Το τελευταίο διάστημα το κράτος διεξάγει μία ακόμα επιχείρηση ισοπέδωσης των πολιτικών ελευθεριών εντός του πανεπιστημίου, με φόντο την πλήρη εναρμόνηση του τελευταίου με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Υπό το μανδύα του “νόμου και της τάξης”, εκκενώθηκε στις 13/5 για άλλη μία φορά το Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής στην Αθήνα, ενώ συνελήφθησαν για παρέμβαση σε εκδήλωση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ 7 σύντροφοι στους οποίους απαγγέλθηκαν βαριές κατηγορίες και αυστηρά περιοριστικά μέτρα. Η αύξηση της έντασης της καταστολής χτυπάει τους αγωνιζόμενους στα πανεπιστήμια και έχει ως στόχο να δικαιολογήσει την εφαρμογή ταξικών μέτρων για την εκπαίδευση. Συγκεκριμένα, το κράτος προσπαθεί να περάσει τις πτυχές του νόμου 4777 που δεν είχαν υλοποιηθεί, δηλαδή τις διαγραφές φοιτητ(ρι)ών στα ν+ν/2 έτη, την ελεγχόμενη είσοδο, την ίδρυση πειθαρχικών συμβουλίων. Τα τελευταία θα έχουν την αρμοδιότητα της εφαρμογής ποινών αναστολής ή και παύσης φοίτησης σε φοιτητές/ριες που συλλαμβάνονται για την αγωνιστική τους δράσης στο πανεπιστήμιο, αλλά και θα είναι υπεύθυνα για την ευθυγράμμιση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με τις επιταγές του κεφαλαίου. Βλέπουμε ότι σε έναν χώρο που διαχρονικά ευδοκιμούσαν ταξικά-αγωνιστικά-ριζοσπαστικά-αντικαπιταλιστικά κινήματα, το κράτος προσπαθεί να επιβάλλει πλήρη πολιτική αποστείρωση, με τη διάλυση πολιτικών χώρων και καταλήψεων, συλλήψεις, ποινικοποίηση της ριζοσπαστικής πολιτικοποίησης και ακόμα και των φοιτητικών συλλόγων. Πέρα από την μετατροπή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε ένα προνόμιο για λίγους και της εξ ολοκλήρου λειτουργίας για χάρη του κεφαλαίου, το κράτος προσπαθεί να ξεμπερδέψει με τη γεννεσιουργό αιτία πολλών εξεγέρσεων και αντιστάσεων.Στις 22/4/25 η ΕΛΑΣ προχώρησε σε έφοδο και εκκένωση του κατειλημμένου στεκιού του Φυσικού στη Θεσσαλονίκη και της κατάληψης Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο Κρήτης, δύο καταλήψεων άρρηκτα συνδεδεμένων με τα κοινωνικά πεδία και τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Οι επιθέσεις που επιλέγει το κράτος να εξαπολύσει στην κοινωνική βάση δεν είναι και δεν μπορεί να είναι τυχαίες ούτε ως προς την χρονική στιγμή στην οποία λαμβάνουν χώρα ούτε φυσικά ως προς τον σκοπό που θέλουν να επιτελέσουν. Οι μνήμες από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις με αφορμή το έγκλημα των Τεμπών και η κοινωνική θύελλα που αυτές προκάλεσαν είναι ακόμη νωπές για το κράτος. Ο κόσμος που πλημμύρισε τους δρόμους, οι μαζικές πορείες και οι συγκρούσεις αποτέλεσαν ορατό κίνδυνο για το κλίμα κοινωνικής ειρήνης που πασχίζει να επιβάλλει το κράτος. Το δίπολο “τα κέρδη τους ή οι ζωές μας” έγινε κτήμα της κοινωνικής βάσης που επέλεξε συνειδητά τον δρόμο του αγώνα ώστε να εναντιωθεί τελικά στην ίδια την καθημερινή υποτίμηση της ζωής της.Λίγο καιρό μετά λοιπόν, βλέπουμε το ελληνικό κράτος να προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις σε επικοινωνιακό επίπεδο, επιχειρώντας να καταστείλλει τους όποιους κινδύνους -για τις στοχεύσεις του κεφαλαίου- πήγαν να γεννηθούν στον προηγούμενο κύκλο αγώνα. Οι κοινότητες αγώνα που χτίστηκαν σε κοινωνικά πεδία όπως τα πανεπιστήμια, οι χώροι εργασίας και οι γειτονιές αμφισβητούν και συγκρούονται μετωπικά με την εντατικοποίηση της εργασίας, την πλήρη εναρμόνιση της καθημερινότητας του προλεταριάτου με τις επιταγές του κεφαλαίου και γενικότερα με την πλήρη πειθάρχηση της κοινωνικής ζωής στο καπιταλιστικό πλαίσιο.Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν αντιλαμβανόμαστε και εντάσσουμε την εκκένωση των καταλήψεων. Το στέκι του Φυσικού αποτελεί όλα αυτά τα χρόνια έναν χώρο συνάντησης και πολιτικοποίησης φοιτητριών και μη, καθώς και πεδίο δημιουργίας κοινοτήτων αγώνα που έπαιξαν σημαίνοντα ρόλο στα κοινωνικά και ταξικά κινήματα των προηγούμενων ετών. Η συγκεκριμένη κίνηση εκκένωσης δεν μπορεί παρά να ενταχθεί στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, η οποία επιχειρεί, με όλο και μεγαλύτερη ένταση τα τελευταία χρόνια, την μετατροπή του πανεπιστημίου σε ένα κερδοφόρο πεδίο για το κράτος και τις επιχειρήσεις. Με τα πανεπιστήμια να συμβάλλουν στη δημιουργία των αυριανών εργαζομένων που θα εκμεταλλεύονται τα αφεντικά καθώς και με την συνεργασία τους και την παροχή υπηρεσιών και έρευνας σε επιχειρήσεις και εταιρείες, τα στέκια και οι φοιτητικοί αγώνες εντός των ιδρυμάτων είναι αγκάθι για τις παραπάνω στοχεύσεις. Η κατάργηση του ασύλου, ο νόμος 4777, η τροποποίηση για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι μεταρρυθμίσεις με ξεκάθαρο ταξικό πρόσημο, οι οποίες για να γίνουν αποδεκτές είναι απαραίτητο να πάνε χέρι χέρι με την καταστολή.Παρόμοιες γενεσιουργές αιτίες βρίσκουμε και από- άλλη μια – εκκένωση της κατάληψης του Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο της Κρήτης. Παρόλο που πλέον δεν μιλάμε για κατάληψη εντός των πανεπιστημίων,ο Ευαγγελισμός είχε ακριβώς όλα εκείνα τα στοιχεία που είπαμε και παραπάνω. Σε μια πόλη, που είναι από τους πλέον δημοφιλείς καλοκαιρινούς προορισμούς, η κατάληψη του Ευαγγελισμού προφανώς χαλούσε την εικόνα ενός καλογυαλισμένου τουριστικού θερέτρου. Μια κατάληψη που αποτελεί επίσης χώρο συνάντησης και τροφοδοτήσης κοινωνικών αγώνων,διεκδικεί δημόσιο χώρο και προβάλλει έναν μη καταναλωτικό τρόπο συνύπαρξης. Η χθεσινή του εκκένωση μάλιστα συνοδεύτηκε από συλλήψεις 6 συντρόφων και συντροφισσών.Οι καταλήψεις είναι προϊόντα των ίδιων των υλικών συνθηκών που γεννάνε την ταξική σύγκρουση. Γι’ αυτό, όσο και αν το κράτος επιχειρεί να τις αποκόψει από την κοινωνία χαρακτηρίζοντας τις αντικοινωνικά κέντρα ανομίας, οι καταλήψεις θα αποτελούν πάντα μια ζωτική ανάγκη και ένα κοινωνικό πεδίο αγώνα των ίδιων των καταπιεσμένων. Οι κατειλλημμένοι χώροι δεν θα πάψουν να υπάρχουν και δεν παραδίδονται, αλλά (ανα)καταλαμβάνονται ξανά και ξανά, γιατί είναι κομμάτι του αγώνα για έναν άλλον κόσμο σε διαρκή σύγκρουση με εκείνον του κράτους και του κεφαλαίου. Και ο αγώνας αυτός συνεχίζεται.
Στα στέκια και στις καταλήψεις χτίζονται κοινότητες αγώνα, ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα
Να αντισταθούμε με κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες στην λαίλαπα κράτους και κεφαλαίου που θέλει να περάσει πάνω από τις ζωές μας
Να υπερασπιστούμε τις καταλήψεις και τις δομές αγώνα
Αλληλεγγύη στο στέκι Φυσικού και τις καταλήψεις Ρασπραβα, εξωστρεφή και αυτοδιαχειριζομενο κυλικείο νομικής στην Αθήνα και στην κατάληψη του Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο
Κάλεσμα στην πορεία υπεράσπισης του Στεκιού του Φυσικού και του ασύλου, Πέμπτη 22/5 Καμάρα, 18:00
Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης
