Στις 18/5 με αφορμή δημοσίευση στα προσωπικά του social media, ο Γιώργος Καλαϊτζίδης, μέλος του Ρουβίκωνα συνελήφθη και διώκεται για τρομοκρακή πράξη με βάση τον 187Α. Το δικαστήριο πήρε αναβολή της δίκης για την Τρίτη 28 Μαΐου.
Ζούμε σε μια συγκυρία όπου η καταστολή και η υποτίμηση των ζωών μας διαρκώς εντείνεται. Το κράτος έρχεται να επιτεθεί προληπτικά, στα πιο καταπιεσμένα, εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας και σε όσα αγωνίζονται ενάντια στις διαρκείς αναδιαρθώσεις που επιβάλλει. Πρόκειται για ενιαία στρατηγική του κεφαλαίου, η οποία εκφράζεται στα επιμέρους κοινωνικά και παραγωγικά πεδία και στοχεύει στη μεγιστοποίηση των κερδών των αφεντικών.
Το κράτος προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντά του, οχυρώνεται κατασταλτικά απέναντι σε όσους θεωρεί απειλή για την κυριαρχία του. Καταστέλλει μαζικά κινήματα, όπως το φοιτητικό, με συλλήψεις και εκκενώσεις καταλήψεων, όπως επίσης και κινητοποιήσεις μέσα σε φυλακές και κέντρα κράτησης. Διώκει αγωνιστές/ριες με αβάσιμα κατασκευασμένα στοιχεία και στοχεύει στην εξάντληση τους μέσα από προφυλακίσεις, περιοριστικούς όρους που λειτουργούν με καθεστώς άτυπης ομηρίας τους (υπόθεση των τεσσάρων διωκόμενων “Σύντροφοι/Συντρόφισσες”, προφυλακίσεις Σταθόπουλου,Π.Γεωργιάδη).Υπερεκμεταλλεύεται μετανάστες/ριες, εξοντώνοντάς τους/τες όταν δεν είναι πια χρήσιμοι. Παράλληλα εντάσσει στο περιθώριο, αποκλείοντας κοινωνικά, φυλακίζοντας και δολοφονώντας εκείνους που “περισσεύουν”. Εν ψυχρώ δολοφονίες Ρομά (Φραγκούλης,Σαμπάνης,Μιχαλόπουλος), δολοφονίες μεταναστριών στα σύνορα καθημερινά, η δολοφονία εκατοντάδων στο ναυάγιο της Πύλου αποτελούν συνέχεια της κρατικής πολιτικής διαίρεσης σε αυτούς που “αξίζει” να ζουν και σε εκείνους που “δεν χωράνε”.
Παράλληλα ο νέος ποινικός κώδικας έρχεται να ενισχύσει την οχύρωση αυτή του κράτους. Πρόκειται για διεύρυνση της επιβολής του δόγματος “νόμος και τάξη” σε ευρύτερα κομμάτια του προλεταριάτου, για “σπρώξιμο” ακόμη περισσότερων στο κοινωνικό περιθώριο με τον μη ανασταλτικό χαρακτήρα των ποινών για μικρά αδικήματα. Οι αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος γίνονται όλο και πιο εμφανείς, καθώς η αστική δικαιοσύνη, πιστή στο ρόλο της, ξεπλένει επιφανείς βιαστές, παιδοβιαστές, μπάτσους δολοφόνους, μαστροπούς και μαφιόζους, ενώ από την άλλη , με τον νέο ποινικό κώδικα, στοχεύει στην ποινικοποιήση της φτώχειας, τη μετανάστευση και την πολιτική δράση ενάντια στην κυριαρχία κράτους-κεφαλαίου , δηλαδή ένα πολύ διευρυμένο κομμάτι του κοινωνικού σώματος.
Στεκόμαστε απέναντι σε κάθε προσπάθεια τρομοκράτησης του κόσμου που αγωνίζεται. Στον καιρό που τα κράτη και τα αφεντικά θωρακίζουν τα συμφέροντα τους, η αλληλεγγύη μεταξύ καταπιεσμένων και αγωνιζόμενων είναι η μόνη ρεαλιστική απάντηση απέναντι στην εξατομίκευση, την εξαθλίωση και την τρομοκράτηση που επιβάλλουν.
Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης
