Ο Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται φυλακισμένος εδώ και μια δεκαετία καταδικασμένος ως τρομοκράτης, ενώ τον τελευταίο χρόνο δικαιούται αποφυλάκιση. Κράτος και δικαστές καταστρατηγώντας τους ίδιους τους τους νόμους επιδιώκουν την πολιτική και φυσική εξόντωση του, απορρίπτοντας κάθε αίτημα που ο ίδιος καταθέτει ακόμα και για τις εκπαιδευτικές άδειες που δικαιούται. Για ακόμα μια φορά πολιτικός κρατούμενος βρίσκεται σε καθεστώς εξαίρεσης καθώς του ζητείται να δηλώσει μετάνοια ώστε να αποκτήσει δικαίωμα στη ζωή. Ο ίδιος δηλώνει αμετανόητος και συνεχίζει τον αγώνα του μετά την περσινή απεργία πείνας που πολεμήθηκε από το κράτος, τόσο με τον εμπαιγμό και τις ψεύτικες υποσχέσεις προς τον ίδιο, όσο και με την άγρια καταστολή οποιασδήποτε φωνής αλληλεγγύης. Η επιλογή του συντρόφου να θέσει το σώμα του άλλη μια φορά σαν ασπίδα υπεράσπισης της ελευθερίας του ελοχεύει πολλούς κινδύνους για την υγεία του που είναι επιβαρυμένη από την προηγούμενη απεργία, ενώ ήδη το σωματικό του βάρος μειώνεται ταχύτατα.
Βρισκόμαστε λοιπόν , για άλλη μία φορά τα τελευταία χρόνια, μπροστά σε έναν κρατικό μηχανισμό που δεν διστάζει να θέσει σε κίνδυνο μια ζωή. Πως θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά άλλωστε, μιας και οι απεργίες πείνας που έφτασαν σε οριακά σημεία είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου της θανατοπολιτικής. Χιλιάδες νεκροί σε ράντζα στα νοσοκομεία, πνιγμένοι στα σύνορα, απανθρακωμένοι δίπλα σε δασικές εκτάσεις ή σε τρένα που συγκρούστηκαν, δολοφονημένοι από την ΕΛΑΣ. Οι μάσκες της δημοκρατίας έχουν πέσει εδώ και καιρό, δεν φαίνεται το κράτος να προσπαθεί να αποφύγει έναν ακόμη θάνατο, αυτή τη φορά πολιτικού κρατούμενου.
Ταυτόχρονα, οι όποιες κοινοβουλευτικές αυταπάτες είχαν απομείνει σε καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας μετά από την 4ετία του ΣΥΡΙΖΑ γκρεμίστηκαν το βράδυ της 21ης Μαίου, κάνοντας προφανές ότι δεν υπάρχει δυνατότητα σύγκρουσης με τον νεοφιλελευθερισμό χωρίς την έμπρακτη αμφισβήτηση του κράτους και του κεφαλαίου. Η κοινωνική βάση καλείται να πατήσει στα πόδια της, να οργανωθεί και να πάρει πίσω όχι απλά τον πλούτο που παράγει, αλλά την ίδια την αξία της ανθρώπινης ζωής και της ελευθερίας, επίδικα που καλούμαστε να αναδείξουμε στην πορεία αυτού του αγώνα, και όχι μόνο. Όπως άλλωστε γράφει και ο ίδιος στο κείμενό του:
΄΄θέλω να τοποθετήσω την απεργία αυτή, όχι ως ένα διακύβευμα ενός αποκλειστικά ατομικού αιτήματος, αλλά ως μια συνεισφορά στην ανάδειξη της συστηματικής αδικίας σε μια κρίσιμη πολιτικά στιγμή. Ως ένα έναυσμα αγώνα, που προβάλλει την άμεση δράση και συμμετοχή, απέναντι στην νοοτροπία της ανάθεσης που προωθεί το σύστημα της αντιπροσώπευσης.΄΄ Γ. Μιχαηλίδης.
Καλούμαστε λοιπόν σε μια περίοδο κάμψης των κινημάτων να προασπίσουμε τη ζωή και την ελευθερία του συντρόφου μας, υψώνοντας επιτέλους αναχώματα στη διαρκή επίθεση που δεχόμαστε ως καταπιεσμένοι. Να μην αφήσουμε τους κρατικούς μηχανισμούς να παίζουν άλλο με τις ζωές κάθε αόρατου αυτής της κοινωνίας, να υπερασπιστούμε τον σύντροφό μας μέχρι να τον φέρουμε στους δρόμους.
Άμεση απελευθέρωση του Γίαννη Μιχαηλίδη
Μέχρι το γκρεμισμα της τελευταίας φυλακής
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΜΑΪΟΥ 12:00 ΟΛΥΜΠΙΟΝ
