Ως ομάδα σήμερα 30/11 πραγματοποιήσαμε αντιπολεμική παρέμβαση μπροστά στην πύλη τους Γ’ σώματος στρατού ενάντια στην πολεμικη προετοιμασία του ελληνικού κράτους με πανό, συνθήματα και μοίρασμα κειμένων.
Το κείμενο της παρέμβασης:
Να μη χύσουμε ατος ια τους πολέμους του κεφαλαίου Το ελληνικό κράτος δεν έπαψε ποτέ να πολεμά. Δεν έπαψε ποτέ να πολεμα τους μετανάστες στα σύνορα και μέσα στις πόλεις, τις εργάτριες και τις διεκδικήσεις τους, τα ριζοσπαστικά κινήματα. Δεν έχει πάψει να τροφοδοτεί και να συμμετέχει σε πολέμους και γενοκτονίες, όπως με τη στήριξη της Ουκρανίας στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, με τη στήριξη του Ισραήλ στη γενοκτονία που διαπράττει σε βάρος των Παλαιστινίων, αλλά και σε παλιότερους πολέμους του ΝΑΤΟ, όπως στη Σερβία (πρώην Γιουγκοσλαβία) το 1999, στο Αφγανιστάν το 2001, στο Ιράκ το 2003, στη Συρία το 2017-2018 κ.ά. Η κοινωνική έκφραση του πολέμου με τα χαρακτηριστικά της ταξικής καταπίεσης στην καθημερινότητα, μέσω της ακρίβειας, της καταστολής, της πειθάρχισης, της πατριαρχίας, της γκετοποίησης και αορατοποίησης πλεοναζόντων πληθυσμών, είναι ουσιωδώς συνδεδεμένη και αλληλοτροφοδοτούμενη με την “συμβατική” έννοια του πολέμου. Η καταστολή στο εσωτερικό, άλλωστε, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την διεξαγωγή πολέμου στο εξωτερικό και αντίστροφα, ο πόλεμος στο εξωτερικό καλλιεργεί σιγή νεκροταφείου και πειθάρχιση στο εσωτερικό. Εν μέσω της παρατεταμένης κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, οι αστικές τάξεις και τα κράτη αναζητούν διέξοδο μέσω του πολέμου, ο οποίος αποδεικνύεται διαχρονικά μια μπίζνα που έχει κερδισμένο το κεφάλαιο. Εδώ για παράδειγμα, ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος στάθηκε ως αφορμή για τη μεγιστοποίηση των κερδών των εταιρειών ενέργειας, των super market, του εμπορίου καυσίμων, και για την μετακύλιση τεράστιου κόστους ζωής στην κοινωνική βάση. Παράλληλα, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο, κατέχοντας έναν εκ των μεγαλύτερων εμπορικών στόλων παγκοσμίως, έχει ως ένοπλο προστάτη των συμφερόντων του το ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή και αλλού και παράλληλα μεταφέρει υγροποιημένο φυσικό αέριο από τη Ρωσία. Από τη μία, επομένως, έχουμε το θησαύρισμα των εταιρειών ενέργειας, των εφοπλιστών, των κατασκευαστικών εταιρειών που ανοικοδομούν τις ισοπεδωμένες πόλεις, τη βιομηχανία όπλων γενικότερα τη δημιουργία κεφαλαίου μέσω του πολέμου. Και από την άλλη, βλέπουμε στη μέγγενη του πολέμου και των γενοκτονιών να συνθλίβονται όσοι πληθυσμοί περισσεύουν για το κεφάλαιο, όπως οι Παλαιστίνιοι, οι μετανάστριες, οι λαοί του Σουδάν. Σε μικρότερη κλίμακα βλέπουμε στη Δύση, να περιορίζονται οι ελευθερίες και να καταπατώνται κεκτημένα και διεκδικίσεις στο όνομα της ασφάλειας και της κύβδιλης “κοινωνικής ειρήνης”. Η συστράτευση των κρατών γύρω από την πολεμική προετοιμασία φάνηκε και με την έγκριση του προγράμματος Rearm Europe που προβλέπει δαπάνες ύψους 800 δις ευρώ για στρατιωτικές δαπάνες με σκοπό τον επανεξοπλισμό της Ευρώπης, αλλά και με τον στόχο του ΝΑΤΟ για υπερδιπλασιασμό των αμυντικών δαπανών των μελών του στο 5% επί του ΑΕΠ. Λίγες μέρες πριν ο υπουργός εθνικής άμυνας Δένδιας, στο Συνέδριο «Athens Security Forum 2025» δήλωσε πως <<Σήμερα η Ευρώπη δεν αντέχει να δει φέρετρα με σημαία πάνω, ούτε καν με την ευρωπαϊκή σημαία>>. Οι δηλώσεις του δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από ιαχή πολέμου των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου, που ανέκαθεν και σε πλήρη σύμπνοια (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ), καλούν πλέον πολύ έντονα, την κοινωνική βάση να πειθαρχίσει πίσω από τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Σε μία περίοδο που η κοινωνική βάση βρίσκεται αντιμέτωπη με την κατάργηση του 8ώρου και την νομιμοποίηση της 13ωρης εργασίας, με το όριο ηλικίας για συνταξιοδότηση στα 67, με τη φτώχεια, την ακρίβειας, την καταστολή και τα κρατικά εγκλήματα (Τέμπη, Πύλος), το κράτος την καλεί να αγνοήσει τους πραγματικούς υπαιτίους αυτών και να αναζητήσει διέξοδο στους πολέμους του κεφαλαίου. Παράλληλα, το κράτος προετοιμάζει νομοσχέδιο το οποίο προβλέπει την εθελοντική στράτευση γυναικών, την αύξηση του ποσού εξαγοράς της θητείας, την αύξηση του ηλικιακού ορίου εξαγοράς, την αυστηροποίηση της απαλλαγής. Ενώ ήδη η στράτευση από το 2021 αυξήθηκε στους 12 μήνες στις πόλεις. Η κρατική στρατηγική επιδιώκει με αυτούς τους τρόπους την στρατιωτικοποίηση και την τροφοδότηση του κοινωνικού εκφασισμού της κοινωνίας, με σκοπό να απσοπάσει τη συναίνεση και να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου ως προς την βαρβαρότητα του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος.
Να ενισχύσουμε τις ταξικές αντιστάσεις και τα κοινωνικά μέτωπα ενάντια στους γδάρτες των ζωών της κοινωνικής βάσης.
Να αντισταθούμε στην πολεμική προετοιμασία και στους πολέμους των αφεντικών.
Να αγωνιστούμε για να σταματήσει η γενοκτονία των Παλαιστινίων από το Ισραήλ και για τη νίκη της Παλαιστινιακή Αντίστασης.
Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης
