ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Η απεργία πείνας του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη
20 Ιουνίου στο κολαστήριο των φυλακών Δομοκού ο αναρχικός αγωνιστής Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης δέχεται επίθεση εντός του κελιού του από φασίστα τραμπούκο. Η διοίκηση της φυλακής, ως το μακρύ χέρι του κράτους, εντός των φυλακών συνεχίζει να εκδικείται τον Δ.Χ. επιχειρώντας να του αλλάξει κελί. Ο Δ.Χ. συνεχίζοντας την αδιάλλακτη στάση του δε δέχτηκε να υποκύψει στους κρατικούς και παρακρατικούς τραμπουκισμούς και επέλεξε την επομένη κιόλας μέρα να προχωρήσει σε απεργία πείνας, ώστε να παραμείνει στο κελί του και να παύσει η υπηρεσία να αφήνει τραμπούκους προβοκάτορες γύρω του.
“Αυτός ο αγώνας, με τον μικρό στόχο του, είναι μία μάχη υπεράσπισης των πολιτικών κρατούμενων απέναντι στα επίσημα και στα υπόγεια τρομοκρατικά μέτρα του κράτους. Αντίσταση στην αγριότητα της φυλακής, που πηγάζει από την αιχμαλωσία και ολοκληρώνεται στην επίτασή της. Ως προς τη δική μου πορεία μέσα σε ετούτο το πεδίο αγώνα, είναι μία κρίσιμη στιγμή για την κατοχύρωση μίας διαβίωσης εντός φυλακής, στοιχειωδώς προφυλαγμένης από τη συγκαλυμμένη τρομοκρατία, από τις προβοκάτσιες κι από ορισμένα από τα μικρά καθημερινά βασανιστήρια.”
Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης, 21 Ιουνίου 2024, Φυλακή Δομοκού
Από την εκκίνηση της απεργίας πείνας ο Δ.Χ. βρίσκεται στην άθλια πτέρυγα “καραντίνας” των φυλακών Δομοκού, στην οποία η έλλειψη νερού, μια ήδη υφιστάμενη συνθήκη στην φυλακή,τους καλοκαιρινούς μήνες αποτελεί βασανιστήριο.
Παρασκευή 28 Ιουνίου διεξήχθη πειθαρχικό συμβούλιο εναντίον του, που του επέβαλλε ποινή, αποποιούμενο της ευθύνης διευθέτησης του ζητήματος που άπτεται η απεργία πείνας.
Η πολιτική συγκυρία
Διόλου τυχαίο δεν είναι που η στοχοποίηση του αναρχικού αγωνιστή πολιτικού κρατούμενου Δ.Χ. έρχεται σε μία ζοφερή περίοδο βίαιης ολοκληρωτικής αναδιάρθωσης του συμπλέγματος έλεγχος – καταστολή – εγκλεισμός.
Η περίοδος που διανύουμε, ακολουθεί μία μακρά περίοδο μιντιακής και πολιτικής ολικής άλεσης των αξιακών κριτηρίων περί “νόμου”, όπου κάθε ποινικό αδίκημα έχει γίνει χυλός στη mainstream πολιτική ζωή. Την ίδια στιγμή που το κράτος ιδιωνυμικά αντιμετωπίζει κάθε πολιτική αμφισβήτηση του μονοπώλιού του στην βία (βλ. τρομονόμοι), σπέρνει νοικοκυραίϊκα και οργανωμένα μία ωχαδερφιστική κοσμοαντίληψη που δεν διαχωρίζει σε τίποτα κρατούμενους πολιτικούς, φτωχοδιαβόλους ή καπιταλιστές(πχ. μαφία). Φοβάται δηλαδή το κρατικό πολιτικό κατεστημένο να κοιτάξει κατάματα τους αντιστεκόμενους και να πει: “είστε εχθροί μας, και η αστική δικαιοσύνη μας θα σας πατάξει“. Προσπαθεί να διατηρεί πάντα ένα νέφος αμφιβολίας, επιχειρώντας να χτίσει μία κοινή γνώμη υπάκουη στις επιταγές του.
Έρχεται λοιπόν το τελευταίο έτος, έτος στο οποίο επισήμως υπουργοί “προστασίας του πολίτη” κυρρήτουν πόλεμο στην νεολαία (νεανική παραβατικότητα) και το ελληνικό κράτος, το οποίο πολεμάει σε εσωτερικό και εξωτερικό, στηρίζει την σφαγή των Παλαιστινίων από το κράτος του Ισραήλ ή πνίγει το ίδιο μετανάστες στην Μεσόγειο, επισφραγίζει το δόγμα νόμος και τάξη, στην πιο ακραία του μορφή μεταπολιτευτικά, και τον νέο ποινικό κώδικα. Παράλληλα, τα συνεχόμενα χτυπήματα στις πορείες αλληλεγγύης στους παλαιστίνιους κυρίως στην Αθήνα και οι δεκάδες συλλήψεις (βλ. κατάληψη Νομικής), δείχνουν πόσο φοβάται το ελληνικό κράτος την όξυνση του κοινωνικού ανταγωνισμού και την μεταφορά της έντασης εντός των συνόρων του.
Επιχειρείται να εδραιωθεί ολοένα και περισσότερο σύγχρονο ολοκληρωτικό κράτος καταστολής, “μηδενικής” ανοχής, σπαρμένου χωραφιού για την απρόσκοπτη καπιταλιστική εκμετάλλευση ή αλλιώς “ανάπτυξη” όπως θριαμβευτικά αναφέρεται από τους εξουσιαστές.
Η κατάσταση σε φυλακές και κέντρα κράτησης
Ο εγκλεισμός της φυλακής είναι η πιο οξυμένη έκφραση της κρατικής καταπίεσης πάνω στα σώματα και στις ψυχές των υπηκόων του. Εκεί, φωτίζεται το ρατσιστικό-κρατικο–καπιταλιστικό σύμπλεγμα εξουσίας, οξύνονται οι ταξικές αντιθέσεις, εμφανίζεται καθαρότερα ο μηχανισμός του κοινωνικού κανιβαλισμού. Μια αντανάκλαση της κοινωνίας, ωμότερη και πιο οξυμένη. Δεν πρόκειται εμείς να χρυσώσουμε το χάπι και να σχετικοποιήσουμε την φυλακή σε “καλή” και “κακή”,σε στρατόπεδα συγκέντρωσης “ανοιχτά” ή “κλειστά”,είναι σχηματισμοί , τους οποίους επιδιώκουμε την καταστροφή. Θα τονίσουμε όμως εδώ, ότι πριν αναδιαρθρωθεί η καταπίεση προς το χειρότερο στους από τα κάτω, δοκιμάζεται στους πλέον αναλώσιμους, κρατούμενοι , μετανάστ(ρι)ες χωρίς χαρτιά, γκετοποιημένοι πληθυσμοί.
Πριν έρθει ο νέος ποινικός κώδικας, ήρθε ο σωφρονιστικός και οι συνολικές συνθήκες βαίνουν αθλιότερες και αυταρχικότερες. Τελευταία, η κατάσταση που αφορά τις συνθήκες κράτησης έχει αναδειχθεί τόσο από το κείμενο διαμαρτυρίας των κρατουμένων στη φυλακή Κορυδαλλού, όσο και από τις μαζικές απεργίες πείνας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας και Κορίνθου.
—————————————————————————————
Είμαστε εδώ για να ορθώσουμε τείχος αλληλεγγύης, στους/στις κρατούμενες που βρίσκουν κουράγιο να αντισταθούν. Σε μία φυλακή όλο και μεγαλύτερων περιστολών, φτώχειας, εξαθλιώσης, ταξικών διαχωρισμών και όλο και πιο μαζική.
Αλληλεγγύη σε όλα τα αιτήματα των αγωνιστών κρατουμένων
Φωτιά σε φυλακές και κέντρα κράτησης
Λευτεριά στον αναρχικό Αντρέα Φ.
Λευτεριά στον αναρχικό Νίκο Μαζιώτη μέλος του Επαναστατικού Αγώνα
Αλίμονο σε αυτούς που θα αποδεχτούν σαν όρο ζωής τη φυλακή και από το πιο λαμπερό του ήλιου φως, την πιο μικρή ακτίνα
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
Απεργός Πείνας από 21/6
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ 1/7 19:00