ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΓΙΑΖΕΙ Η ΟΡΓΗ
Η 25 Νοεμβρίου θεσμοθετήθηκε ως παγκόσμια ημέρα κατά της έμφυλης βίας από τους ίδιους θεσμούς που την συντηρούν. Αυτούς που βλέπουμε να συγκαλύπτουν βιαστές και παιδοβιαστές, δολοφόνους, να στοχοποιούν όσες μιλήσαν για τα βιώματα τους, να δολοφονούν και να βιάζουν στα σύνορα, στα αστυνομικά τμήματα.
Η πατριαρχία, αποτελεί σύστημα εξουσίας βαθιά ριζωμένο στην κοινωνία και θεμέλιο λίθο του εκμεταλλευτικού συστήματος του καπιταλισμού.Οι ρόλοι που αποδίδονται εντός του προλεταριάτου στις θηλυκότητες, πυροδοτούν την έμφυλη καταπίεση. Η ταξική, η έμφυλη και η φυλετική καταπίεση αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία του εξουσιαστικού συστήματος και η στόχευση τους είναι κοινή. Αυτή συνίσταται στην πολυδιάσπαση του ίδιου του προλεταριάτου, καθώς είναι επιδίωξη της οικονομικής ελίτ ο κανιβαλισμός μεταξύ των καταπιεσμένων. Μέσα από την διαπλοκή των εξουσιών η μία καταπίεση τροφοδοτεί την άλλη. Στο πεδίο της εργασίας εξακολουθεί η έμφυλη καταπίεση να τρέφει τις σχέσεις εκμετάλλευσης που υπάρχουν μέσα από μειώσεις μισθών, μαύρη εργασία, απολύσεις εγκύων, παρενοχλήσεις. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η καταπίεση που βιώνουν οι μετανάστριες καθημερινά, καθώς μέσα σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και ο κοινωνικός αποκλεισμός.Παράλληλα, η κυρίαρχη αφήγηση καθιστά τον κακοποιητή σαν ένα «τέρας» , παρουσιάζοντας τον ως κάτι διαφορετικό από τον διπλανό, τον πατέρα, τον σύζυγο. Αυτό οδηγεί στην αποσύνδεση από τις καταπιέσεις που βιώνουμε. Από τα σεξιστικά αστεία μέχρι το να φοβάσαι να γυρίσεις μόνη. Ένα πείραμα αντοχής όπου το κράτος & η θρησκεία , ο εργοδότης σου , ο «σύντροφος» σου αποφασίζει για το σώμα σου. Καθόλου αυτονόητο να διεκδικείς την αυτοδιάθεση της εαυτής σου ,να αποφασίζεις για το σώμα σου , το δικαίωμα στη μητρότητα ή την επιλογή της μη κύησης. Η έμφυλη βία είναι ψυχολογική, λεκτική, σωματική ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που μετράμε να καταλήγει σε δολοφονία.
Δεν τίθεται θέμα διαπραγμάτευσης και διεκδίκησης « καλύτερων όρων» με τους θεσμούς και τα ιερατεία που συντηρούν την έμφυλη καταπίεση και τη βία, αφήνοντας συνεχώς άλλους να αποφασίζουν για εμάς. Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε τη θεσμοποίηση του φεμινισμού από ένα κράτος το οποίο λειτουργεί ως κύριος διαμεσολαβητής στην επίλυση των προβλημάτων μας.
Κράτος και καπιταλισμός προσπαθούν να αφομοιώσουν οποιαδήποτε μορφή αντίστασης ενάντια στην πατριαρχία και τις καταπιέσεις, αποριζοσπαστικοποιώντας την οργή των καταπιεσμένων κομματιών της κοινωνίας και εν τέλει απορροφώντας οτιδήποτε δεν χωράει στο θεσμικό φεμινιστικό τόξο.
Ταυτόχρονα με την πολιτική αφομοίωσης στο σήμερα έχουμε πολλά παραδείγματα διαχείρισης από κράτος και εξουσιαστές.
Απελευθέρωση Φιλιππίδη & Λιγνάδη.
Συγκάλυψη της υπόθεσης του ομαδικού βιασμού της Γεωργίας από τους επιφανείς επιχειρηματίες της 3Ε.
Συγκάλυψη του βιασμού στο ΑΤ Ομόνοιας.
Βιασμοί μεταναστ(ρι)ών στα σύνορα.
Λαϊκά δικαστήρια και μιντιακές διαπόμπευσεις σε βάρος κακοποιημένων θυληκοτήτων.
Εκφοβισμοί στο σπίτι, στη δουλειά με στόχο την σιωπή.
Όλα αυτά συμβαίνουν συντεταγμένα και φανερώνουν το προσωπείο μηδενικής ανοχής του κράτους, του οποίου η επιθεση στο φεμινιστικό κίνημα αλλά και σε κάθε κίνημα που εναντιώνεται σε αυτό είναι προφανής, σαν ένα κομμάτι του παζλ της συνολικής επίθεσης των από τα πάνω. Αυτή η επίθεση γινεται φανερή από την ακρίβεια της ζωής μέχρι τους πλειστηριασμούς , από τα pushback στα σύνορα μέχρι τις εξώσεις, από τη μισθωτή σκλαβιά μέχρι την ανεργία. Δεν τίθεται θέμα καλυτέρευσης του πλαισίου εντός του οποίου ζούμε, παρά μονάχα ανατροπής του. Θα μπορούσαν να γραφτούν απείρως περισσότερα σχετικά με τις επιμέρους ευθύνες στα εκάστοτε κρατικά εγκλήματα, όμως η κοινή συνισταμένη είναι μία: η αξία της ζωής μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, αποτιμάται στο απόλυτο μηδέν από το αστικό κράτος και σημασία δεν έχει μόνο να το αναδείξουμε αυτό, αλλά να πάρουμε το αίμα μας πίσω.
Δεν επαναπαυόμαστε στην αστική δικαιοσύνη. Διεκδικούμε μαχητικά με στόχο την ανατροπή των κοινωνικών σχέσεων καταπίεσης.
ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΑΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ, Η ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΣΑΣ
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ , ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ
ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΜΑΡΑ 18:00 ΣΑΒΒΑΤΟ 25/11
Στηρίζουμε το μπλοκ της ανοιχτής συνέλευσης για 25 Νοέμβρη
Ανάρες Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης