Kάλεσμα σε πορεία ενάντια στην έμφυλη βία με αφορμή την 25η Νοέμβρη
Καμάρα, Τρίτη 25/11, 18:00.
Η 25 Νοέμβρη θεσμοθετήθηκε απο τον ΟΗΕ το 1999 ως παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών σε ένα πλαίσιο που οι παγκόσμιοι θεσμοί και οργανισμοί, τα κράτη και κάθε μηχανισμός τους(ΜΜΕ,αστυνομία,δικαστική και κοινοβουλευτική εξουσία)προσπαθούν να ξεπλύνουν την ύπαρξη τους ως το σύστημα που (ανα)παράγει και συντηρεί την ίδια την έμφυλη βία και ταυτόχρονα να απονοηματοδοτήσουν τους αντιπατριαρχικούς αγώνες τοποθετώντας τους σε θεσμικά καλούπια. Αυτούς που βλέπουμε να συγκαλύπτουν βιαστές και παιδοβιαστές, δολοφόνους, να στοχοποιούν όσες μιλήσαν για τα βιώματα τους, να δολοφονούν και να βιάζουν στα σύνορα, στα αστυνομικά τμήματα, τους βλέπουμε στα πάνελ των τηλεοπτικών ειδήσεων και εκπομπών να διατρανώνουν ότι ενδιαφέρονται για την ασφάλεια των γυναικών. Την ίδια στιγμή, κάθε λογής υποκριτές προωθούν ακραίο τρανσφοβικό λόγο απέναντι στα τρανς και κουίρ άτομα, σε οποιοδήποτε δεν ανταποκρίνεται στα όρια του διπόλου των φύλων που έχουν επιβάλει, σε κάθε ύπαρξη που εχθρεύεται τον εθνικό κορμό και απειλεί το τρίπτυχο “πατρίς θρησκεία οικογενεία”. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι οι θεσμοί επιδιώκουν να θέσουν ποιά είναι αυτά τα υποκείμενα που αξίζουν την προσοχή μας, τόσο όσο, ώστε να μην αποκλίνουν από την εθνοπατριαρχική πραγματικότητα αλλά και να συντάσσονται με τον σύγχρονο κοινωνικό εκφασισμό. Έναν εκφασισμό που ο πολιτικός του λόγος και η πολιτική του πρακτική στοχεύει άμεσα σε κουίρ και τρανς άτομα τα οποία δεν έχουν τις περισσότερες φορές καμία ορατότητα. Είναι κομβικής σημασίας λοιπόν όταν κάνουμε λόγο για έμφυλη βία να μην περιοριζόμαστε στα δίπολα που θέτουν οι από τα πάνω αλλά να τονίζουμε την συνολική διάσταση της πατριαρχίας στις ζωές μας και όλα τα υποκείμενα που πλήττονται άμεσα και έμμεσα από αυτήν.
Η πατριαρχία είναι εξουσία και ως κάθε εξουσία αποτελεί μια κοινωνική συνθήκη,δημιουργεί κοινωνικές σχέσεις και δυναμικές. Από τους διαχωρισμένους ρόλους στο σπίτι και στην οικογένεια, στα σεξιστικά και ομοφοβικά σχολιάκια στο σχολείο, τις παρενοχλήσεις καθηγητών σε μαθητές και φοιτήτριες,την έμφυλη βία στην εργασία, στο δρόμο, στο λεωφορείο, τους βιασμούς στα αστυνομικά τμήματα, τις χυδαίες ερωτήσεις των δικαστικών προσώπων προς τις/α επιζώσες/ώντα μέχρι και πάλι πίσω στον κακοποιητή σύντροφο και γυναικοκτόνο σύζυγο. Θεσμοί,εξουσία,περαστικοί,γονείς και σύζυγοι νομίζουν ότι έχουν λόγο και θέση πάνω στα σώματα μας, πάνω στην αυτοδιάθεση μας. Θα μας βρουν απέναντι τους.
Η πατριαρχία, αποτελεί σύστημα εξουσίας βαθιά ριζωμένο στην κοινωνία και θεμέλιο λίθο του εκμεταλλευτικού συστήματος του κράτους και του καπιταλισμού.Μέσα από τη διαπλοκή των εξουσιών η μία καταπιέση τροφοδοτεί την άλλη με κοινή στόχευση.Το εξουσιαστικό σύμπλεγμα προσπαθεί να σπάσει τις συνδέσεις των καταπιεσμένων, να τους απομονώσει και να έχει τον απόλυτο έλεγχο με σκοπό την παρεμπόδιση οποιασδήποτε συλλογικοποίησης για κοινές αντιστάσεις.Έτσι για παράδειγμα η αορατοποίηση των μεταναστών μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης έξω απο τον αστικό ιστό, η περιθωριοποίηση των ρομά, η δαιμονοποίηση των χρηστών, όλα στοχεύουν στον χωρικό και ιδεολογικό διαχωρισμό των καταπιεσμένων.
Σε όλα αυτά εμείς πρέπει να απαντάμε με τη σύνδεση των αγώνων. Είναι σημαντικό να κατανοούμε ότι οι βιασμοί και οι γυναικοκτονίες, οι ομοφοβικές και τρανσφοβικές επιθέσεις, οι επαναπροωθήσεις και δολοφονίες μεταναστών στις θάλασσες και στα σύνορα , η μισθωτή σκλαβιά, η ακρίβεια, η καταστολή σε κάθε κοινωνικό πεδίο αποτελούν καταπιέσεις του ίδιου εξουσιαστικού συμπλέγματος και πολυεπίπεδα και συλλογικά οφείλουμε να μαχόμαστε.
