Ενημερώσεις – Σελίδα 2 – Ανάρες – Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης

Συγκέντρωση – Πορεία για τη γυναικοκτονία στην Καλαμαριά

Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2024 στις 19.00,    ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ

Κείμενο για τη γυναικοκτονία της 41χρονης Γ.

Από το βράδυ της πρωτοχρονιάς αγνοούνταν 41χρονη έγκυος, που διέμενε στην Καλαμαριά. Λίγες μέρες μετά βρίσκεται δολοφονημένη μέσα σε ένα μπαούλο, από τον γυναικοκτόνο σύντροφό της και τον συν-γυναικοκτόνο φίλο του, κάπου στη Χαλκιδική. Η 41χρονη Γ. ήταν ήδη μητέρα ενός παιδιού. Μετά την σύλληψη των δύο συνεργών, διέρευσε από δικαστικούς κύκλους η πληροφορία ότι το συγκεκριμένο σκουπίδι(σύζυγος της 41χρονης) έιχε εκκρεμή δικογραφία εις βάρος του για βιασμό συγγενικού του προσώπου. Ο γυναικοκτόνος(προς έκπληξη κανενός) αποτελούσε γνωστό ελληνορθόδοξο σκουπίδι της περιοχής, άλλον έναν πατριώτη, άλλον ένα ευσεβή πολίτη που και πολλά δικαιώματα να είχε δώσει, πληρόυσε όλα τα σάπια μικροαστικά κριτήρια της συγκάλυψης από τη γειτονιά. Και κατόπιν ψάξαμε να βρούμε ένα σύννεφο για να πέσουμε..

Σ’ αυτόν τον πατριαρχικό ζόφο, που ονομάζεται κοινωνία, καμιά μας δεν κοιμάται και με τα δυο της μάτια κλειστά. Για το κράτος το ζήτημα της μετρίασης της πατριαρχικής βίας, είναι ένα θέαμα, ένα καθησυχαστικό άρθρο στον νέο ποινικό κώδικα. Είναι ένα θεσμικό κίνημα #Metoo, ένα panic button, η “γιορτή” της γυναίκας, μια ωδή στην Ελληνίδα μάνα που αξίζει σεβασμό για το θεάρεστο έργο της στην αναπαραγωγή του έθνους. Εν κατακλείδι, αυτό που μένει επικοινωνιακά είναι διάφορες μορφές αποπροσανατολισμού από ένα καλά δομημένο σύστημα το οποίο σπέρνει φόβο, κακοποιήσεις, δολοφονίες και κατακρεουργημένα σώματα καταπιεσμένων.

Το πρώτο πεδίο διάδρασης και μίμησης κάθε ατόμου είναι η οικογένεια. Μία κοινωνική ομάδα, δομικά κατασκευασμένη να πειθαρχεί στους έμφυλους ρόλους τα μέλη της. Αναπαράγει το αφήγημα της γυναίκας-μάνας-ερωτική συντρόφου-εργαζόμενης, ένα μέλος χαμηλά στην ιεράρχηση της οικογένειας αφού είναι κοινωνικά επιβεβλημένο το να εκτελεί υποχρεώσεις προς όφελος των υπόλοιπων μελών. O πατέρας-αρχηγός, εξακολουθεί να είναι το ιερατείο, ο εντολέας,αυτός που -και χέρι να τολμήσει να σηκώσει- όλα του συγχωρούνται. Τα πρόσφατα παραδείγματα γυναικοκτονιών είναι αμέτρητα και τα media προσπαθούν εναγωνιωδώς να πείσουν τους πληβείους και τα βαλλόμενα από την έμφυλη βία υποκείμενα ότι το κάθε συμβάν είναι απομονωμένο και ανάξιο πολιτικής ανάλυσης/παρέμβασης. Μερικούς μήνες νωρίτερα, πάλι στην Καλαμαριά δολοφονείται 42χρονη από τον μπάτσο σύντροφο-γυναικοκτόνο της. Είναι σημαντικό να σημειωθεί η ιδιότητα του κάθε γυναικοκτόνου, αφού, η ίδια τους η θέση στο κοινωνικό γίγνεσθαι συμβάλλει στο να οπλίσουν το χέρι τους.

Πέρα από την εκάστοτε ταυτότητα που φέρει ο κάθε βιαστής, γυναικοκτόνος, αρκεί η ηγεμονικά αρσενική του ιδιότητα, η οποία είναι δομημένη να επιβάλλεται-να κυριαρχεί. Ζούμε σε ένα σύστημα το οποίο ανέκαθεν θρέφει την ανισότητα των φύλων με αποτέλεσμα συνεχώς να ερχόμαστε αντιμέτωπες με περιστατικά -οποιασδήποτε μορφής- έμφυλης βίας.Έχουν κατακλυστεί τα media από δολοφονημένες από «εγκλήματα πάθους», από «άρρωστους ψυχικά» άντρες, αποπολιτικοποιώντας το βίωμα της καθημερινής καταπίεσης και στιγματίζοντας παράλληλα τα άτομα με ψυχική νόσο. Περιττό να αναφέρουμε πως το ίδιο αφήγημα ψυχοφοβίας που ξεπλένει την ηγεμονική αρρενωπότητα και τις κοινωνικές συνθήκες που την επιτρέπουν, χρησιμοποιείται παράλληλα για τις θηλυκότητες που αντιστέκονται στην πατριαρχία για να τις ονοματίσει “τρελές/υστερικά/υπερβολικές”. Ακόμα πιο περιττό να αναφέρουμε πως στο σημείο συνάντησης των καταπιεσεων τάξης-φύλου-φυλής τα άτομα που δέχονται τη σεξιστική βία και έχουν κάποια ψυχική νόσο(πχ όταν αντιμετωπίζουν συνθήκες ψυχιατρικού εγκλεισμού ή εκφράζουν συμπτώματα)περιθώριοποιούνται ακόμα περισσότερο στις διεκδικήσεις τους.

Μέσα στο πλαίσιο συντήρησης της πατριαρχικής εξουσίας, σημαντικότατο ρόλο εξακολουθεί να έχει η εκκλησία. Όντας βασικός πυλώνας του έθνους-κράτους, εξακολουθεί να επιβάλει συγκάλυψη μαζικής κλίμακας και να έχει τη δικιά της ατζέντα, επηρεάζοντας συνειδήσεις και ποτίζοντας την <<ευκολόπιστη>> κοινωνία με ματαιοδοξία, μισαλοδοξία και πολιτικές καμπάνιες συνεργαζόμενο με κόμματα και θεσμικούς φορείς. Εκπληρώνοντας τις περισσότερες φορές τις επιταγές του κράτους κι άλλωτε κάνοντας φασιστό-αντάρτικο(όταν θεωρεί ότι θίγεται ο πυρήνας των οικονομικών συμφερόντων-δογμάτων της) είναι όντως ένας σταθερός πόλος, με ιστορική συνέχεια χιλιάδων χρόνων και μεγάλη πολιτική ισχύ. Μια εκκλησία που καταργεί το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος του εκάστοτε ατόμου που κυοφορεί, ιερείς που εμπλέκονται σε υποθέσεις trafficking και παιδοβιασμών/βιασμών. Μια εκκλησία που εξαπολύει ομοφοβικές, σεξιστικές,τρανσοφοβικες και ρατσιστικές ρητορικές στον δημόσιο λόγο, με ο,τι αυτά συνεπάγονται για την ελληνική πραγματικότητα, έχοντας ένα πολύ ισχυρό υποστηρικτικό δίκτυο. Κοινωνική χειραφέτηση λοιπόν χωρίς να εξαφανιστούν οι θρησκείες και οι εκκλησίες από τον γαλαξία, δεν υφίσταται. Είτε αυτές καταπιέζουν στη Δύση, είτε στην Ανατολή.

Η πατριαρχία αποτελεί δομικό συστατικό του κρατικού μηχανισμού και θεμέλιο λίθο του εκμεταλλευτικού συστήματος του καπιταλισμού. Δεν τρέφουμε αυταπάτες, δεν αναμένουμε κάποια αλλαγή η οποία θα προκύψει από το κράτος. Μέσα στον Δεκέμβρη, βγήκε στη δημοσιότητα ένα νομοσχέδιο έκτρωμα το οποίο αφορά τον ποινικό κώδικα. Εντός του, υπάρχουν αλλαγές που στοχεύουν στην καθησύχαση των πολιτών και στην υποτιθέμενη πάταξη της ενδοοικογενειακής και έμφυλης βίας με αυστηρότερες ποινές κατά των δραστών. Η ίδια η κυβέρνηση που 3 χρόνια πριν ενθάρρυνε συνδικαλιστές μπάτσους να εξαπολύουν στα κανάλια πρακτικές σε γυναικοκτόνους για ευμενέστερες ποινές. Η ίδια η κυβέρνηση/κοινωνία/κράτος που συγκαλύπτει Λιγνάδηδες, Φιλιππίδηδες, Μίχους. Η ίδια η αστική ελίτ με τσιράκια δικαστές, μπάτσους, μπράβους που συγκαλύπτει τους βιαστές της Γεωργίας, η ίδια που εμπλέκεται σε κυκλώματα trafficking. Το ίδιο κράτος που βιάζει στα σύνορα μετανάστριες. Και άλλα αμέτρητα παραδείγματα που μας αποδεικνύουν ότι με την αστική δικαιοσύνη και τον σοφρωνισμό είμαστε εκ διαμέτρου απέναντι. Δεν εφησυχαζόμαστε, είμαστε αυτές που μας ρωτάνε γιατί έμενες αφού ήξερες, γιατί δε μίλησες, γιατί δεν τον κατείγγειλες. Γιατί το δίκιο δε θα έρθει σε καμία αίθουσα δικαστηρίου, γιατί δε θα μας σώσει κανένας μπάτσος. Το δίκιο κρίνεται στους δρόμους, στις γειτονιές, στο δρόμο τη νύχτα πηγαίνοντας προς το σπίτι.

Βιασμοί, παιδοβιασμοί, γυναικοκτονίες, trafficking, revenge porn, σωματεμπορεία, βιασμοί στα σύνορα, στα ΑΤ, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας, στο σπίτι, από τον πατέρα, από τον σύντροφο, με κορύφωση πατριαρχικής επιβολής τη γυναικοκτονία και η λίστα δεν έχει τέλος. Όταν καθημερινά αντιμετωπίζουμε σεξιστική βία, το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, είναι αυτονόητο. Ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία πρέπει να μας βρίσκει συσπειρωμένες. Στεκόμαστε δίπλα η μία στο άλλο, αλληλέγγυα, αντιπατριαρχικά, μαχητικά, απέναντι σε κράτος, εκκλησία, καπιταλισμό.

Καμία άλλη δολοφονημένη

Μαχητικοί, αντιπατριαρχικοί πυρήνες σε κάθε γειτονιά

Ποτέ καμία μόνη,κανένα λιγότερο

Ανάρες-Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης

Παρέμβαση σε 3 σούπερ μάρκετ για το κόστος ζωής

Σήμερα 13/1, πραγματοποιήσαμε μοίρασμα κειμένου στο Σκλαβενίτη σε 3 σούπερ μάρκετ στη Σβώλου (Σκλάβενίτης, Μασούτης, Discount Market). Μπήκαμε μέσα, μοιράσαμε κείμενα σε εργαζόμενους και πελάτες καθώς και κόσμο που περνούσε.

Παρακάτω ακολουθεί το κείμενο :

Για να μην ζούμε μια ζωή με σκοπό την επιβίωση…

Είτε μιλάμε για την οικονομική κρίση του ’08, είτε για την υγειονομική του covid-19, είτε για τις ενεργειακές, γεωπολιτικές κρίσεις που βιώνουμε στο σήμερα. Αυτές οι κρίσεις όχι μόνο δεν είναι τυχαίες κακοτοπιές αλλά αποτελούν απόρροια των ίδιων δομικών αντιφάσεων του συστήματος στο οποίο ζούμε. Ζούμε στην εποχή των μεταβάσεων, μετάβαση στις παραγωγικές σχέσεις, μετάβαση στις κοινωνικές σχέσεις, μετάβαση στα πρότυπα, στο τί σημαίνει πολιτική, συνολικά η ζωή στον δυτικό καπιταλισμό αλλάζει. Όταν το κεφάλαιο και τα αφεντικά, στην προσπάθειά τους να αυξήσουν το κέρδος τους και κατά συνέπεια την ισχύ και την κυριαρχία τους πέφτουν σε τέλμα (οι κρίσεις που λέγαμε νωρίτερα), είτε θα μετακυλήσουν τη “ζημιά” στις πλάτες μας (δηλαδή του σύγχρονου προλεταριάτου, των εργαζομένων, των ανέργων, των μεταναστριών, των προσφύγων και κάθε λογής αποκλεισμένων, καταπιεσμένων), είτε θα προβούν σε πόλεμο, στην προσπάθεια δημιουργίας νέων πεδίων κερδοφορίας και ανακατανομής της ισχύος. Το ελληνικό κράτος τα κάνει και τα δύο.

Την πρώτη περίπτωση τη βιώνουμε καθημερινά . Το κόστος ενοικίου πλέον είναι σχεδόν ίσο με ένα βασικό μισθό. Ακόμα και οι ιδιοκτήτες κατοικίας που οδηγήθηκαν στη “λύση” της τράπεζας για την εξασφάλιση κύριας κατοικίας , κινδυνεύουν με πλειστηριασμούς . Βασικό πρόβλημα δεν αποτελεί μόνο η στέγαση μας , αλλά και λοιπές βασικές ανάγκες όπως έξοδα λογαριασμών, καθημερινά ψώνια , μετακινήσεις και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Πάσα μία έχει καταλάβει πλέον ότι το κύμα ακρίβειας δεν είναι μια πρόσκαιρη κατάσταση. Στην πραγματικότητα είναι μία οργανωμένη κάθετη υποτίμηση της εργασίας μας. Σε ένα σύγχρονο περιβάλλον, προνομιούχοι πολίτες σύγχρονου δυτικού κράτους δεν τα βγάζουν πέρα, σε συλλογικό και μαζικό επίπεδο. Ζούμε στην εποχή που τρέμουμε για το πόσο βαρύς θα είναι ο χειμώνας όχι για μόνο τους μετανάστες στα camps αλλά ακόμα και για την μέση μισθωτή εργάτρια.

Η πολυπλοκότητα του τρόπου που δομείται η εργασία, η επισφάλεια, το πώς περιθωριοποιούνται ολόκληροι πληθυσμοί έχει παράξει αντίστοιχο χάος στον τρόπο που οι ίδιοι οι καταπιεσμένοι και οι εκμεταλλευόμενες αντιλαμβάνονται την θέση τους. Ως καταπιεσμένοι οφείλουμε να οργανωθούμε με ουσιαστικούς όρους στους χώρους εργασίας κόντρα στον εργοδοτικό και γραφειοκρατικό κατεστημένο, αδιαμεσολάβητα και από την βάση, να δημιουργηθούν κοινότητες αγώνα ντόπιων και μεταναστριών,να προχωρήσουμε σε άμεσες δράσεις απαλλοτριώσεων και άρνησης πληρωμών ενάντια στα αφεντικά για την άμεση ανατίμηση των ζωών μας, να στηθούν δίκτυα αλληλεγγύης σε κάθε γειτονιά βοηθώντας ο ένας την άλλη.

ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ Τ’ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΠΕΦΤΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΕΊ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Ανάρες – Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης

Παρέμβαση/μοίρασμα σε σουπερ μάρκετ για το κόστος ζωής

Σήμερα 5/1, πραγματοποιήσαμε μοίρασμα κειμένου στο Σκλαβενίτη στη Β.Όλγας στο Φάληρο. Το κείμενο αφορά το δυσβάσταχτο κόστος ζωής, δώθηκε σε περαστικούς, εργαζόμενες και κόσμο που έμπαινε στο σούπερ μάρκετ. Παρακάτω ακολουθεί το κείμενο : Για να μην ζούμε μια ζωή με σκοπό την επιβίωση… Είτε μιλάμε για την οικονομική κρίση του ’08, είτε για την υγειονομική του covid-19, είτε για τις ενεργειακές, γεωπολιτικές κρίσεις που βιώνουμε στο σήμερα. Αυτές οι κρίσεις όχι μόνο δεν είναι τυχαίες κακοτοπιές αλλά αποτελούν απόρροια των ίδιων δομικών αντιφάσεων του συστήματος στο οποίο ζούμε. Ζούμε στην εποχή των μεταβάσεων, μετάβαση στις παραγωγικές σχέσεις, μετάβαση στις κοινωνικές σχέσεις, μετάβαση στα πρότυπα, στο τί σημαίνει πολιτική, συνολικά η ζωή στον δυτικό καπιταλισμό αλλάζει. Όταν το κεφάλαιο και τα αφεντικά, στην προσπάθειά τους να αυξήσουν το κέρδος τους και κατά συνέπεια την ισχύ και την κυριαρχία τους πέφτουν σε τέλμα (οι κρίσεις που λέγαμε νωρίτερα), είτε θα μετακυλήσουν τη “ζημιά” στις πλάτες μας (δηλαδή του σύγχρονου προλεταριάτου, των εργαζομένων, των ανέργων, των μεταναστριών, των προσφύγων και κάθε λογής αποκλεισμένων, καταπιεσμένων), είτε θα προβούν σε πόλεμο, στην προσπάθεια δημιουργίας νέων πεδίων κερδοφορίας και ανακατανομής της ισχύος. Το ελληνικό κράτος τα κάνει και τα δύο. Την πρώτη περίπτωση τη βιώνουμε καθημερινά . Το κόστος ενοικίου πλέον είναι σχεδόν ίσο με ένα βασικό μισθό. Ακόμα και οι ιδιοκτήτες κατοικίας που οδηγήθηκαν στη “λύση” της τράπεζας για την εξασφάλιση κύριας κατοικίας , κινδυνεύουν με πλειστηριασμούς . Βασικό πρόβλημα δεν αποτελεί μόνο η στέγαση μας , αλλά και λοιπές βασικές ανάγκες όπως έξοδα λογαριασμών, καθημερινά ψώνια , μετακινήσεις και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Πάσα μία έχει καταλάβει πλέον ότι το κύμα ακρίβειας δεν είναι μια πρόσκαιρη κατάσταση ακρίβειας. Στην πραγματικότητα είναι μία οργανωμένη κάθετη υποτίμηση της εργασίας μας. Σε ένα σύγχρονο περιβάλλον, προνομιούχοι πολίτες σύγχρονου δυτικού κράτους δεν τα βγάζουν πέρα, σε συλλογικό και μαζικό επίπεδο. Ζούμε στην εποχή που τρέμουμε για το πόσο βαρύς θα είναι ο χειμώνας όχι για μόνο τους μετανάστες στα camps αλλά ακόμα και για την μέση μισθωτή εργάτρια. Η πολυπλοκότητα του τρόπου που δομείται η εργασία, η επισφάλεια, το πώς περιθωριοποιούνται ολόκληροι πληθυσμοί έχει παράξει αντίστοιχο χάος στον τρόπο που οι ίδιοι οι καταπιεσμένοι αντιλαμβάνονται την θέση τους. Ως καταπιεσμένοι οφείλουμε να οργανωθούμε με ουσιαστικούς όρους στους χώρους εργασίας κόντρα στον εργοδοτικό και γραφειοκρατικό κατεστημένο ,να συμμετέχουμε ενεργά στις φοιτητικές γενικές συνελεύσεις αδιαμεσολάβητα και από την βάση, να δημιουργηθούν κοινότητες αγώνα ντόπιων και μεταναστριών, να στηθούν δίκτυα αλληλεγγύης σε κάθε γειτονιά βοηθώντας ο ένας την άλλη. ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΘΕΛΕΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΕΊ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ! anares.noblogs.org anares@tutanota.org

Ανάρες – Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης

Eκδήλωση: Θέρος-Τρύγος-Πόλεμος : Η ασταμάτητη πολεμική μηχανή και οι κινήσεις εναντίον της με φόντο την Παλαιστίνη

Πραγματοποίηθηκε στις 2/12 εκδήλωση/συζήτηση με τίτλο: Θέρος-Τρύγος-Πόλεμος : Η ασταμάτητη πολεμική μηχανή και οι κινήσεις εναντίον της με φόντο την Παλαιστίνη

Ακολουθεί η μπροσούρα της εκδήλωσης: θέρος-τρύγος-πόλεμος(pdf)

Πορεία ενάντια στην κρατική δολοφονία του 17χρονου Ρομά

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΠΑΙΔΙΑ

Τα ξημερώματα της Κυριακής 12/11, μπάτσος σκότωσε 17χρονο ρομά στη Βοιωτία. Η αφορμή ήταν ότι δεν σταμάτησε σε έλεγχο. Όμως η πραγματικότητα δείχνει ότι το σύστημα σκοτώνει τους φτωχούς, τους ρομά, τις μετανάστριες, τους εργάτες, επειδή τους θεωρεί εχθρούς, αναλώσιμους, περισσευόμενους. Είναι νωπές οι μνήμες από τις δολοφονίες του Νίκου Σαμπάνη και του Κώστα Φραγκούλη, που τους δολοφόνησε η ΕΛ.ΑΣ. για τον ίδιο λόγο, επειδή ήταν ρομά. Το κράτος αντιμετωπίζει τους ρομά σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, στερώντας τους αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, ενώ αν δεν σταματήσουν σε έναν έλεγχο στο δρόμο, τους πυροβολούν και τους σκοτώνουν. Τον θάνατο αυτή η κοινωνία τον έχει βιώσει και τείνει να τον συνηθίσει, σαν τιμωρία επειδή έτυχε να είσαι ρομά, επειδή έτυχε να είσαι μετανάστης, επειδή παράκουσες τις εντολές, επειδή δούλευες υπό εξοντωτικές και μη ασφαλείς συνθήκες, επειδή μία εταιρεία ήθελε να ελαχιστοποιήσει τα έξοδά της και τόσα ακόμα… Η όψη του αδύναμου που καταπιέζεται, καλλιεργεί από τη μία την αντίληψη ότι κάποιοι <<είναι ασφαλείς>> και από την άλλη την αντίληψη ότι πρέπει να αλλάξουμε αυτό που ζούμε. Για την ζωή μας και την αξιοπρέπειά μας, οφείλουμε να ρίξουμε τα ρατσιστικά τείχη που χτίζει το κράτος, να συναντηθούμε μπαλαμοί, ρομά και μετανάστες και να αγωνιστούμε ενάντια στο δολοφονικό σύστημα κράτους-καπιταλισμού. Το σύστημα που καλλιεργεί δολοφόνους παιδιών, φτωχών και αδυνάμων, που εξασφαλίζει την κυριαρχία των λίγων επί των πολλών πρέπει να ξεριζωθεί.

