοφονικές πολιτικές ονομάζει “προσφυγικές κρίσεις”. Σε αυτή τη χώρα άλλωστε, έγινε και το πιο μαζικό κρατικό έγκλημα των τελευταίων χρόνων με την δολοφονία 600+ ανθρώπων στα ανοιχτά της Πύλου από το ελληνικό λιμενικό. Τα εγκλήματα του λιμενικού εναντίον των μεταναστριών, πέρα από το ότι αποκρύπτονται και παραποιούνται από τον μιντιακό λόγο με ψευδείς μαρτυρίες (ναυάγια, τυχαίοι θάνατοι κ.λ.π.), συμβαίνουν σε τέτοιο βαθμό που πλέον έχουν κανονικοποιηθεί, ενώ οι ζωές των μεταναστριών είναι τόσο υποτιμημένες λόγω του διάχυτου ρατσισμού, που δεν αποτελούν πλέον σημαντική είδηση. Παρόλα αυτά,οι αντιδράσεις των καταπιεσμένων θα αποτελούν πάντα εμπόδιο στις ρατσιστικές πολιτικές εξαίρεσης των εθνών- κρατών, με παράδειγμα την πρόσφατη απεργία πείνας 226 μεταναστ(ρι)ών στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σιντικής, για τις απάνθρωπες συνθήκες ζωής τους. Την ίδια ώρα,το ελληνικό κράτος όντας εκ των πρωτοπόρων ακόμα και ανάμεσα στα συμμαχικά κράτη του Ισραήλ, παρέχει φιλοξενία και δυνατότητα αναψυχής και διακοπών στους/στις σιωνιστές/ριες δολοφόνους του IDF .Βλέπουμε κινητοποιήσεις που αντιδρούν στον ερχομό σιωνιστών δολοφόνων σε νησιά και τουριστικούς προορισμούς να απαγορεύονται και να καταστέλλονται από το ελληνικό κράτος, το οποίο με θράσος διώκει διαδηλωτές με τον αντιρατσιστικό νόμο. Είναι ίσως η επιτομή της διπλής γλώσσας που μιλάει η καπιταλιστική εξουσία, η οποία έχει την ίδια ώρα αναστείλει για τρεις μήνες μέχρι τον Οκτώβριο τη δυνατότητα υποβολής αίτησης ασύλου σε μετανάστες/ριες προερχόμενους/ες από την Βόρεια Αφρική, οι οποίοι σε αυτό το διάστημα αν φτάνουν στην ελληνική επικράτεια θα φυλακίζονται. Και όλα αυτά, σε μια περίοδο που τα κράτη βρίσκονται σε (προ)πολεμική συνθήκη και εξοπλίζονται στρατιωτικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα συνιστά το νέο στρατιωτικό εξοπλιστικό πρόγραμμα της ΕΕ με κωδικό όνομα Rearm Europe, κόστους 800δις ευρώ, με το οποίο τα ευρωπαϊκά κράτη προετοιμάζουν την μεγαλύτερη εμπλοκή τους στις πολεμικές επιχειρήσεις κηρύσσοντας μια νέα, πιο πολεμική εποχή. Αυτή τη στιγμή, το ελληνικό κράτος συμμετέχει στον πόλεμο. Άλλωστε, από τη νατοϊκή στρατιωτική βάση της Σούδας στην Κρήτη, ανεφοδιάστηκαν και τα αμερικανικά αεροπλάνα που βομβάρδισαν το Ιράν ενώ παράλληλα, στέλνει πολεμικές φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα όπου και ηγείται της επιχείρησης ASPIDES κατά των Χούθι με στρατηγείο-βάση το στρατόπεδο της Λάρισας και κάνει κοινές αεροπορικές ασκήσεις με τον ισραηλινό στρατό. Ταυτόχρονα, εδώ και περίπου δυο χρόνια, παρακολουθούμε σε λάιβ μετάδοση την γενοκτονία που διεξάγει το Ισραήλ εις βάρος του Παλαιστινιακου λαού με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες εφαρμόζοντας, μεταξύ άλλων, αδιανόητη βία, καθημερινούς βομβαρδισμούς και πρόκληση μαζικού λιμού με το μπλοκάρισμα κάθε ανθρωπιστικής βοήθειας από τις 2/3.Πλέον,η Ισραηλινή πολιτική εξουσία με την έγκριση του στρατού αποφάσισε την πλήρη κατάληψη της Λωρίδας της Γάζας. Για ακόμα μία φορά χιλιάδες Παλαιστίνιοι διατάσσονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ενώ από τον Μάρτιο το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ έχει αποκλείσει πλήρως την δυνατότητα εισαγωγής τροφίμων στους Παλαιστινίους της Λωρίδας της Γάζας από κάθε πλευρά. Το μέσο του μαζικού λιμού αποτελεί έναν ακόμα τρόπο που χρησιμοποιεί το Ισραήλ για τη γενοκτονία που διαπράττει εναντίον των Παλαιστινίων, πέρα από τους βομβαρδισμούς ανθρώπων, νοσοκομείων, καταλυμάτων, σχολείων, κάθε είδους υποδομών και τις μαζικές σφαγές. Η πείνα που έχει εξαπλωθεί σε όλο το μήκος της Γάζας έχει προκαλέσει δεκάδες θανάτους ανθρώπων, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά και έχει οδηγήσει χιλιάδες στα όρια της αντοχής τους. Ταυτόχρονα, το Ισραήλ εκμεταλλευόμενο την αδυναμία των ανθρώπων, έχει στήσει τέσσερα σημεία “διανομής τροφίμων”, τα οποία αποτελούν παγίδες θανάτου για τους Παλαιστίνιους που προστρέχουν σε αυτά για να παραλάβουν τρόφιμα. Εκεί ο ισραηλινός στρατός ανοίγει πυρ εναντίον των Παλαιστινίων έχοντας σκοτώσει πάνω από 1.000 ανθρώπους με αυτό τον τρόπο, ανάμεσά τους και παιδιά. Στη “λειτουργία” αυτών των σημείων διανομής συμμετέχουν και οι ΗΠΑ με μισθοφόρους στρατιώτες. Ωστόσο, η νεοαποικιοκρατική, ρατσιστική και γενοκτονική πολιτική του σιωνιστικού κράτους δεν ξεκίνησε τώρα, αλλά αποτελεί δομικό του στοιχείο από τις απαρχές της δημιουργίας του. Και όπως τότε έτσι και τώρα έχει συμμαχό του όλο το δυτικό μπλοκ, ανάμεσα τους και την Ελλάδα, η οποία είναι διαχρονικός σύμμαχος του Ισραήλ στηρίζοντας το υλικά και πολιτικά με τις σχέσεις των δύο κρατών να αγγίζουν όλα τα πεδία (κοινές αεροπορικές ασκήσεις, συμφωνίες στον τομέα της ενέργειας, οικονομικές επενδύσεις κλπ). Μάλιστα, η Ελλάδα συνιστά βασικό πεδίο επένδυσης των Ισραηλινών κεφαλαίων ανάμεσα τους και του τουριστικού, αποτελώντας έναν από τους κυριότερους τουριστικούς προορισμούς των Ισραηλινών, ανάμεσα τους και τον δολοφόνων στρατιωτών του IDF. Παρόλη τη φρίκη και τη βιαιότητα, οι πρακτικές που εφαρμόζει το σιωνιστικό κράτος στον παλαιστινιακό πληθυσμό δεν είναι κάτι πολυ μακριά από εμάς. Αντίθετα, οι εθνοκαθαρτικές και γενοκτονικές επιχειρήσεις επιστρατεύονται ή πρόκειται να επιστρατευτούν από τα δυτικά κράτη εναντίον των μεταναστευτικών πληθυσμών για να εκπληρώσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα. Ωστόσο, όπου υπάρχει κατάπιεση και εκμετάλλευση υπάρχει και αντίσταση. Έτσι και στην Παλαιστίνη, εδώ και δεκαετίες μέχρι και σήμερα, που βρίσκεται στα όρια της ασιτίας, ο παλαιστινιακός λαός αγωνίζεται και μάχεται.Από τον Έβρο μέχρι τη Γάζα, χρέος μας είναι η αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη με τις καταπιεσμένες αυτής της γής. Ενάντια στον καπιταλιστικό ζόφο που αναπαράγουν τα έθνη- κράτη, να προτάξουμε την διεθνιστική μας αλληλεγγύη και τις αντιστάσεις του πολυεθνικού προλεταριάτου. ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΝΤΟΠΙΩΝ- ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ ΝΑ ΔΙΑΡΡΗΞΟΥΜΕ ΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης
ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΒΡΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΓΑΖΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ
Με αφορμή το φασιστικό- αντιμεταναστευτικό κάλεσμα συγκέντρωσης που ανακοινώθηκε για τις 03/09, που καταδικάζει την “παράνομη” μετανάστευση και ως βασικά του αιτήματα έχει τον έλεγχο των συνόρων και τις επαναπροωθήσεις μεταναστ(ρι)ών, παρατηρούμε πως ο λόγος του οργανωμένου φασισμού δεν συγκρούεται με τον κρατικό, αλλά επιτελεί κατά γράμμα τις κρατικές βλέψεις και ενισχύει τις νομοθεσίες που εφαρμόζονται ή πρόκειται να εφαρμοστούν, προσπαθώντας να κάνει “δημόσιες πλάτες” στην αντιμεταναστευτική πολιτική του κράτους και του κεφαλαίου. Από τη μία, τα οργανωμένα φασιστικά τάγματα έχουν περριτεύσει για το κεφάλαιο όταν η ολοκληρωτική πειθάρχηση του κοινωνικού σώματος επιβάλλεται νόμιμα με πολιτικές “ασφάλειας” που πραγματώνουν τον φασισμό μέσω θεσμικών οργάνων. Από την άλλη, όμως, οφείλουμε να επαγρυπνούμε ώστε η οργανωμένη αντιμετανατευτική προπαγάνδα να μη σηκώνει κεφάλι στο δημόσιο πεδίο και να συγκρουόμαστε με τις βλέψεις κράτους-κεφαλαίου-φασιστών που επιχειρούν να υποδιαιρεσουν περαιτέρω το προλεταριάτο.
Η κανονικοποιημένη κρατική βία προς πληθυσμούς που θεωρούνται πλεονάζοντες ή έχουν καταστεί “εσωτερικοί εχθροί” για την κρατική- καπιταλιστική πραγματικότητα δεν χρειάζεται πλέον το μακρύ χέρι του φασισμού, αλλά επιβάλλεται νομοθετικά και παρουσιάζεται ως αναγκαιότητα.
Αυτο αποδεικνύεται από το νέο αντιμεταναστευτικό νομοσχέδιο
που προβλέπει την εφαρμογή μέτρων που υπερβαίνουν ακόμη και τα όρια της αστικοδημοκρατικής νομιμότητας και επιχειρεί να απογυμνώσει τους μεταναστευτικούς πληθυσμούς από κάθε έννοια ανθρώπινης υπόστασης. Έρχεται να ενισχύσει τον διαρκή πόλεμο του ελληνικού κράτους ενάντια στους μετανάστες. Αρχικά καταργείται η 7ετία, που μέχρι τώρα όριζε πως εάν κάποια μετανάστρια αποδείκνυε την 7ετή παραμονή της ή τριετή παραμονή με αποδεδειγμένη νόμιμη εργασία στην Ελλάδα, αποκτούσε το δικαίωμα αίτησης άδειας παραμονής χωρίς προσφυγικό άσυλο. Πλέον, στο πλαίσιο του νέου νομοσχεδίου δεν προβλέπεται καμία νομιμοποίηση, ακόμα και αν μπορεί να αποδειχθεί πως βρίσκονται στη χώρα για δεκαετίες. Επιπλέον, αυστηροποιούνται οι ποινές για παράνομη είσοδο στη χώρα,αυξάνοντας τες από 3 μήνες σε 2 χρόνια, ή ακόμη και 3 χρόνια αν η κριθεί πιο επιβαρυμένη περίπτωση από την αστική δικαιοσύνη. Τα ασφυκτικά μέτρα όμως δεν προβλέπονται μόνο για όσες και όσους θεωρούνται “παράνομοι” από το ελληνικό κράτος, αλλά και για τους μετανάστες που έχουν πάρει προσωρινή άδεια παραμονής,με την επιτήρηση των ζωών τους να είναι πολύ πιο ασφυκτική.Όμως, οι μετανάστες και οι μετανάστριες αποτελούν κομμάτι της εκμεταλλευόμενης/εργατικής τάξης, με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινά συμφέροντα και η στέρηση των ελευθεριών τους συνεπάγεται χειροτέρεψη της ζωής των από κάτω στο σύνολό τους.
Το ελληνικό κράτος, ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αλλά και ως κράτος που διαχρονικά διεξάγει με κάθε μέσο πόλεμο εναντίον των μεταναστριών, επιτελεί ένα ρόλο δολοφόνου για τις δεκάδες χιλιάδες μετανάστριες που προσεγγίζουν τα σύνορα είτε στον Έβρο, είτε στο Αιγαίο και Λιβυκό πέλαγος,”ρυθμίζοντας” την μετανάστευση, που ενίοτε για να εφαρμόσει πιο στυγνές δολοφονικές πολιτικές ονομάζει “προσφυγικές κρίσεις”. Σε αυτή τη χώρα άλλωστε, έγινε και το πιο μαζικό κρατικό έγκλημα των τελευταίων χρόνων με την δολοφονία 600+ ανθρώπων στα ανοιχτά της Πύλου από το ελληνικό λιμενικό. Τα εγκλήματα του λιμενικού εναντίον των μεταναστριών, πέρα από το ότι αποκρύπτονται και παραποιούνται από τον μιντιακό λόγο με ψευδείς μαρτυρίες (ναυάγια, τυχαίοι θάνατοι κ.λ.π.), συμβαίνουν σε τέτοιο βαθμό που πλέον έχουν κανονικοποιηθεί, ενώ οι ζωές των μεταναστριών είναι τόσο υποτιμημένες λόγω του διάχυτου ρατσισμού, που δεν αποτελούν πλέον σημαντική είδηση.
Παρόλα αυτά,οι αντιδράσεις των καταπιεσμένων θα αποτελούν πάντα εμπόδιο στις ρατσιστικές πολιτικές εξαίρεσης των εθνών- κρατών, με παράδειγμα την πρόσφατη απεργία πείνας 226 μεταναστ(ρι)ών στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σιντικής, για τις απάνθρωπες συνθήκες ζωής τους.
Την ίδια ώρα,το ελληνικό κράτος όντας εκ των πρωτοπόρων ακόμα και ανάμεσα στα συμμαχικά κράτη του Ισραήλ, παρέχει φιλοξενία και δυνατότητα αναψυχής και διακοπών στους/στις σιωνιστές/ριες δολοφόνους του IDF .Βλέπουμε κινητοποιήσεις που αντιδρούν στον ερχομό σιωνιστών δολοφόνων σε νησιά και τουριστικούς προορισμούς να απαγορεύονται και να καταστέλλονται από το ελληνικό κράτος, το οποίο με θράσος διώκει διαδηλωτές με τον αντιρατσιστικό νόμο. Είναι ίσως η επιτομή της διπλής γλώσσας που μιλάει η καπιταλιστική εξουσία, η οποία έχει την ίδια ώρα αναστείλει για τρεις μήνες μέχρι τον Οκτώβριο τη δυνατότητα υποβολής αίτησης ασύλου σε μετανάστες/ριες προερχόμενους/ες από την Βόρεια Αφρική, οι οποίοι σε αυτό το διάστημα αν φτάνουν στην ελληνική επικράτεια θα φυλακίζονται.
Και όλα αυτά, σε μια περίοδο που τα κράτη βρίσκονται σε (προ)πολεμική συνθήκη και εξοπλίζονται στρατιωτικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα συνιστά το νέο στρατιωτικό εξοπλιστικό πρόγραμμα της ΕΕ με κωδικό όνομα Rearm Europe, κόστους 800δις ευρώ, με το οποίο τα ευρωπαϊκά κράτη προετοιμάζουν την μεγαλύτερη εμπλοκή τους στις πολεμικές επιχειρήσεις κηρύσσοντας μια νέα, πιο πολεμική εποχή. Αυτή τη στιγμή, το ελληνικό κράτος συμμετέχει στον πόλεμο. Άλλωστε, από τη νατοϊκή στρατιωτική βάση της Σούδας στην Κρήτη, ανεφοδιάστηκαν και τα αμερικανικά αεροπλάνα που βομβάρδισαν το Ιράν ενώ παράλληλα, στέλνει πολεμικές φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα όπου και ηγείται της επιχείρησης ASPIDES κατά των Χούθι με στρατηγείο-βάση το στρατόπεδο της Λάρισας και κάνει κοινές αεροπορικές ασκήσεις με τον ισραηλινό στρατό. Ταυτόχρονα, εδώ και περίπου δυο χρόνια, παρακολουθούμε σε λάιβ μετάδοση την γενοκτονία που διεξάγει το Ισραήλ εις βάρος του Παλαιστινιακου λαού με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες εφαρμόζοντας, μεταξύ άλλων, αδιανόητη βία, καθημερινούς βομβαρδισμούς και πρόκληση μαζικού λιμού με το μπλοκάρισμα κάθε ανθρωπιστικής βοήθειας από τις 2/3.
Πλέον,η Ισραηλινή πολιτική εξουσία με την έγκριση του στρατού αποφάσισε την πλήρη κατάληψη της Λωρίδας της Γάζας. Για ακόμα μία φορά χιλιάδες Παλαιστίνιοι διατάσσονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ενώ από τον Μάρτιο το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ έχει αποκλείσει πλήρως την δυνατότητα εισαγωγής τροφίμων στους Παλαιστινίους της Λωρίδας της Γάζας από κάθε πλευρά. Το μέσο του μαζικού λιμού αποτελεί έναν ακόμα τρόπο που χρησιμοποιεί το Ισραήλ για τη γενοκτονία που διαπράττει εναντίον των Παλαιστινίων, πέρα από τους βομβαρδισμούς ανθρώπων, νοσοκομείων, καταλυμάτων, σχολείων, κάθε είδους υποδομών και τις μαζικές σφαγές. Η πείνα που έχει εξαπλωθεί σε όλο το μήκος της Γάζας έχει προκαλέσει δεκάδες θανάτους ανθρώπων, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά και έχει οδηγήσει χιλιάδες στα όρια της αντοχής τους. Ταυτόχρονα, το Ισραήλ εκμεταλλευόμενο την αδυναμία των ανθρώπων, έχει στήσει τέσσερα σημεία “διανομής τροφίμων”, τα οποία αποτελούν παγίδες θανάτου για τους Παλαιστίνιους που προστρέχουν σε αυτά για να παραλάβουν τρόφιμα. Εκεί ο ισραηλινός στρατός ανοίγει πυρ εναντίον των Παλαιστινίων έχοντας σκοτώσει πάνω από 1.000 ανθρώπους με αυτό τον τρόπο, ανάμεσά τους και παιδιά. Στη “λειτουργία” αυτών των σημείων διανομής συμμετέχουν και οι ΗΠΑ με μισθοφόρους στρατιώτες.
Ωστόσο, η νεοαποικιοκρατική, ρατσιστική και γενοκτονική πολιτική του σιωνιστικού κράτους δεν ξεκίνησε τώρα, αλλά αποτελεί δομικό του στοιχείο από τις απαρχές της δημιουργίας του. Και όπως τότε έτσι και τώρα έχει συμμαχό του όλο το δυτικό μπλοκ, ανάμεσα τους και την Ελλάδα, η οποία είναι διαχρονικός σύμμαχος του Ισραήλ στηρίζοντας το υλικά και πολιτικά με τις σχέσεις των δύο κρατών να αγγίζουν όλα τα πεδία (κοινές αεροπορικές ασκήσεις, συμφωνίες στον τομέα της ενέργειας, οικονομικές επενδύσεις κλπ). Μάλιστα, η Ελλάδα συνιστά βασικό πεδίο επένδυσης των Ισραηλινών κεφαλαίων ανάμεσα τους και του τουριστικού, αποτελώντας έναν από τους κυριότερους τουριστικούς προορισμούς των Ισραηλινών, ανάμεσα τους και τον δολοφόνων στρατιωτών του IDF.
Παρόλη τη φρίκη και τη βιαιότητα, οι πρακτικές που εφαρμόζει το σιωνιστικό κράτος στον παλαιστινιακό πληθυσμό δεν είναι κάτι πολυ μακριά από εμάς. Αντίθετα, οι εθνοκαθαρτικές και γενοκτονικές επιχειρήσεις επιστρατεύονται ή πρόκειται να επιστρατευτούν από τα δυτικά κράτη εναντίον των μεταναστευτικών πληθυσμών για να εκπληρώσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα. Ωστόσο, όπου υπάρχει κατάπιεση και εκμετάλλευση υπάρχει και αντίσταση. Έτσι και στην Παλαιστίνη, εδώ και δεκαετίες μέχρι και σήμερα, που βρίσκεται στα όρια της ασιτίας, ο παλαιστινιακός λαός αγωνίζεται και μάχεται.
Από τον Έβρο μέχρι τη Γάζα, χρέος μας είναι η αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη με τις καταπιεσμένες αυτής της γής. Ενάντια στον καπιταλιστικό ζόφο που αναπαράγουν τα έθνη- κράτη, να προτάξουμε την διεθνιστική μας αλληλεγγύη και τις αντιστάσεις του πολυεθνικού προλεταριάτου.
Στην πορεία αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό (Τρίτη 26/8) συμμετείχαν πάνω από 1.500 άτομα, ενώ πορείες έγιναν και σε πολλές ακόμα πόλεις την στιγμή που το σιωνιστικό κράτος έχει ξεκινήσει την επιχείρηση πλήρους κατάληψης της Γάζας, συνεχίζοντας τη γενοκτονία, τον εκτοπισμό και την προκαλούμενη λιμοκτονία των Παλαιστινίων. Στον δρόμο συγκροτήσαμε μπλοκ με την Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα, το Συμβούλιο Αναρχικών και άτομα. Οφείλουμε να συνεχίσουμε στο δρόμο και στο κάθε κοινωνικό πεδίο την υποστήριξη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση, την καταγγελία του αποικιοκρατικού/γενοκτονικού σχεδίου του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ και να πιέσουμε προς την κατευθυνση διακοπής της δολοφονικής -πολεμικής συνεργασίας ελληνικού και ισραηλινου κράτους.
Με μεγάλη συμμετοχή, χιλιάδων ανθρώπων, και παλμό πραγματοποιηθηκε (10/8) και στη Θεσσαλονίκη, όπως και σε δεκάδες άλλα σημεία σε όλη τη χώρα, συγκέντρωση και πορεία ενάντια στη συνεχιζόμενη γενοκτονία του ισραηλινού κράτους ενάντια στον παλαιστινιακό πληθυσμό.Η πορεία ξεκίνησε από την Αριστοτέλους και κατέληξε στο Μακεδονία Παλας. Συνεχίζουμε στον δρόμο του αγώνα για να μπλοκάρουμε την πολεμική συνεργασία Ελλάδας-Ισραήλ, για να συμβάλλουμε στο διεθνές κίνημα που αγωνίζεται στο πλευρό της Παλαιστίνης, στο πλευρό του δικαίου αγώνα για δικαιοσύνη και ελευθερία.
Από το Μάρτιο το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ έχει αποκλείσει πλήρως την δυνατότητα εισαγωγής τροφίμων στους Παλαιστινίους της Λωρίδας της Γάζας από κάθε πλευρά. Το μέσο αυτό αποτελεί έναν ακόμα τρόπο που χρησιμοποιεί το Ισραήλ για τη γενοκτονία που διαπράττει εναντίον των Παλαιστινίων, πέρα από τους βομβαρδισμούς ανθρώπων, νοσοκομείων, καταλυμάτων, σχολείων, κάθε είδους υποδομών και τις μαζικές σφαγές. Η πείνα που έχει εξαπλωθεί σε όλο το μήκος της Γάζας έχει προκαλέσει δεκάδες θανάτους ανθρώπων, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά και έχει οδηγήσει χιλιάδες στα όρια της αντοχής τους. Το Ισραήλ εκμεταλλευόμενο την αδυναμία των ανθρώπων, έχει στήσει τέσσερα σημεία “διανομής τροφίμων”, τα οποία αποτελούν παγίδες θανάτου για τους Παλαιστίνιους που προστρέχουν σε αυτά για να παραλάβουν τρόφιμα. Εκεί ο ισραηλινός στρατός ανοίγει πυρ εναντίον των Παλαιστινίων έχοντας σκοτώσει πάνω από 1.000 ανθρώπους με αυτό τον τρόπο, ανάμεσά τους και παιδιά. Στη “λειτουργία” αυτών των σημείων διανομής συμμετέχουν και οι ΗΠΑ με μισθοφόρους στρατιώτες. Σε αυτή τη συνθήκη, οι Παλαιστίνιοι δίνουν έναν αγώνα επιβίωσης και η Παλαιστινιακή Αντίσταση συνεχίζει να αντιστέκεται στον ισραηλινό γενοκτονικό στρατό, καταφέρνοντάς του πλήγματα και εξακολουθώντας τον αγώνα για την ελευθερία και τη γη. Το παράδειγμα που δίνει η Αντίσταση ενάντια στο Ισραηλινό κράτος, τον υπερσύγχρονο στρατό του και τους συμμάχους του, αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το οποίο είναι καθήκον μας να στηρίξουμε απέναντι στο σκοτάδι του φασισμού/καπιταλισμού και της αποικιοκρατίας. Το πολιτικό προσωπικό του γενοκτονικού κράτους πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε το σχέδιο για πλήρη κατάληψη της Λωρίδας της Γάζας και εκδίωξη των Παλαιστινίων. Οφείλουμε να δυναμώσουμε το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, καθώς αυτό αποτελεί τον κινητήριο μοχλό για την οποιαδήποτε εσωτερική πίεση μπορεί να δεχτεί το κράτος ώστε να διακόψει τη συνεργασία του με το Ισραήλ. Την ίδια ώρα, με έναν εκ των πρωτοπόρων το ελληνικό κράτος, παρέχεται φιλοξενία και δυνατότητα αναψυχής και διακοπών στους/στις σιωνιστές/ριες δολοφόνους του IDF σε συμμαχικά κράτη. Βλέπουμε κινητοποιήσεις που αντιδρούν στον ερχομό σιωνιστών δολοφόνων σε νησιά και τουριστικούς προορισμούς να απαγορεύονται και να καταστέλλονται από το ελληνικό κράτος, το οποίο με θράσος διώκει διαδηλωτές με τον αντιρατσιστικό νόμο. Είναι ίσως η επιτομή της διπλής γλώσσας που μιλάει η καπιταλιστική εξουσία, η οποία έχει την ίδια ώρα αναστείλει για τρεις μήνες μέχρι τον Οκτώβριο τη δυνατότητα υποβολής αίτησης ασύλου σε μετανάστες/ριες προερχόμενους/ες από την Βόρεια Αφρική, οι οποίοι σε αυτό το διάστημα αν φτάνουν στην ελληνική επικράτεια θα φυλακίζονται. Παράλληλα έχει θέσει σε διαβούλευση νομοσχέδιο το οποίο ποινικοποιεί περαιτέρω τη μετανάστευση, αφαιρεί σχεδόν κάθε νόμιμη δίοδο έκδοσης ασύλου και καταργεί τα μέχρι πρότινος ισχύοντα απαιτούμενα χρόνια εργασίας και διαμονής στην ελληνική επικράτεια για νομιμοποίηση. Η καπιταλιστική/κρατική εξουσία χωρίς ντροπές και αναστολές λέει ότι όποιος έρχεται για να ζητήσει άσυλο θα πετιέται στη φυλακή ή θα τον πνίγει το Λιμενικό στο Αιγαίο, ενώ όποιος συμμετέχει στη γενοκτονία των Παλαιστινίων είναι καλοδεχούμενος και τέλος όποιος διαδηλώνει ενάντια στη γενοκτονία θα καταστέλλεται. Οφείλουμε με κάθε τρόπο να συμβάλλουμε στο να σταματήσει η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και η συνεργασία του ελληνικού κράτους με το ισραηλινό κράτος.
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