Στην παρούσα πολιτική συγκυρία ο αντικρατικός αντικαπιταλιστικός αντιπατριαρχικός αγώνας φυσικά δεν νοείται να μην περιλαμβάνει την αλληλεγγύη προς τον παλαιστιναικό λαό που αγωνίζεται σθεναρά για δεκαετίες ενάντια στο αποικιοκρατικό σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ αριθμώντας τα τελευταία δύο χρόνια δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και έναν απο τους πιο βίαιους εκτοπισμούς στην ιστορία τους. Παλαιστινιακές φεμινιστικές οργανώσεις έχουν μιλήσει για την ακραία έμφυλη καταπίεση που δέχονται απο τον στρατό κατοχής του IDF μέσα απο βασανισμούς, βιασμούς και δολοφονίες. Καταδεικνύουν μέσα απο τις μαρτυρίες τους την υποκριτική στάση ενός ακόμη ξεπλυματικού κράτους, το οποίο έχει ενσαρκώσει στο έπακρο αυτό που ονομάζουμε “pink washing” και αποτελεί φυσικά παράδειγμα – όπως σε πολλά άλλα ζητήματα- για διάφορα δυτικά κράτη. Οι διαφημίσεις στο Ισραήλ παίρνουν και δίνουν για τον “πιο διαθεματικό στρατό του κόσμου” ο οποίος μας πληροφορεί ότι όλοι οι καλοί χωράνε (γυναίκες, κουίρ άτομα, βίγκαν) με σκοπό την εξόντωση κάθε παλαιστινίου ατόμου με το χειρότερο τρόπο. Αυτή είναι η πιο διαστροφική πλευρά αφομοίωσης των καταπιεσμένων μέσα σε εθνοκρατικοκαπιταλιστικά πλαίσια, μια αφομοίωση που βλέπει ότι το σύγχρονο μοντέλο του έθνους – κράτους το συμφέρει να συμπεριλάβει κάθε είδους υποκείμενο και ταυτότητα ώστε να πετύχει την μέγιστη βαρβαρότητα.
Το ελληνικό κράτος αντίστοιχα κινείται σε παρόμοιες κατευθύνσεις με την εξαγγελία της εθελοντικής στράτευσης γυναικών απο το 2026. Πλασάρει δηλαδή ως ισότητα την κατεύθυνση προς την πολεμική βιομηχανία και την ανάγκη για περισσότερα χέρια στον πόλεμο που έρχεται (ή είναι ήδη εδώ). Η συζήτηση αυτή πραγματοποιείται με διάφορους ύπουλους τρόπους. Από το “δημογραφικό πρόβλημα” μέχρι ανοίγματα του ζητήματος των εκτρώσεων σε Ευρωκοινοβούλια(όταν μάλιστα υπάρχουν χώρες στην “προοδευτική Δύση” όπου απαγορεύοντα οι εκτρώσεις), τα έθνη-κράτη έρχονται να εξουσιάσουν τα σώματα μας με στόχο την στρατιωτική τους προετοιμασία και την πληθυσμιακή αύξηση με όρους ποσοτικής ηγεμονίας.
Από την πλευρά μας θέτουμε τους δικούς μας όρους. Δεν τίθεται θέμα διαπραγμάτευσης και διεκδίκησης « καλύτερων όρων» με τους θεσμούς και τα ιερατεία που συντηρούν την έμφυλη καταπίεση και τη βία, αφήνοντας συνεχώς άλλους να αποφασίζουν για εμάς. Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε τη θεσμοποίηση του φεμινισμού από ένα κράτος το οποίο λειτουργεί ως κύριος διαμεσολαβητής στην επίλυση των προβλημάτων μας.
Στην προσπάθεια απορρόφησης κάθε μορφής αντίστασης και αποριζοπαστικοποίησης της οργής των καταπιεσμένων κομματιών της κοινωνίας διεκδικούμε μαχητικά την ανατροπή των κοινωνικών σχέσεων καταπίεσης. Με κοινούς αγώνες και αλληλεγγύη να πορευτούμε αδιαμεσολάβητα και μαχητικά απέναντι στο ζόφο της πατριαρχίας,του κράτους και του καπιταλισμού, για όλους τους λόγους του κόσμου. Ας έχουμε το παράδειγμα των Παλαιστινίων να μας δείχνει το δρόμο της αντίστασης απέναντι στην αποικοκρατία και τον εποικισμό, το τσάκισμα της πατριαρχίας έξω από τις λογικές του λευκού δυτικού φεμινισμού.
*Συμμετέχουμε στο κοινό μπλοκ με την Μαρμάγκα,Αντιπατριαρχική Ομάδα, την Συλλογικότητα για τον ελευθεριακό φεμινισμό Rabbia Viola και συντρόφια.
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ
ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΓΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΕΙΤΕ ΦΟΡΑΕΙ ΣΤΟΛΗ
ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΗ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑΖΙ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΩΣ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Ανάρες, ομάδα δράσης και αλληλεγγύης.