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ-ΔΟΛΟΦΟΝΟ

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΡΟΜΑ ΚΑΙ ΜΠΑΛΑΜΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ-ΤΑΞΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Ανάρες, Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης

Έκτακτη συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΛΛΗΝΟ-ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/ις προλετάριους/ες της Παλαιστίνης σήμερα Τετάρτη 18/10, 19:00 Καμάρα.

Η επίσημη κήρυξη πολέμου από το κράτος του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό διαδέχθηκε την αιφνίδια ένοπλη επίθεση Παλαιστινίων της Χαμάς σε εδάφη κοντά στη Λωρίδα της Γάζας ανοίγοντας, ένα νέο κύκλο αιματοχυσίας στην περιοχή. Τα γεγονότα αυτά αποτελούν συνέχεια μιας μακράς ιστορίας 70 και παραπάνω χρόνων εποικισμού και επεκτατισμού από πλευράς Ισραήλ, αλλεπάλληλων δολοφονιών και βομβαρδισμών αλλά και του καθεστώτος απαρτχάιντ κάτω από το οποίο ζουν οι παλαιστίνιοι στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας.

Με τους νεκρούς να είναι ήδη χιλιάδες, με την εν ψυχρώ δολοφονία αμάχων σε κεντρικό νοσοκομείο της Γάζας, με το Ισραήλ να έχει κόψει την πρόσβαση σε νερό, ρεύμα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στη Λωρίδα της Γάζας και το στρατό του ένα βήμα πριν τη χερσαία εισβολή στα εδάφη των παλαιστινίων, το μόνο σίγουρο είναι πως για άλλη μια φορά θα την πληρώσει το προλεταριάτο της παλαιστίνης. Κι αυτοί είναι οι άνθρωποι στους οποίους πρέπει να δείξουμε την αλληλεγγύη μας. Οι χιλιάδες βομβαρδισμοί αμάχων, το κλείσιμο νοσοκομείων, η αναγκαστική μετακίνηση πληθυσμού στη νότια Γάζα, οι συλλήψεις στη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ και η ρητορεία από πλευράς αξιωματούχων του Ισραήλ είναι αχαρακτήριστες και συνιστούν την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία αυτής της συντελούμενης εθνοκάθαρσης.

Η λυκοσυμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου ήδη ξεκαθαρίζει προθέσεις. Οι ενδεχομένως αναρίθμητοι πρόσφυγες που προκύπτουν από την επικείμενη χερσαία εισβολή θα βρουν κλειστά σύνορα παντού. Ο μόνος τρόπος να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας για να σταματήσουμε αυτόν αλλά και κάθε πόλεμο (για την ίδια μας την επιβίωση) είναι να αντιληφθούμε το ρόλο μας ως πολυεθνικό προλεταριάτο, να διαρρήξουμε την τόσο απαραίτητη για το κράτος εθνική ενότητα, να αρνηθούμε τη συστράτευση με το έθνος- κράτος μας και τις επιδιώξεις του, να πάψουμε να γινόμαστε βορά για τα θέλω ντόπιων (και μη) αφεντικών, να αντεπιτεθούμε στον πόλεμο που διεξάγει κάθε κράτος ανεξαιρέτως… αυτόν απέναντι στον εσωτερικό του εχθρό.

ΑΝΑΡΕΣ – ΟΜΑΔΑ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

FREE PALESTINE

AGAINST THE MURDEROUS GREEK-ISRAELI ALLIANCE

SOLIDARITY WITH ISRAELI WHO DENY TO GO TO WAR

We support the gathering in solidarity with the proletarians of Palestine today 18/10, 19:00 Kamara.

The official declaration of war by the State of Israel against the Palestinian people was followed by the sudden armed attack by Hamas Palestinians on territories near the Gaza Strip, opening a new cycle of bloodshed in the region. These events are a continuation of a long history of 70 years or more of Israeli colonisation and expansionism, of repeated assassinations and bombings and of the apartheid regime under which the Palestinians in the West Bank and Gaza Strip live.

With the dead already in the thousands, Israel having cut off access to water, electricity and health care in the Gaza Strip and its army one step closer to a ground invasion of Palestinian territory, the only certainty is that once again it is the Palestinian proletariat that will pay the price. And these are the people to whom we must show our solidarity. The thousands of bombings of civilians, the closure of hospitals, the forced displacement of the population in southern Gaza, the arrests in the West Bank and Jerusalem and the rhetoric of Israeli officials are uncharacteristic and constitute the blackest page in the history of this ethnic cleansing that is taking place.

The Greek-Cypriot-Israeli-Egyptian olf alliance is already making its intentions clear. The potentially countless refugees resulting from the imminent land invasion will find closed borders everywhere. The only way we can actively show our solidarity to stop this and every war (for our own survival) is to realize our role as a multi-ethnic proletariat, to break through the national unity so necessary for the state, to refuse to align ourselves with our nation-state and its aspirations, to cease to become a pawn for the will of local (and non-local) bosses, to fight back against the war waged by every state without exception… against its own internal enemy.

ANARES – GROUP OF ACTION AND SOLIDARITY

Για τα γεγονότα στις 18/09

Xθες 18/9 σύντροφοι/ισσες που αποτελούσαν την περιφρούρηση της ανοιχτής συνέλευσης για τη συγκρότηση μπλοκ για τα 10 χρόνια από την δολοφονία του Π.Φύσσα κατευθύνοταν από τη ρωμαική αγορά προς το κάλεσμα στην Καμάρα. Επί της Φιλίππου, λίγο πριν την Ιασωνίδου, δέχτηκαν οργανωμένη – πλήρως στοχευμένη-συμμορίτικη ενέδρα από ΜΑΤ, δέλτα, ομάδα σύλληψης και καμιά 30αριά ασφαλίτες οι οποίοι περικύκλωσαν τον κόσμο μέσα σε 10 δευτερόλεπτα από όλες τις κατευθύνσεις. Κάποια συντροφιά ξέφυγαν από τον κλοιό, τα περισσότερα έμειναν συσπειρωμένα, αμύνθηκαν και βρήκαν καταφύγιο σε μια πολυκατοικία. Η αστυνομία προσήγαγε 7 άτομα. Τα αντανακλαστικά της γειτονιάς ήταν γρήγορα, πολύ ενθαρρυντικά και βοήθησαν αρκετά βρίζοντας τα καθάρματα της ΕΛΑΣ και δίνοντας πληροφορίες για τις θέσεις τους στον εγκλωβισμένο κόσμο. Αλληλέγγυος κόσμος μαζεύτηκε πολύ γρήγορα και οι μπάτσοι αποχώρησαν. Μετά τη συγκέντρωση αλληλέγγυου κόσμου, οι σύντροφοι/ισσες κατέβηκαν από την πολυκατοικία και συντεταγμένα περίπου 150 άτομα κατευθύνθηκαν προς την Καμάρα φωνάζοντας συνθήματα και συγκροτώντας εν τέλει το μπλοκ, σπάζοντας την ουσία αυτού που πήγε να επιβάλει η ΕΛΑΣ, δηλαδή το να μη κατέβει η περιφρούρηση και το ίδιο το μπλοκ στο δρόμο για τον Π.Φύσσα, το αντιφασιστικό επίδικο της εποχής και τον αντικρατικό αγώνα. Η στάση των μπάτσων κατά την διάρκεια της πορείας ήταν προκλητική ωστοσο ο κόσμος ήταν συγκεντρωμένος στο σκοπό και ένθερμος. Μετά την πορεία μάθαμε ότι η συντρόφισσα που δεν είχε αφεθεί ως το βράδυ, έχει την γελοία κατηγορία της εξύβρισης και θα της έρθει χαρτί στο σπίτι οπότε και αφέθηκε ελεύθερη. Οι πρακτικές της αστυνομίας ακολουθούν μια συνεχή κατασταλτική αναβάθμιση η οποία μεν γίνεται αισθητή, από την άλλη όμως δε τρομοκρατεί όσους/ες δίνουν τους αγώνες ούτως ή άλλως. Το κράτος γνωρίζει πολύ καλά ότι οι κοινωνικές συνθήκες υπό τις οποίες ζουν οι καταπιεσμένοι σήμερα, είναι αβάσταχτες και το αγωνιστικό πνεύμα αποτελεί μονόδρομο. Η δολοφονική κρατική διαχείριση των πλημμυρών στη Θεσσαλία και των φωτιών πανελλαδικά (με τους μαζικούς θανάτους ντόπιων & μεταναστριων), οι μαζικές κρατικές δολοφονίες στα Τέμπη και στην Πύλο, η δολοφονία από μπάτσους του Κώστα Μανιουδάκη στη Κρήτη και του 15χρονου Κάλο Φραγκούλη πέρσυ στα Διαβατά είναι ενδεικτικά της σήψης του κράτους και του θανάτου που σε συνδυασμό με την φτώχεια και τα τύμπανα πολέμου έχουν κατακλείσει τα πάντα, προκαλώντας γενικευμένη οργή και ανασφάλεια. Και αυτό το κράτος το γνωριζει καλά για αυτό και επιτίθεται προληπτικά στους/ις αγωνιστές/στριες και αναβαθμίζει την κατασταλτική και επιχειρησιακή του ισχύ. Ο κόσμος του αγώνα δε συνθηκολογεί με το τέρας ούτε διαπραγματεύεται την εδαφικοποιηση του με όρους ηττοπάθειας. Δε πτοείται απλά συνεχίζει δυνατότερα.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ ΤΟΥΣ/ΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ/ΡΙΕΣ

Ανακοίνωση για τους 9 συλληφθέντες επιζήσαντες του κρατικού εγκλήματος στην Πύλο

(scroll for english)

Το ελληνικό κράτος διέπραξε πριν λίγες μέρες στην Πύλο ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματά του, τον μαζικό φόνο, τουλάχιστον, 600 μεταναστ(ρι)ών. Η δολοφονία αυτή δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Έρχεται σε συνέχεια της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους η οποία παίρνει τη μορφή ενός ανοιχτού πολέμου που έχει κηρύξει στους μεταναστευτικούς πληθυσμούς εδώ και πολλά χρόνια. Οι περαιτέρω λεπτομέρειες του γεγονότος που έρχονται στη δημοσιότητα απλώς κάνουν πιο συγκεκριμένο τον ενεργό ρόλο του λιμενικού και σε αυτό το “ναυάγιο-τραγωδία”. Οι 104 επιζήσαντες/σες του ναυαγίου μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαλακάσα II. Σε μια προσπάθεια δημιουργίας αποδιοπομπαίων τράγων και μετακύλισης των ευθυνών του, το κράτος ασκεί κακουργηματική δίωξη σε 9 Αιγύπτιους επιζήσαντες του ναυαγίου, κατηγορώντας τους για διακίνηση. Οι 8 εξ αυτών κρατούνται στη φυλακή του Ναυπλίου και ο ένας στη φυλακή της Αυλώνας.

Η κατηγορία της “διακίνησης μεταναστών” είναι μία σταθερή τακτική του ελληνικού κράτους και της αστικής δικαιοσύνης ώστε να μεταθέσουν τις ευθύνες τους για τις δολοφονίες, τις επαναπροωθήσεις και τις φυλακίσεις μεταναστών και μεταναστριών στο πλαίσιο της πολεμικής διαχείρισής τους. Σύμφωνα με πληροφορίες του περασμένου Οκτωβρίου το 20,8% των κρατουμένων στις φυλακές της χώρας είναι φυλακισμένοι με την κατηγορία της διακίνησης μεταναστών. Παράλληλα, σύμφωνα με πολλαπλές μαρτυρίες μεταναστών που περνάν τα σύνορα, είναι σύνηθες όποιο άτομο βρίσκεται στο

τιμόνι είτε του οχήματος είτε της βάρκας, άλλες φορές όποιος γνωρίζει αγγλικά και άλλοτε ο πατέρας της οικογένειας να κατηγορείται αυτομάτως, λόγω των παραπάνω συνθηκών, για τη “διακίνηση” των υπολοίπων ή και της ίδιας του της οικογένειας.

Η αντικειμενοποίηση και η απανθρωποποίηση των μεταναστριών δεν μας είναι καθόλου ξένη σαν τακτική. Με την κήρυξη κατάστασης εκτάκτου ανάγκης στα σύνορα το 2020 και τις ευλογίες όλων των δυνάμεων του κοινοβουλίου (και μη) είδαμε τους μετανάστες να χαρακτηρίζονται “εισβολείς”, “πιόνια” σε γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς και εν τέλει εχθρικά σώματα απέναντι στην εθνική κυριαρχία και το κράτος. Το έγκλημα στην Πύλο μαζί με τις δεκάδες χιλιάδες δολοφονίες, βασανισμούς και εκτοπίσεις μεταναστ(ρι)ών δεν είναι παρά η πρακτική της παραπάνω εθνικής θεωρίας. Το πολιτικό προσωπικό του ελληνικού κεφαλαίου πασχίζει με νύχια και με δόντια να αποκρύψει πως η εμπρόθετη κίνηση ανθρώπων προς μία καλύτερη ζωή, δηλαδή η μετανάστευση, συνέβαινε και θα συνεχίσει να συμβαίνει, όσο οι άνθρωποι παλεύουν να ξεφύγουν από τους πολέμους, την εξαθλίωση και τη δουλεία.

Οι προσπάθειες του κράτους να καλύψει τα πολλαπλά του εγκλήματα κατά των μεταναστ(ρι)ών, να ρίξει στάχτη στα μάτια των “θεατών” και να αποδώσει τις ευθύνες του σε εννέα επιζήσαντες πρέπει να πέσουν στο κενό.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 9 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ

ΑΣΥΛΟ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

Announcement for the 9 arrested survivors of the state crime in Pylos

The Greek state committed one of its greatest crimes a few days ago in Pylos, the mass murder of 600 immigrants. This murder is due to the anti- immigration policy of the Greek state, which takes the form of an open war that it has been declared on immigrant populations for many years. The further details of the event that are coming to light only make more concrete the active role of the coastguard in this “shipwreck tragedy” as well. The 104 shipwreck survivors have been tranfered in the concentration camp Malakas II. In an attempt to scapegoat and shift the blame, the state is criminally prosecuting 9 Egyptian survivors of the shipwreck, accusing them of trafficking. Eight of them are being held in Nafplio prison and one in Avlona prison.

The charge of “migrant trafficking” is a constant tactic of the Greek state and the bourgeois justice system to shift responsibility for the murders, pushbacks and imprisonment of migrants in the context of their military management. According to information from last October, 20.8 per cent of prisoners in the country’s prisons are being held on charges of migrant trafficking. At the same time, according to multiple reports from migrants crossing the border, it is common for whoever is at the wheel of either the vehicle or the boat, sometimes whoever speaks English and sometimes the father of the family to be automatically accused of “trafficking” the others or even his own family, due to the above conditions.

The objectification and dehumanization of migrants is by no means foreign to us as a tactic. With the declaration of a state of emergency at the borders in 2020 and the blessing of all the forces of parliamentarianism (and not) we have seen migrants characterized as pawns in geopolitical struggles and with the crime in Pylos and countless other times we have seen in operation the charitable narrative of unwilling victims of traffickers. The implicit movement of people,thus migration, has been happening and will continue to happen. The focus of critique should be directed against those who forcibly prevent these movements and those who, given border policy, seek to make profits on the backs of migrants, with the former being a necessary condition for the latter and their boundaries often indistinguishable.

The state’s attempts to cover up its multiple crimes against migrants, to throw ashes in the eyes of the “spectators” and to place the blame on nine survivors cannot be allowed to continue.

NO PROSECUTION OF THE 9 ARRESTED SURVIVORS OF THE STATE CRIME OF THE PYLOS SHIPWRECK IMMUNITY AND PAPERS FOR MIGRANTS

COMMON STRUGGLES OF MIGRANTS AND LOCALS

Εκδήλωση “Να διαρρήξουμε τα σύνορα του έθνους-κράτους. Μεταναστευτικοί πληθυσμοί και η εν δυνάμει εξέγερση.”

Την Κυριακή 28/5 πραγματοποιήθηκε στο πάρκο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης εκδήλωσης με θέμα “Να διαρρήξουμε τα σύνορα του έθνους-κράτους. Μεταναστευτικοί πληθυσμοί και η εν δυνάμει εξέγερση.” και με συμμετοχή αρκετών ατόμων. Στην εκδήλωση έγιναν τοποθετήσεις από τις συνελεύσεις, Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών, Stop War On Migrants και Solidarity With Migrants, οι οποίες ακολουθήθηκαν από τοποθετήσεις και απόψεις αρκετών ατόμων από το κοινό. Η μεταφορά των εμπειριών κοινοτήτων και κοινών αγώνων ντόπιων μεταναστ(ρι)ών από τις προαναφερθείσες συνελεύσεις, καθίσταται εποικοδομητική και αναγκαία για να διαχέονται τα εργαλεία και να ανακαλύπτονται νέα, όσον αφορά στη δόμηση πολυεθνικών κοινοτήτων και αγώνων.

Κύρια θέματα συζήτησης ήταν η αναγκαιότητα της κοινωνικής και πολιτικής σύνδεσης ντόπιων μεταναστριών, η οργάνωση και η διάρθρωση του εγχειρήματος των Προσφυγικών και το παράδειγμα που αυτό θέτει, ο πολύ σημαντικός αγώνας για την μη εκκένωση του camp του Ελαιώνα (ο οποίος συνεπαγόταν με τον αγώνα για την πρόσβαση σε υγεία και παιδεία), δηλαδή της μη απομάκρυνσης των μεταναστριών από το κέντρο της Αθήνας, οι αγώνες ενάντια στις εξώσεις μεταναστών από το πρόγραμμα ESTIA στη Θεσσαλονίκη του προηγούμενου διαστήματος.

Ντόπιες μετανάστριες να ζήσουμε μαζί

Χαρτιά, Στέγαση, Υγειονομική περίθαλψη για όλους τους μετανάστες

*Επισυνάπτεται η εισήγηση της εκδήλωσης*

On Sunday, May 28th, an event took place at the Workers’ Center Park in Thessaloniki with

the theme “Breaking the borders of the nation-state. Migrant populations and the potential

uprising.” Several individuals participated in the event. There were statements and

contributions from assemblies such as the Assembly of Occupied Refugees, Stop War On

Migrants, and Solidarity With Migrants, followed by statements and opinions from members

of the public. The transfer of experiences from communities and common struggles of local

migrants discussed in the aforementioned assemblies is constructive and necessary for

disseminating tools and discovering new ones regarding the construction of multinational

communities and movements.

Key topics of discussion included the necessity of social and political connection between

local migrants, the organization and structure of the Refugee project and the example it sets,

the significant struggle to prevent the evacuation of the Elaionas camp (which involves the

fight for access to healthcare and education), namely, the non-removal of migrants from the

center of Athens, and the recent campaigns against the evictions of migrants from the ESTIA

program in Thessaloniki.

“Native migrant women to live together. Papers, Housing, Healthcare for all migrants.”

The program of the event is attached.

در روز یکشنبه، ۲۸ مه )۷ خرداد(، یک رویداد با موضوع “شکستن مرزهای ا ّمت-دولت: جمعیتهای مهاجر و امکان

تشنج” در پارک مرکز کارگری تسالونیکی برگزار شد. در این رویداد، افراد زیادی شرکت کردند. سخنرانیها و

نظرسنجیها از سوی جلسههای مشتمل، جلسه مشتمل بر پناهندگان تصرف شده، متوقف کردن جنگ علیه مهاجران و

همبستگی با مهاجران و پس از آن سخنرانیها و نظرات افراد زیادی از میان مردم برگزار شد. انتقال تجارب جوامع و

مبارزات مشترک مهاجران محلی از جلسات مذکور، سازنده و ضروری است تا ابزارها پخش شوند و جدیداً کشف شوند،

.در زمینه ساخت جوامع چندقومی و مبارزات

موضوعات اصلی بحث شامل ضرورت اتصال اجتماعی و سیاسی زنان مهاجر محلی، سازماندهی و ساختار پروژه

پناهندگان و نمونهای که این امر را دربرمیگیرد، مبارزه مهم برای جلوگیری از خالیشدن اردوگاه االئوناس )که به

مبارزه برای دسترسی به سالمتی و آموزش همراه بود(، به عبارت دیگر، عدم اخراج مهاجران از مرکز آتن، مبارزات

.در تسالونیکی در دوره قبلی بود ESTIA علیه تبعید مهاجران از برنامه

“زنان مهاجر بومی برای زندگی مشترک. اسناد، مسکن، مراقبت بهداشتی برای تمامی مهاجران”

.متن رویداد پیوست شده است

Link με αρχείο μπροσούρας εκδήλωσης: https://athens.indymedia.org/post/1625470/

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/ες πρώην εργαζόμενους/ες στο Grill Bros.

Άλλη μία ιστορία εργοδοτικής αυθαιρεσίας

Οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες δεν είναι κάτι που λείπει από τον κλάδο του επισιτισμού, αμέτρητα τα περιστατικά όπου συνάδελφοι/ισσες έχουν καταγγείλει είτε για απλήρωτες βάρδιες, υπερωρίες, μαύρη εργασία, παρενοχλήσεις και το βαρέλι δεν έχει πάτο.

Χωρίς να υπάρχει κάποια πρωτοτυπία, στο Grill Bros, η κατάσταση ακολούθησε την πεπατημένη. Απλήρωτες υπερωρίες, ούτε λόγος για νυχτερινή και κυριακάτικη προσαύξηση, υποστελεχωμένα πόστα και κάμερες επιτήρησης σε χώρους που δεν προδιαγράφεται να υπάρχουν. Όλη αυτή η κατάσταση οδήγησε τους/τις εργαζόμενους/ες σε μια διαδικασία διεκδίκησης με το αφεντικό, ζητώντας τα αυτονόητα. Η απάντηση ήρθε λίγες μέρες αργότερα με 3 εκδικητικές απολύσεις, οι οποίες οδήγησαν και στην παραίτηση της πλειοψηφίας των εργαζομένων.

Δε σιωπούμε απέναντι στους τραμπουκισμούς των αφεντικών, μαζικές απαντήσεις απέναντι στον κόσμο που μας θέλει δούλους συντήρησης ενός σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.

Αλληλεγγύη στους/ες πρώην εργαζόμενους/ες στο Grill Bros.

Τρίτη 30 Μαΐου 19:00 Αγία Σοφία