Κάλεσμα στα δικαστήρια Καρδίτσας για την υπόθεση του Βασίλη Μάγγου, Πέμπτη 4 Ιουνίου, 9 πμ
Τα προηγούμενα χρόνια συντελέστηκε η κορύφωση ενός συνεχώς διευρυνόμενου και ριζοσπαστικού κινήματος κατά της ίδιας της ύπαρξης της ΑΓΕΤ στο Βόλο, εργοστάσιο στο οποίο πρωτολανσάρονταν μέχρι να γενικευτούν πανελλαδικά, “καταπράσινες” νεοφιλελεύθερες ιδέες όπως η μαζική καύση σκουπιδιών για χαμηλού κόστους παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για τα αφεντικά. Ένα εργοστάσιο που βρίσκεται εντός αστικού ιστού και ευθύνεται για τους υψηλούς δείκτες καρκινοπάθειας και αναπνευστικών παθήσεων στην περιοχή. Ένα εργοστάσιο που μειώνει το προσδόκιμο ζωής μιας ολόκληρης πόλης και μια διοίκηση που την βγάζει καθαρή με καμιά δωρεά όταν φτάσει η κατάσταση στο σημείο να της ασκούν επικοινωνιακή πίεση ακόμα και τα φιλαράκια της. Το κίνημα αυτό λοιπόν που προαναφέρθηκε ήταν και είναι οργανικά συνδεδεμένο με τους αγώνες για το νερό στο Πήλιο και τον ευρύτερο αγώνα κατά της καπιταλιστικής λεηλασίας όλων των φυσικών πόρων.
Η πιο συγκρουσιακή πορεία που κατάφερε να επιδείξει αυτό το κίνημα (σπλάχνο του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος της πόλης και της περιοχής με τη έμπρακτη αλληλεγγύη ομάδων και συλλογικοτήτων από όλη τη χώρα) κατεστάλη πρωτοφανώς για τα δεδομένα του Βόλου. Όρθωσε στα ίσια ανάστημα απέναντι σε τοπική αυτοδιοίκηση, μπάτσους και κυνικές “από τα πάνω” επιλογές όπως η περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας του κράτους με την ΑΓΕΤ-Lafarge μέσω της επιπλεον νομοθετικής θωράκισης της καύσης σκουπιδιών. Κόντρα στον αγώνα αυτόν το κράτος απάντησε με μαζικούς ξυλοδαρμούς στην πορεία και στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στην ΓΑΔΜ, με δικογραφία που περιέχει και κακουργηματικές διώξεις, με εντάλματα και αστυνομικές επιχειρήσεις σε σπίτια και συνδέσμους. Συνέχισε με τραμπούκες από ασφαλίτες σε συντρόφους, σε συγγενείς τους, ακόμα και στους χώρους εργασίας τους.
Αλλά εκεί που οι μπάτσοι ξεπέρασαν τον εαυτό τους είναι η περίπτωση του Βασίλη, τον οποίο αφού χτύπησαν και ακινητοποίησαν μπροστά στα δικαστήρια, έπειτα βασάνισαν και πέταξαν ημιθανή έξω από το Α.Τ. στην άλλη πλευρά της πόλης από το νοσοκομείο, αντιλαμβανόμενοι πολύ καλά τι μεγέθους σωματική ζημιά προκάλεσαν (που αποδεικνύει το ιατρικό πόρισμα κατά το εξιτήριό του). Με το ίδιο το υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ να δηλώνει την επόμενη μέρα ότι δεν υπήρξε τραυματισμός στο Βόλο. Βασανισμοί αγωνιστών/ριών συμβαίνουν διαχρονικά από τα ένστολα σκουπίδια, δεν υπάρχει η παραμικρή έκπληξη ως προς αυτό. Ενίοτε πετυχαίνουν τον σκοπό τους, μέσω της κρατικής τρομοκρατίας, αφήνοντας παράλληλα να εννοηθεί οτι η μόνη ρεαλιστική απάντηση έρχεται μέσω δικαστικής εξιλέωσης και συστημικής συνδιαλλαγής με ενα αλληλοτροφοδοτούμενο κατασταλτικό σύμπλεγμα αστυνομίας, αστικοδικαστικού συστήματος και μιντιακού συνωνθυλεύματος. Ενα σύμπλεγμα απρόσωπο, που εν τη γενέσει του, αποκλειστικό σκοπό και στόχο έχει να υπερασπίζεται την εξουσία του κράτους και τους συσχετισμούς δυνάμεων μεταξύ καταπιεστών-καταπιεσμένων ως έχουν.
Λύση αμέση εύκολη στο εδώ και στο τώρα δεν υπάρχει. Όσο δίκαια δομημένος είναι ο κόσμος της εξουσίας και της καταπίεσης, τόσο δίκαιη θα είναι και η “δικαιοσύνη” του. Είναι μάταιο, παραπλανητικό, να επιδιώκουμε ανθρώπινη μεταχείριση από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του αστικού κράτους. Το “κοινωνικό” του πρόσωπο υπάρχει μόνο όταν η κοινωνική ειρήνη είναι διασφαλισμένη. Όταν αυτή διαρραγεί το κράτος είναι κράτος, εξουσία, απάνθρωπο.
Τα παραδείγματα πολλά και χωρίς λόγο περαιτέρω ανάλυσης.
Στην διάρκεια της δίκης για τα καθάρματα που δολοφόνησαν τον Βασίλη, παρακολουθήσαμε μια καλοστημένη προσπάθεια ξεπλύματος και αθώωσης των προαναφερθέντων. Ήδη από την δικογραφία που σχηματίστηκε ήταν εμφανής η πρόθεση αρχικά να μειωθούν οι κατηγορούμενοι και σε δεύτερο βαθμό να πέσουν στα μαλακά όσοι συμπεριλήφθηκαν τελικά σε αυτή. Επιπλέον η πολιτική αγωγή της ίδιας της οικογένειας του Βασίλη έχει αποβληθεί χωρίς μάλιστα να μπορεί να έχει πρόσβαση στην δικογραφία(αυτή η συνθήκη παραμένει έως και σήμερα και ισχύει και για την εκδίκαση της υπόθεσης στο κακουργιοδικείο). Μέσα σε αυτές τις συνθήκες οδηγηθήκαμε στην καταδίκη 3 εκ των δολοφόνων με 2 χρόνια φυλάκιση, ποινή εφέσιμη και με ανασταλτικό χαρακτήρα. Την Πέμπτη, 5 Ιουνίου , ξεκινάει στο κακουργιοδικείο η δίκη με τις αναβαθμισμένες κατηγορίες των βασανιστήριων,της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, της έκθεσης και της παράνομης κατακράτησης κατά συναυτουργία.
Η ταξική μας μνήμη δεν μας αφήνει άλλη επιλογή πέρα από το να παρευρεθούμε εκεί δίπλα στην οικογένεια,στα στενά πρόσωπα και τα συντρόφια του Βασίλη που μαζί με αυτόν δημιούργησαν το κίνημα κατά της ΑΓΕΤ στον Βόλο ,στον αγώνα που κάνουν για την δικαίωση του Βασίλη.Προφανώς έχουμε δει ανά τα χρόνια τον ρόλο της αστικής δικαιοσύνης ακόμα και σε τέτοιες υποθέσεις. Οι ουκ ολίγες δολοφονίες που βαραίνουν την ελληνική αστυνομία έχουν μείνει ως επί το πλείστον ατιμώρητες και αυτό δεν μας ρίχνει από τα σύννεφα. Οι αίθουσες των δικαστηρίων είναι εδώ για να εξυπηρετούν και να εφαρμόζουν έναν νόμο ο οποίος έχει δημιουργηθεί για να συντηρεί το υπάρχον σύστημα,τις κοινωνικές ανισότητες και την αδικία. Τα ένστολα καθάρματα της ΕΛΑΣ έχουν ξεκάθαρο ρόλο στον κοινωνικό πόλεμο που μαίνεται και αυτός είναι φυσικά υπέρ της αστικής τάξης και του συμπλέγματος κράτος-κεφαλαίου. Μετανάστριες, Ρομά, καταπιεσμένοι, εργαζόμενοι απεργοί , αγωνίστριες είναι αυτοί και αυτές που υφίστανται όλες τις μορφές της επίθεσης από το υπάρχον σύστημα και που συχνά δέχονται την βία των πραιτοριανών του κράτους επειδή προφανώς λόγω της ταξικής τους θέσης αποτελούν το υπάρχον ή το εν δυνάμει αγωνιστικό υποκείμενο. Οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες αποτελούν διαχρονικά τον φόβο και τον τρόμο της αστικής τάξης ως ο μόνος δρόμος που μπορεί έμπρακτα να αμφισβητήσει και να ανατρέψει την υπάρχουσα κυρίαρχια.
Λύση λοιπόν για εμάς είναι μόνο ο αδιάλλακτος εξεγερτικός και επαναστατικός αγώνας, ενάντια στο κράτος, τον καπιταλισμό και τις αξίες τους. Όσο για τα ένστολα ή μη σκουπίδια, μπροστάρηδες της κυριαρχίας, η πραγματική απάντηση που τους αρμόζει θα δοθεί στους δρόμους και στο κοινωνικό πεδίο εκεί όπου θα συνεχίσουμε να δημιουργούμε ρωγμές και να δίνουμε μάχες απέναντι σε μπάτσους,εξουσία και αφεντικά . Η τελική δικαίωση για όσους και όσες έπεσαν νεκροί από χέρια μπάτσων ή στον βωμό της ταξικής εκμετάλλευσης θα έρθει με την κοινωνική επανάσταση και την ταξική χειραφέτηση.
ΜΟΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ
ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΛΑΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑΕΙ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΤΙ ΚΑΝΑΝ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ
Αναρες , ομάδα δράσης & αλληλεγγύης
