Σήμερα , 1/5, με αφορμή την ημέρα εργατικής πρωτομαγιάς πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση/παρέμβαση στο κατάστημα Jumbo στην οδό 26ης Οκτωβρίου 43. Παρακάτω είναι το κείμενο που μοιράστηκε στην παρέμβαση :
Άλλη μια εργατική πρωτομαγιά, που παρά την ιστορική της σημασία ως ορόσημο των ταξικών αγώνων, βρίσκει τα μαγαζιά ανοιχτά με τα αφεντικά να πλουτίζουν και τις εργαζόμενες να δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα.
Ένα από αυτά, η Jumbo, μία από τις μεγαλύτερες και πιο γνωστές ελληνικές επιχειρήσεις, μετράει εδώ και χρόνια δεκάδες καταγγελίες από τους εργαζομένους της. Πετσοκομμενοι μισθοί, ελαστικά ωράρια και αναγκαστικές μεταθέσεις σε καταστήματα άλλων πόλεων χωρίς προειδοποίηση είναι μερικά μόνο απ’ όσα έχουν να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενες της, ενώ πρόσφατα ο μεγαλομέτοχος της εταιρείας Βακάκης δήλωσε την επιθυμία του να επιβάλλει την 7ημερη εργασία, καταργώντας την κυριακάτικη αργία.
Ωστόσο, το καθεστώς εκμετάλλευσης που επιβάλλει η Jumbo δεν σταματάει στους εργαζομένους της που απασχολούνται στα καταστήματα. Συγκεκριμένα, συνεργαζόμενη με την ,επίσης ελληνική εταιρεία, συσκευασίας και φορτοεκφόρτωσης GIExpress, σχετίζεται και με την εργασιακή εκμετάλλευση εκατοντάδων άλλων εργαζομένων. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι μετανάστες και μετανάστριες που ζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι οποίοι μεταφέρονται με πούλμαν της εταιρείας από αυτά στους χώρους εργασίας τους. Οι μετανάστριες που καταφέρνουν να φτάσουν στην Ελλάδα -σε αντίθεση με εκείνες που δολοφονούνται στα σύνορα και στο Αιγαίο- εγκλωβίζονται σε μια επίγεια κόλαση. Το κράτος και τα ντόπια αφεντικά συμβάλλοντας καθοριστικά στην υποτίμηση τους, τις καθηλώνουν στον πάτο της εργατικής τάξης προκειμένου να έχουν φτηνά και εύκολα εκμεταλλεύσιμα εργατικά χέρια, πολλές φορές ακόμα και σε σημείο εξόντωσης. Έτσι και στην GIExpress, η εργασιακή πραγματικότητα των εργαζόμενων μεταναστών βασίζεται στην μαύρη εργασία, τα εξαντλητικά ωράρια, τις διπλοβάρδιες και τον διαρκή φόβο της απόλυσης, ενώ σε περίπτωση ασθένειας ή ατυχήματος δεν καλύπτονται από την εργοδοσία αλλά έχουν να τα αντιμετωπίσουν ως δική τους ατομική ευθύνη. Πρόσφατα, οι εργαζόμενες μετανάστριες σε αυτή, λόγω της μη πληρωμής τους, προχώρησαν σε απεργία, αρνούμενες να μπουν στα πούλμαν και να εργαστούν, καταφέρνοντας με αυτόν τον τρόπο να πάρουν τα δεδουλευμένα τους. Ωστόσο, ακολούθησαν αρκετές εκδικητικές απολύσεις από τη μεριά της εταιρείας, αλλά και παραιτήσεις λόγω των παραπάνω συνθηκών εργασίας.
Όλα αυτά, σε μια περίοδο έντονων διακρατικών ανταγωνισμών και εν ενεργεία πολεμικών μετώπων στην Ανατολική Ευρώπη και την Μέση Ανατολή, με το ελληνικό κράτος να έχει ενεργό ρόλο σε αυτά (βασικό παράδειγμα η στήριξη του ισραηλινού κράτους στη γενοκτονία των αντιστεκόμενων Παλαιστινίων). Η ταυτόχρονη εσωτερική υποτίμηση του πολυεθνικού προλεταριάτου, ερχεται σαν οργανωμένη επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη. Η ακρίβεια, η δυσκολία να βγάλουμε το μήνα με τους μισθούς μας, τα άπιαστα ενοίκια, οι άθλιες και επισφαλείς εργασιακές συνθήκες είναι μερικές μόνο από τις καθημερινές συνέπειες της κρίσης του κεφαλαίου και του κράτους που τις φορτωνόμαστε εμείς.
Μόνη λύση ο ταξικός αγώνας του πολυεθνικού προλεταριάτου. Οι απεργίες στη GIExpress, στη Teleperformance, στην e-food και τη wolt, θα είναι μόνο η αρχή.
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ
ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΚΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Πρωτοβουλία για ένα αντικρατικό – αντικαπιταλιστικό μπλοκ στην απεργιακή πορεία της πρωτομαγιάς
