Ανοιχτή συνέλευση για τη διοργάνωση μπλοκ ενόψει της πορείας για τον Π. Φύσσα

Παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια την πολύμορφη άνοδο του φασισμού στο εσωτερικό και παγκοσμίως σαν αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή σαν μία από τα πάνω κίνηση με θύμα την κοινωνική βάση και την τάξη μας. Την προηγούμενη δεκαετία, η άνοδος των φασιστών -καθόλου τυχαία- συνέπεσε με την τεράστια οικονομική και δομική κρίση του ελληνικού κράτους. Αυτήν τη φορά τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Με τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς να εντείνονται σε τεράστιο βαθμό, τα πολεμικά μέτωπα διαρκώς να κλιμακώνονται και η πολεμική προετοιμασία να συντελείται σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Αφεντικά, κράτη και media χτίζουν πολεμοχαρές σκηνικό και οι φασίστες ως προέκταση της κρατικής πολιτικής, νομιμοποιούνται κοινωνικά μέρα με τη μέρα. Ο κοινωνικός κανιβαλισμός, η αντιμεταστευτική θανατοπολιτική και οι κοινωνικές ανισότητες, τροφοδοτούν αυτήν την κίνηση. Η διάχυτη άνοδος των φασιστών δεν αποτυπώνεται μόνο, σε ακροδεξιά κοινοβουλευτικά κόμματα, αλλά, κυρίως μέσα στην κοινωνία και τις γειτονιές. Θα πρέπει να δώσουμε συλλογικές απαντήσεις στο δρόμο, απέναντι σε κράτος και φασίστες. Να οργανωθούμε στις γειτονιές, στα πάρκα, στις πλατείες, να μην αφήσουμε σπιθαμή γης για τους φασίστες.

Καλούμε ομάδες – άτομα σε διοργάνωση κοινού αντιφασιστικού – αντικρατικού μπλοκ και προπαγανδιστικών δράσεων

Ανάρες – Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Θ.Πικάση

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Θ.Πικάση, Δευτέρα 2/9, 19:00, Καμάρα

Ο Θ. Πικασης, ο οποίος βρισκόταν κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού, ώστε να έχει τη δυνατότητα να δέχεται επισκεπτήρια από τα οικεία του πρόσωπα και να φοιτεί στο ΙΕΚ Κορυδαλλού, μετάχθηκε βίαια στις φυλακές Αγίου Στεφάνου, στην Πάτρα, στερούμενος τις σπουδές του και τα επισκεπτήρια των οικείων του. Με το πέρας των γεγονότων στην Δ’ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, με τη δολοφονία κρατουμένου, η διοίκηση της φυλακής, διέταξε την μεταγωγή του Θ. Πικάση. Στο άκουσμα της επικείμενης μεταγωγής και πριν ακόμα αυτή συμβεί, ο Θανάσης ξεκίνησε στις 8/7 απεργία πείνας με αίτημα την ακύρωσή της. Στις 10/7 η μεταγωγή συνέβη κανονικά και ο Θ.Πικάσης μεταφέρθηκε στον Άγιο Στέφανο, στην Πάτρα, όπου προφανώς, δεν έχει καμία από τις παραπάνω δυνατότητες, δηλαδή των επισκεπτηριών και της φοίτησης.

Η περίπτωση του Θ.Πικαση, ο οποίος συνεχίζει κανονικά την απεργία πείνας, είναι μόνο μία απο τις αναρρίθμητες περιπτώσεις που μας καθιστούν σαφές ότι η πορεία ενός έγκλειστου, στα δημοκρατικά κελιά, σημαίνει βασανιστήρια, εκδικητικές μεταγωγές, στέρηση βασικών διακαιώματων, άθλιες συνθήκες κράτησης και το πηγάδι δεν έχει πάτο. Με άλλα λόγια, οι ζωές των κρατούμενων, είναι αναλώσιμες για τους καταπιεστές. Μέσα από μια σειρά τροποποιήσεων, τόσο στον σωφρονιστικό, όσο και στον ποινικό κωδικα, κράτος και κεφάλαιο δείχνουν να οχύρωνονται απέναντι σε κάθε είδους “παραβατικότητα”, αρχικά με την αυστηριοποίηση των νομικών πλαισίων κι έπειτα με την πλήρη υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής, κατά τη διάρκεια έκτισης των διαφόρων ποινών.

Ωστόσο πέρα απο τις κινήσεις από την πλευρά της εξουσίας, υπάρχει και η κίνηση από την πλευρά των καταπιεσμένων και των αντιστεκόμενων. Παρά λοιπόν, το ότι η καπιταλιστική μηχανή θέλει να δείχνει άτρωτη, εμείς έχουμε τα παραδείγματα των αγώνων, μικρών και μεγάλων, να μας δείχνουν το αντίθετο. Από τις απεργίες πείνας και τις εξεγέρσεις στα κεντρα κράτησης των μεταναστ(ρι)ών, μέχρι τις απεργίες πείνας και τις συλλογικές διεκδικήσεις κρατουμένων στις φυλακές, οι αγώνες των εγκλείστων πέρα απο το να μας συγκινούν, μας δείχνουν τον δρόμο. Οι αγώνες των, κάθε λογής, κρατουμένων για τα δικαιώματά τους είναι αγωνας για ζωή και αξιοπρέπεια, και εμείς στεκόμαστε αλληλέγγυοι \ες σε αυτούς.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ Θ.ΠΙΚΑΣΗ, ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 8/7

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΊΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Θ.Πικάση, Δευτέρα 2/9, 19:00, Καμάρα

Ανάρες, Ομάδα δράσης & αλληλεγγύης

Συγκέντρωση αλλ/γγύης στον αγώνα ενάντια στη κρατική δολοφονία του Κ.Μανιουδάκη

 

 

 

 

 

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ Κ. ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ 31/0 19:00 ΚΑΜΑΡΑ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγώνα ενάντια στην κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη, Σάββατο 31/8, 19:00 Καμάρα

1 χρόνος από τη δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη από μπάτσους των ΤΑΕ Σούδας – Δικαιοσύνη είναι η αντίσταση

Την Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 2023, μπάτσοι της ΤΑΕ Σούδας σταματάνε τον Κώστα Μανιουδάκη σε επαρχιακό δρόμο. Εφευρίσκοντας μία πρόφαση, οι αστυνομικοί τον συλλαμβάνουν, τον δέρνουν και τον βασανίζουν με συνέπεια να καταρρεύσει και στη συνέχεια να χάσει τη ζωή του. Ακολουθεί η συνηθισμένη τακτική συγκάλυψης κράτους-ΜΜΕ που μιλούν για “κατάρρευση τη στιγμή ενός τυχαίου ελέγχου” και η ανακοίνωση των δολοφόνων του Κωστή (Αστυνομικοί Χανίων), που λίγο πολύ απειλούν όποιον τολμήσει να ανοίξει την υπόθεση.

Το Σάββατο 30/09, σχεδόν ένα μήνα αργότερα είχε προγραμματιστεί Πανελλαδική ημέρα δράσης για τη δολοφονία και την κρατική βαρβαρότητα που συνεχώς εντείνεται. Το κράτος λοιπόν θέλοντας να καταστήσει σαφές ότι κάθε αντίδραση θα καταστέλλεται διάλεξε τη συγκεκριμένη μέρα για να επιτεθεί -ξανά- στο στέκι του ΕΜΠ στην Αθήνα αλλά και να εκκενώσει την ιστορική κατάληψη του Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο Κρήτης, συλλαμβάνοντας και χτυπώντας τους ανθρώπους που έμεναν και έδιναν ζωή στο κτίριο, ενώ από καθαρή τύχη αποφεύχθηκε ο θάνατος ενός συντρόφου που έπεσε από την ταράτσα δεμένος πισθάγκωνα και κατόπιν βασανισμού του από τους πραιτοριανούς της ελληνικής δημοκρατίας. Οι αντιδράσεις παρά την έξαρση της κρατικής τρομοκρατίας όμως δεν κόπασαν, έτσι το κράτος έκανε ακόμα μια -αποτυχημένη- απόπειρα τρομοκράτησης στέλνοντας διμοιρίες των ΜΑΤ να αποκλείσουν το στέκι του Τηγανίτη, αυτοοργανωμένης ομάδας στο Ηράκλειο, όπου υπήρχε σε εξέλιξη συνέλευση για την εκκενωμένη κατάληψη.

Η δικογραφία που σχηματίστηκε αρχικά, βασίστηκε αποκλειστικά στις μαρτυρίες των εμπλεκόμενων μπάτσων μέσω δελτίων τύπου, εφευρίσκοντας παθολογικούς παράγοντες που οδήγησαν στο θάνατο του Κ. Μανιουδάκη. Η οικογένεια του, χωρίς να έχει πρόσβαση στη δικογραφία, βρέθηκε αντιμέτωπη με την συγκάλυψη της δολοφονίας από την ιατροδικαστική αρχή και τα ΜΜΕ, που αναπαρήγαγαν ψευδή στοιχεία για την προστασία των μπάτσων του ΤΑΕ Σούδας. Τέσσερις μήνες αργότερα, ο ίδιος ιατροδικαστής παρουσίασε εντελώς διαφορετικό πόρισμα που αναγνώριζε την ύπαρξη σοβαρών τραυμάτων από τον “τυχαίο έλεγχο της τροχαίας”, διαψεύδοντας το μέχρι τότε αφήγημα υπεράσπισης των δολοφόνων. Στην οικογένεια του Κώστα Μανιουδάκη, επιτράπηκε τελικά η πρόσβαση στη δικογραφία και τα ονόματα των δολοφόνων 7 μήνες μετά, δίνοντας έτσι τα στοιχεία των τεσσάρων δολοφόνων. Στα πλαίσια των αντιδράσεων στην κρατική δολοφονία, αλληλέγγυος κόσμος της Κρήτης που από τον Σεπτέμβρη του 2023 είχε συγκροτήσει μια ανοιχτή συνέλευση και επί μήνες αγωνιζόταν στο πλευρό της οικογένειας. Tον Απρίλη, με τη γνωστοποίηση των ονομάτων προχώρησαν στη δημιουργία μιας αφίσας για την περεταίρω δημοσιοποίησή τους,αλλά και σε δράσεις που στόχευαν στο να μην συνεχιστεί η συγκάλυψη της κρατικής δολοφονίας, όπως παρεμβάσεις με σπρέι που κατέγραφαν τα ονόματα των μπάτσων. Φυσικά, οι δράσεις αυτές έφεραν κατασταλτικές αντιδράσεις με τραμπουκισμούς και συλλήψεις δύο συντροφισσών της ανοιχτής συνέλευσης, στην προσπάθεια διατήρησης της ανωνυμίας των δολοφόνων.

Η δολοφονία του Κωστή Μανιουδάκη στα Χανιά αποτέλεσε (άλλη μία) απροκάλυπτη δολοφονία από την ελληνική αστυνομία. Από τους νεκρούς σε πορείες ανά τα χρόνια μέχρι τις εν ψυχρώ δολοφονίες των Γρηγορόπουλου,Β.Μάγγου,Σαμπάνη,Φραγκούλη,Καλαφ Ασαντ,Μιχαλόπουλου η λίστα των δολοφονηθέντων από τους βασανιστές του ελληνικού κράτους είναι μεγάλη. Το χέρι των μπάτσων ωστόσο δεν δρα αυτοβούλως, αλλα είναι το κρατικοκαπιταλιστικό σύστημα που το οπλίζει, με το κανιβαλιστικό και ρατσιστικό πλαίσιο που δημιουργεί. Βρισκόμαστε σε μια κοινωνική συνθήκη η οποία βασίζεται στην πλήρη υποτίμηση της ζωής της κοινωνικής βάσης για να ξεπεραστούν οι κρίσεις που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα γεννά. Γινόμαστε μάρτυρες της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού, με την ένθερμη συμμετοχή του ελληνικού κράτους, από το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ. Την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος βάζει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην γενοκτονία, φροντίζει να υπονομεύει ολοένα και περισσότερο την ζωή των προλετάριων στο εσωτερικό του και στα σύνορά του. Οι δολοφονίες και τα pushbacks μεταναστ(ρι)ών από το λιμενικό και οι απάνθρωπες εικόνες τους να ζούνε στοιβαγμένες/οι στα κέντρα κράτησης τείνουν να γίνουν κανονικότητα. Άλλοι περιθωριοποιημένοι πληθυσμοί όπως οι Ρομά συνεχίζουν να αποτελούν τον αποδιοπομπαίο τράγο, γεγονός που εκφράζεται μέσα και από 3 δολοφονίες της ΕΛΑΣ που προαναφέρθηκαν. Το υπέρογκο κόστος ζωής με τις τιμές σε λογαριασμούς και σούπερ μάρκετ, παράλληλα με τους χαμηλούς μισθούς, την εντατικοποίηση και τις μεσαιωνικές συνθήκες σε εργασιακά πεδία μετατρέπουν την ζωή μας σε μια καθημερινή μάχη για τα βασικά.Από τα σύνορα και τους αυτοκινητοδρόμους μέχρι τα νοσοκομεία, τις φυλακές, τα εργοτάξια και τις πληγείσες περιοχές από τις πυρκαγιές, οι ζωές της κοινωνικής βάσης στερούνται ολοένα περισσότερο της αξίας τους.

Η αστική τάξη και ο κρατικός μηχανισμός, αποδεικνύουν κατ’επανάληψη ότι το μέλημά τους είναι η μεγιστοποίηση των κερδών, η αφαίμαξη των εργαζομένων και η επιβολή της κυριαρχίας τους μέσω της βίας και των δολοφονιών σε βάρος όσων περισσεύουν, όσων δεν πειθαρχούν. Γνωρίζουμε ότι οι σχέσεις εξουσίας και εκμεττάλευσης είναι δομικά στοιχεία χωρίς τα οποία δεν μπορεί να σταθεί το καπιταλιστικό οικοδόμημα.Το κράτος και οι κυβερνήσεις του αξιοποιούν κάθε ευκαιρία ώστε να εξασφαλίζουν τα κέρδη των μικρών και των μεγάλων αφεντικών, με συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην παιδεία (εν δυνάμει ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων), στην υγεία (υποστελέχωση του δημοσίου συστήματος υγείας, συνεργασίες και αβαντάρισμα των ιδιωτικών νοσοκομείων) και με την ανενόχλητη εκμετάλλευση των καμένων εκτάσεων από επιχειρηματικούς ομίλους.Την ίδια στιγμή που οι μισθοί μας δεν έχουν καμία αξία σε σχέση με τις ανάγκες της επιβίωσής μας, το χρήμα ρέει ζεστό στα σώματα ασφαλείας, στον στρατό και στους πολεμικούς εξοπλισμούς. Το κράτος “οχυρώνεται” μονίμως απέναντι στον “εσωτερικό εχθρό”, καθώς προσπαθεί να αποσωβήσει τις αντιδράσεις που προκαλεί η προλεταριοποίηση ολοένα και περισσότερων ανθρώπων. Η ευθεία επίθεση στα κεκτημένα και τα σώματα των αγωνιστών/ριων, τα χημικά σε πορείες χιλιάδων, τα πρωτόκολλα καταδίωξης των Ρόμα από τους μπάτσους, η διαχείριση των μεταναστριών στα σύνορα δια ξυλοδαρμού/κλοπής/δολοφονίας, οι “αυτοκτονίες” στα ΑΤ μικροποινικών φτωχοδιαβόλων, δε νοείται να σταματήσουν αν δε τα σταματήσουμε.

Μέλημα της κοινωνικής βάσης πρέπει να είναι η συνεχής αμφισβήτηση αυτού του συστήματος, η αδιάλειπτη δημιουργία ρωγμών στο οικοδόμημα μέχρι την ολική καταστροφή του. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στον αγώνα των συντρόφων/ισσών από την ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη. Στηρίζουμε έμπρακτα κάθε μικρή ή μεγάλη εστία αγώνα, από τις απεργίες εργαζομένων στα διάφορα κάτεργα μέχρι τους αγώνες και τις απεργίες πείνας κρατουμένων και μεταναστ(ρι)ών. Η ένταση του κοινωνικού ανταγωνισμού από την πλευρά των καταπιεσμένων ήταν ανέκαθεν, και παραμένει, ο μοναδικός δρόμος αμφισβήτησης του συστήματος της ιδιοκτησίας, της εξουσίας και της εκμετάλλευσης. Εμείς οφείλουμε να είμαστε εδώ για να τον διαβούμε.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγώνα ενάντια στην κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη, Σάββατο 31/8, 19:00 Καμάρα

ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΠΕΛΑΥΝΕΙ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΗ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗΣ ΠΑΡΩΝ

Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης

Το ελληνικό λιμενικό δολοφόνησε ξανά 8 μετανάστες μετά από pushback κοντά στη Χίο στις 8/7

 

πανό που αναρτήθηκε στο πάρκο της Ροτόντας

Ο πόλεμος κατά των μεταναστ(ρι)ών έχει συνέπεια πραγματικούς νεκρούς, κατεστραμμένες ζωές ανθρώπων, στέρηση αξιοπρέπειας, στέρηση ελευθερίας και απανθρωποποίηση. Σε κάθε μέρος και χρονική στιγμή, η βαρβαρότητά του κερδίζει χώρο στις συνειδήσεις, όπως με την δολοφονία ακόμα 8 μεταναστών από το ελληνικό λιμενικό μετά από pushback κοντά στη Χίο στις 8 Ιουλίου. Ο πόλεμος που διεξάγει το κράτος και το κεφάλαιο για την απόλυτη εργασιακή υποτίμηση, που καταλήγει συχνά και σε φυσική εξόντωση, έρχεται στη δημόσια σφαίρα ως στατιστική των θανάτων. Μαζί με τους/τις/α μετανάστ(ρι)ες/ά, να χτίσουμε σχέσεις και κοινότητες που θα παράξουν τους αγώνες για την χειραφέτησή μας, ξεκινώντας από την απονομιμοποίηση του πολέμου κατά των μεταναστών στις συνειδήσεις.

Να σταματήσουν οι επαναπροωθήσεις – δολοφονίες

Κοινότητες αγώνα ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών

Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης

Ανάρτηση πανό στην λέσχη του ΑΠΘ και στην Βούλγαρη σε αλληλεγγύη με τον Θ.Πικάση, απεργό πείνας από 5/7

Ο Θ.Πικασης , κρατούμενος στις φυλακες του Κορυδαλλού, οπου ειχε μεταφερθεί για να μπορει να δέχεται επισκεπτήρια αλλα και για να συνεχίσει την φοίτηση του στο ΙΕΚ Κορυδαλλού, μετήχθη χωρις λογο στο καταστημα του Αγίου Στεφάνου. Στο άκουσμα της επικείμενης μεταγωγής, και πριν ακομα αυτη συμβεί, ο Θανασης ξεκίνησε στις 5/7 απεργια πείνας με αίτημα την ακύρωση της. Στις 10/7 η μεταγωγη συνεβη κανονικά και ο Θ.Πικασης μεταφέρθηκε στον Άγιο Στέφανο, οπου προφανως δεν εχει καμια απο τις παραπάνω δυνατότητες, δηλαδή των επισκεπτηριών και της φοιτησης.
Η περίπτωση του Θ.Πικαση, ο οποιος συνεχιζει κανονικα την απεργια πείνας, ειναι μονο μια απο τις αναρίθμητες περιπτώσεις που μας κανουν σαφες το ποσο λιγο ζυγίσουν για το κράτος οι ζωες των κρατουμένων. Απο τις αθλιες συνθήκες κρατησης και την στέρηση βασικων δικαιωμάτων μεχρι τις εκδικητικές μεταγωγές για διάφορους ανεξήγητους λογους πολιτικών, και μη, κρατουμένων η λιστα δεν έχει τελος. Μεσα απο την σειρα τροποποιήσεων τόσο στον σωφρονιστικό οσο και στον ποινικό κωδικα , κρατος και κεφαλαιο δειχνουν να οχύρωνονται απέναντι σε καθε είδους “παραβατικότητα” αρχικά με την αυστηροποιηση των νομικων πλαισίων και έπειτα με την πληρη υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωης κατα την διαρκεια έκτισης των διαφόρων ποινών.
Ωστόσο πέρα απο τις κινησεις απο την πλευρα της εξουσιας, υπαρχει και η κινηση απο την πλευρα των καταπιεσμενων και των αντιστεκομενων. Παρα λοιπόν το οτι η καπιταλιστική μηχανή θελει να δείχνει άτρωτη, εμεις εχουμε τα παραδείγματα των αγωνων,μικρων και μεγαλων, να μας δειχνουν το αντίθετο. Από τις απεργιες πεινας και τις εξεγέρσεις στα κεντρα κρατησης των μεταναστών, μεχρι τις απεργίες πείνας και τις συλλογικες διεκδικησεις κρατουμενων στις φυλακές οι αγωνες των εγκλείστων περα απο το να μας συγκινούν, μας δείχνουν τον δρόμο. Οι αγωνες των, καθε λογης, κρατουμένων για τα δικαιωματα τους είναι αγωνας για ζωη και αξιοπρέπεια, και εμεις στεκομαστε αλληλέγγυοι \ες σε αυτούς.
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ Θ.ΠΙΚΑΣΗ, ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 5/7 , ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΊΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΟΣ/Η ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Aνάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης

Συγκέντρωση αλληλεγγύης για την απεργία πείνας του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Η απεργία πείνας του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη
20 Ιουνίου στο κολαστήριο των φυλακών Δομοκού ο αναρχικός αγωνιστής Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης δέχεται επίθεση εντός του κελιού του από φασίστα τραμπούκο. Η διοίκηση της φυλακής, ως το μακρύ χέρι του κράτους, εντός των φυλακών συνεχίζει να εκδικείται τον Δ.Χ. επιχειρώντας να του αλλάξει κελί. Ο Δ.Χ. συνεχίζοντας την αδιάλλακτη στάση του δε δέχτηκε να υποκύψει στους κρατικούς και παρακρατικούς τραμπουκισμούς και επέλεξε την επομένη κιόλας μέρα να προχωρήσει σε απεργία πείνας, ώστε να παραμείνει στο κελί του και να παύσει η υπηρεσία να αφήνει τραμπούκους προβοκάτορες γύρω του.
“Αυτός ο αγώνας, με τον μικρό στόχο του, είναι μία μάχη υπεράσπισης των πολιτικών κρατούμενων απέναντι στα επίσημα και στα υπόγεια τρομοκρατικά μέτρα του κράτους. Αντίσταση στην αγριότητα της φυλακής, που πηγάζει από την αιχμαλωσία και ολοκληρώνεται στην επίτασή της. Ως προς τη δική μου πορεία μέσα σε ετούτο το πεδίο αγώνα, είναι μία κρίσιμη στιγμή για την κατοχύρωση μίας διαβίωσης εντός φυλακής, στοιχειωδώς προφυλαγμένης από τη συγκαλυμμένη τρομοκρατία, από τις προβοκάτσιες κι από ορισμένα από τα μικρά καθημερινά βασανιστήρια.” 
Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης, 21 Ιουνίου 2024, Φυλακή Δομοκού
Από την εκκίνηση της απεργίας πείνας ο Δ.Χ. βρίσκεται στην άθλια πτέρυγα “καραντίνας” των φυλακών Δομοκού, στην οποία η έλλειψη νερού, μια ήδη υφιστάμενη συνθήκη στην φυλακή,τους καλοκαιρινούς μήνες αποτελεί βασανιστήριο.
Παρασκευή 28 Ιουνίου διεξήχθη πειθαρχικό συμβούλιο εναντίον του, που του επέβαλλε ποινή, αποποιούμενο της ευθύνης διευθέτησης του ζητήματος που άπτεται η απεργία πείνας.  
Η πολιτική συγκυρία
Διόλου τυχαίο δεν είναι που η στοχοποίηση του αναρχικού αγωνιστή πολιτικού κρατούμενου Δ.Χ. έρχεται σε μία ζοφερή περίοδο βίαιης ολοκληρωτικής αναδιάρθωσης του συμπλέγματος έλεγχος – καταστολή – εγκλεισμός. 
Η περίοδος που διανύουμε, ακολουθεί μία μακρά περίοδο μιντιακής και πολιτικής ολικής άλεσης των αξιακών κριτηρίων περί “νόμου”, όπου κάθε ποινικό αδίκημα έχει γίνει χυλός στη mainstream πολιτική ζωή. Την ίδια στιγμή που το κράτος ιδιωνυμικά αντιμετωπίζει κάθε πολιτική αμφισβήτηση του μονοπώλιού του στην βία (βλ. τρομονόμοι), σπέρνει νοικοκυραίϊκα και οργανωμένα μία ωχαδερφιστική κοσμοαντίληψη που δεν διαχωρίζει σε τίποτα κρατούμενους πολιτικούς, φτωχοδιαβόλους ή καπιταλιστές(πχ. μαφία). Φοβάται δηλαδή το κρατικό πολιτικό κατεστημένο να κοιτάξει κατάματα τους αντιστεκόμενους και να πει: “είστε εχθροί μας, και η αστική δικαιοσύνη μας θα σας πατάξει“. Προσπαθεί να διατηρεί πάντα ένα νέφος αμφιβολίας, επιχειρώντας να χτίσει μία κοινή γνώμη υπάκουη στις επιταγές του.
Έρχεται λοιπόν το τελευταίο έτος, έτος στο οποίο επισήμως υπουργοί “προστασίας του πολίτη” κυρρήτουν πόλεμο στην νεολαία (νεανική παραβατικότητα) και το ελληνικό κράτος, το οποίο πολεμάει σε εσωτερικό και εξωτερικό, στηρίζει την σφαγή των Παλαιστινίων από το κράτος του Ισραήλ ή πνίγει το ίδιο μετανάστες στην Μεσόγειο, επισφραγίζει το δόγμα νόμος και τάξη, στην πιο ακραία του μορφή μεταπολιτευτικά, και τον νέο ποινικό κώδικα. Παράλληλα, τα συνεχόμενα χτυπήματα στις πορείες αλληλεγγύης στους παλαιστίνιους κυρίως στην Αθήνα και οι δεκάδες συλλήψεις (βλ. κατάληψη Νομικής), δείχνουν πόσο φοβάται το ελληνικό κράτος την όξυνση του κοινωνικού ανταγωνισμού και την μεταφορά της έντασης εντός των συνόρων του.
Επιχειρείται να εδραιωθεί ολοένα και περισσότερο σύγχρονο ολοκληρωτικό κράτος καταστολής, “μηδενικής” ανοχής, σπαρμένου χωραφιού για την απρόσκοπτη καπιταλιστική εκμετάλλευση ή αλλιώς “ανάπτυξη” όπως θριαμβευτικά αναφέρεται από τους εξουσιαστές.
Η κατάσταση σε φυλακές και κέντρα κράτησης
Ο εγκλεισμός της φυλακής είναι η πιο οξυμένη έκφραση της κρατικής καταπίεσης πάνω στα σώματα και στις ψυχές των υπηκόων του. Εκεί, φωτίζεται το ρατσιστικό-κρατικο–καπιταλιστικό σύμπλεγμα εξουσίας, οξύνονται οι ταξικές αντιθέσεις, εμφανίζεται καθαρότερα ο μηχανισμός του κοινωνικού κανιβαλισμού. Μια αντανάκλαση της κοινωνίας, ωμότερη και πιο οξυμένη. Δεν πρόκειται εμείς να χρυσώσουμε το χάπι και να σχετικοποιήσουμε την φυλακή σε “καλή” και “κακή”,σε στρατόπεδα συγκέντρωσης “ανοιχτά” ή “κλειστά”,είναι σχηματισμοί , τους οποίους επιδιώκουμε την καταστροφή. Θα τονίσουμε όμως εδώ, ότι πριν αναδιαρθρωθεί η καταπίεση προς το χειρότερο στους από τα κάτω, δοκιμάζεται στους πλέον αναλώσιμους, κρατούμενοι , μετανάστ(ρι)ες χωρίς χαρτιά, γκετοποιημένοι πληθυσμοί.
Πριν έρθει ο νέος ποινικός κώδικας, ήρθε ο σωφρονιστικός και οι συνολικές συνθήκες βαίνουν αθλιότερες και αυταρχικότερες. Τελευταία, η κατάσταση που αφορά τις συνθήκες κράτησης έχει αναδειχθεί τόσο από το κείμενο διαμαρτυρίας των κρατουμένων στη φυλακή Κορυδαλλού, όσο και από τις μαζικές απεργίες πείνας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας και Κορίνθου.
—————————————————————————————
Είμαστε εδώ για να ορθώσουμε τείχος αλληλεγγύης, στους/στις κρατούμενες που βρίσκουν κουράγιο να αντισταθούν. Σε μία φυλακή όλο και μεγαλύτερων περιστολών, φτώχειας, εξαθλιώσης, ταξικών διαχωρισμών και όλο και πιο μαζική.
Αλληλεγγύη σε όλα τα αιτήματα των αγωνιστών κρατουμένων
Φωτιά σε φυλακές και κέντρα κράτησης
Λευτεριά στον αναρχικό Αντρέα Φ.
Λευτεριά στον αναρχικό Νίκο Μαζιώτη μέλος του Επαναστατικού Αγώνα
Αλίμονο σε αυτούς που θα αποδεχτούν σαν όρο ζωής τη φυλακή και από το πιο λαμπερό του ήλιου φως, την πιο μικρή ακτίνα
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
Απεργός Πείνας από 21/6
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ 1/7 19:00

Αλληλεγγύη στον 15χρονο Χ.Κ. – Κάτω τα χέρια απ’τα Προσφυγικά

Το τελευταίο διάστημα φαίνεται να κλιμακώνεται η ένταση με την οποία το κράτος χτυπά οποιαδήποτε δομή, κοινότητα, περιοχή που μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο κοινωνικών αγώνων. Βλέπουμε στέκια και καταλήψεις να εκκενώνονται, εισβολές των μπάτσων σε πανεπιστήμια και πλατείες προσπαθώντας να επιβάλλουν σιγή νεκροταφείου, όσο οι όροι διαβίωσής μας δυσχεραίνουν.
Σε αυτό το πλαίσιο, φαίνεται πώς η κατειλημμένη γειτονιά των προσφυγικών, ένα υπόδειγμα αυτοοργάνωσης και κοινότητας ντόπιων – μεταναστριών χτυπιέται με όλο και μεγαλύτερο μένος. Αποτελεί άλλωστε, αγκάθι για ένα υπό διαρκή ανάπλαση αστικό κέντρο μια γειτονιά πολυεθνική, όπου ανθίζει η αλληλεγγύη και η συντροφικότητα. Την τελευταία εβδομάδα ειδικότερα, πραγματοποιούνται διαρκώς αστυνομικές επιχειρήσεις-επιθέσεις απέναντι στον κόσμο της γειτονιάς, αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις σε μια επιχείρηση τρομοκράτησης και επιβολής.
Αποκορύφωμα αποτέλεσε το βράδυ της 20/6, όταν μετά από την αντίδραση της γειτονιάς, η αστυνομία επιτέθηκε σε οικογένειες με δακρυγόνα και κρότου λάμψης, επιχειρώντας να κάμψει την αλληλεγγύη που εκφράστηκε προς τους προσαχθέντες.
Την επόμενη μέρα και έπειτα από το βαρύτατο κατηγορητήριο που στήθηκε και τους περιοριστικούς όρους που εκδιώχνουν ανθρώπους από τα σπίτια τους , η αστυνομία προσήγαγε βίαια και ΒΑΣΑΝΙΣΕ τον 15χρονο Χ.Κ., μαθητή γυμνασίου, προσπαθώντας να του αποσπάσει ομολογία για συμμετοχή σε επίθεση κατά αστυνομικών το βράδυ της 20/6, απειλώντας τον με βιασμό και με απέλαση της οικογένειάς του (μετανάστες από τη Βενεζουέλα) , η οποία είχε ήδη στοχοποιηθεί στην προηγούμενη αστυνομική επιχείρηση στις 22/11/22.
Περιστατικά σαν αυτά, όσο κι αν αποτελούν το πραγματικό πρόσωπο του κράτους μας εξοργίζουν. Έρχονται για άλλη μια φορά να υπενθυμίσουν τη βαρβαρότητα απέναντι σε πληθυσμούς που περισσεύουν, αλλά και όσους αντιστέκονται.
Τα προσφυγικά δεν παραδίνονται και πρέπει να έχουν στο πλευρό τους κάθε καταπιεσμένο.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ΄ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ

Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης

(πανό αλληλεγγύης που τοποθετήθηκαν στο Εργατικό Κέντρο, την Καμάρα και σε πάρκο στην Βούλγαρη)

Αλληλεγγύη στους μετανάστες απεργούς πείνας στα κέντρα κράτησης Κορίνθου και Αμυγδαλέζας

Ανάρτηση πανό αλληλεγγύης στους μετανάστες απεργούς πείνας στο κέντρο κράτησης Κορίνθου που διεκδικούν την απελευθέρωσή τους. Από την χθεσινή(18/6) συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό στο Άγαλμα Βενιζέλου.

Επίσης, ακόμη 8 μετανάστες έχουν ξανα-ξεκινήσει απεργία πείνας στο κέντρο κράτησης Αμυγδαλέζας με αίτημα την απελευθέρωσή τους.

Νίκη στην απεργία πείνας των κρατούμενων μεταναστών στα Προ.Κε.Κ.Α. Κορίνθου και Αμυγδαλέζας
Χαρτιά και ελευθερία μετακίνησης στις μετανάστριες

Ανάρες ομάδα δράσης & αλληλεγγύης

Συγκέντρωση-Πορεία αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, 18/06, 19:30, Άγ. Βενιζέλου

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΚΡΑΤΟΣ

Με τη λήξη της Βρετανικής Εντολής και το σχηματισμό του κράτους του Ισραήλ το 1948, συντελείται η πρώτη μαζική εθνοκαθαρτική επιχείρηση προς τους άραβες παλαιστίνιους. Η επονομαζόμενη Νάκμπα (καταστροφή), αποτέλεσε την ιδρυτική πράξη τους Κράτους του Ισραήλ, κατά την οποία σε πρώτο στάδιο εποικιστικές/αποικιακές παρακρατικές ομάδες και ύστερα ο στρατός εκτόπισαν με δολοφονική βία και μαζικές σφαγές από ολόκληρες παλαιστινιακές πόλεις και χωριά πάνω από 700.000 παλαιστίνιους/ες, αφήνοντας πίσω τους χιλιάδες νεκρούς. Η Νάκμπα δεν ήταν ένα μεμονωμένο συμβάν στον εποικισμό της Παλαιστίνης. Η “συνεχιζόμενη Νάκμπα” συντελείται στο τώρα, με τις επιχειρήσεις εκτοπισμού και γενοκτονίας που διαπράττει το ισραηλινό κράτος εδώ και 8 μήνες εναντίον των παλαιστινίων στη λωρίδα της Γάζας, να συνεχίζονται με την εισβολή στο νότιο τμήμα του συνόρου Αιγύπτου-Γάζας, στην περιοχή της Ράφα στις 7/5/2024. Ο ισραηλινός στρατός κατέλαβε το τμήμα του συνόρου από την πλευρά της Γάζας και ασκεί πλήρη έλεγχο σε αυτό, μην επιτρέποντας, όπως και από κάθε άλλη πιθανή δίοδο, ακόμη και αποστολές τροφίμων, φαρμάκων και αναλώσιμων. Οι επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού στη λωρίδα της Γάζας έχουν εκτοπίσει και περιορίσει 1,4-1,5 εκατομμύριο παλαιστίνιους/ες στο νοτιότερο σημείο της Γάζας, στην Ράφα, η οποία αποτελεί περιοχή έκτασης 64 τ. χιλιομέτρων. Οι εναπομείναντες παλαιστίνιοι/ες στη βόρεια Γάζα υφίστανται συνθήκες πείνας που προσεγγίζουν το επίπεδο λιμού, ενώ παραπλήσιες συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης βιώνουν όσοι/ες έχουν εκτοπιστεί στη Ράφα. Από την εκκίνηση της εισβολής στη γάζα τον Οκτώβριο του 2023, ο ισραηλινός στρατός έχει σκοτώσει τουλάχιστον 33.000 παλαιστίνιους/ες, ενώ έχει θέσει ως στόχο την πλήρη στρατιωτική κατοχή της Γάζας και τον εκτοπισμό μεγάλης μερίδας των παλαιστινίων από τα εδάφη της Γάζας.

Αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο που έχει διαδραματίσει η μορφή έθνος-κράτος ως αδιανόητα βάρβαρο απέναντι στους πληθυσμούς των οποίων την εξόντωση ή τον εκτοπισμό θεωρεί επικερδείς. Η οργανωμένη μορφή έθνος-κράτος έχει προχωρήσει πολλές φορές στην ιστορία σε μαζικές εκτελέσεις πληθυσμών, σε εθνοκαθάρσεις και σε γενοκτονίες. Οι παλαιστίνιοι/ες από το 1948 υφίσταται μαζικές εκτοπίσεις, μαζικές δολοφονίες και φυλακίσεις, αποκλεισμούς από νερό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καύσιμα και τρόφιμα από το κράτος του Ισραήλ, το οποίο ασκεί εποικιστικές πολιτικές και πολιτικές εθνοκάθαρσης και απαρτχάιντ εις βάρος αραβόφωνων παλαιστινίων. Η Γάζα βρίσκεται υπό καθεστώς αποκλεισμού από το 2006, αποτελώντας τη μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου, ενώ η Δυτική Όχθη βρίσκεται υπό κατοχή. Οι λέξεις «κατοχή», «αποκλεισμός», «εθνοκάθαρση», «γενοκτονία», «αποικιοκρατία», «επεκτατισμός», «εποικισμός», άλλωστε είναι σύμφυτες με τους διάφορους τρόπους δημιουργίας των εθνών-κρατών και με την θεμελίωση των εθνικών αφηγημάτων.

Στην γενοκτονία που διαπράττει το ισραηλινό κράτος συναινεί και συμμετέχει και το ελληνικό κράτος μεταξύ άλλων. Η εδραίωση και η εξάπλωση της κυριαρχίας του ελληνικού κράτους στην ευρύτερη νοτιοανατολική Μεσόγειο αποτυπώνεται και περνάει μέσα από την άμεση εμπλοκή του στη γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κράτος του Ισραήλ, αλλά και τις ευρύτερες συγκρούσεις στη μέση Ανατολή. Οι στρατιωτικές βάσεις χρησιμοποιούνται σαν ορμητήρια βομβαρδισμών αμάχων, η Λάρισα θα αποτελέσει/αποτελεί στρατηγείο κατά των Χούθι ενώ η φρεγάτα Ύδρα ήδη πολεμά στη μέση Ανατολή. Η σύνδεση εξ άλλου με το κράτος του Ισραήλ γίνεται οικονομικά, ερευνητικά και στρατιωτικά, και επιβεβαιώνεται μεταξύ άλλων από τις διμερείς συμφωνίες. Στις 27/5, πραγματοποιήθηκε κοινή άσκηση ελληνικών και ισραηλινών αεροπορικών δυνάμεων, νότια της Κρήτης, εν μέσω του γενοκτονικού πολέμου. Η ύπαρξη, επίσης, ελληνικής πυροβολαρχίας (με πυραύλους patriot) στην Σαουδική Αραβία, οι στρατιωτικές και ενεργειακές συμφωνίες με αυτήν, συνεπάγουν και ενεργό συμμετοχή και συναίνεση στο χρόνιο εμπάργκο της Σ. Αραβίας εναντίον της Υεμένης και της τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης/λιμού που έχει προκληθεί στους κατοίκους της. Το ελληνικό κράτος από τη μία πολεμάει με σκοπό την υπεράσπιση του εγχώριου κεφαλαίου (εφοπλιστικό κεφάλαιο, ενεργειακές συμφωνίες κλπ) και προς εξασφάλιση των διακρατικών του συμμαχιών – Ε.Ε.,ΝΑΤΟ, διμερείς συμφωνίες με Ισραήλ, Σ. Αραβία κλπ. Ενώ από την άλλη μέσω της εξωτερικής πολιτικής του (συνέδριο MED5) προτείνει και διαμορφώνει πολιτικές εναντίον των μεταναστ(ρι)ών στις υπόλοιπες χώρες τις Ευρώπης, διεξάγει πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών, επιδιώκοντας την τιθάσευση και ομοιογένεια (προς το συμφέρον του) στο εσωτερικό του.

Εδώ πνιγμένοι, εκεί βομβαρδισμένοι, το δίκαιο το έχουν οι εξεγερμένοι..

Φαίνεται ότι τα σύγχρονα καπιταλιστικά κράτη έχουν την ανάγκη να δημιουργούν πλεονάζοντες πληθυσμούς, τους οποίους να μπορούν να εκμεταλλεύονται άνευ όρων ή και να τους εξολοθρεύουν χωρίς κάποιο πολιτικό κόστος. Πέρα από την υποτιμημένη ντόπια εργατική τάξη, έχουν ανάγκη ένα πλήρως αορατοποιημένο κομμάτι του πληθυσμού, ένα κομμάτι σε καθεστώς ανυπαρξίας. Εδώ και δεκαετίες, το ελληνικό κράτος εφαρμόζει αυτή την πολιτική διαχείρισης απέναντι στις μετανάστριες. Από το 2017 τα pushbacks έχουν αυξηθεί, ενώ όσοι/ες μετανάστ(ρι)ες φτάνουν στη χώρα, είτε κρατούνται για χίλιους δυο λόγους (κατηγορία “διακίνησης”, έλλειψη νομιμοποιητικών εγγράφων, παράνομη προσέλευση στη χώρα), είτε οδηγούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μακριά από τον κοινωνικό ιστό και το βλέμμα της κοινωνίας. Η τελευταία κατηγορία μεταναστών, φοβούμενη την “σκληρή” όψη της πολιτικής αυτής, αναγκάζεται να δουλεύει σε συνθήκες πλήρους υπακοής και παράνομης ή (ημι)παράνομης εργασίας, σε χωράφια, αποθήκες και εργοστάσια. Δουλειές στις οποίες βασίζεται σημαντικό κομμάτι της ελληνικής οικονομίας και στις οποίες οδηγούνται οι μετανάστριες λόγω αυτού του καθεστώτος (ημι)παρανομίας τους. Η νέα τροπολογία του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, προβλέπει τη νομιμοποίηση περίπου 30.000 μεταναστριών και θέτει σε άμεση εξάρτηση το δικαίωμα της νόμιμης διαμονής με την νόμιμη εργασία. Έτσι, η πολιτική της “ένταξης” έρχεται να συμπληρώσει την αποτρεπτική πολιτική των συνόρων-φυλακών-pushbacks, η οποία παραμένει ως φόβητρο που εξασφαλίζει την άνευ όρων εργασιακή εκμετάλλευση (όσων μεταναστών “ενταχθούν” στην παραγωγή) από το ντόπιο κεφάλαιο.

Μία από τις πιο αιματηρές εκφάνσεις αυτής της πολιτικής, υπήρξε η δολοφονία πάνω από 600 μεταναστ(ρι)ών ανοιχτά της Πύλου στις 14/6/2023 από το ελληνικό λιμενικό, το οποίο βύθισε το σκάφος στο οποίο επέβαιναν περίπου 700 άνθρωποι. Η εξολόθρευση 600 ανθρώπων από το ελληνικό κράτος, μέσα σε λίγες ώρες, έκανε σε όλους γνωστό ότι τα pushbacks δολοφονούν και ότι αυτό που -μέχρι στιγμής- έκανε το κράτος ημι-φανερά, πλέον μπορεί να το κάνει φανερά. Η υποτίμηση των μεταναστριών σημαίνει την περαιτέρω υποτίμηση και του υπόλοιπου προλεταριάτου. Το εθνικό αφήγημα συσκοτίζει την καπιταλιστική εκμετάλλευση και την αλληλεξάρτηση των συμφερόντων μεταναστών και ντόπιων, ως ταξικά καταπιεσμένα υποκείμενα. Σε όλη αυτή την επιβαλλόμενη συνθήκη, οι μετανάστ(ρι)ες αντιστέκονται, με τις απεργίες πείνας στα κέντρα κράτησης Κορίνθου, Αμυγδαλέζας αλλά και με τους εργασιακούς αγώνες σε Wolt, e-food, Teleperformance, IG Express.

Οι παλαιστίνιοι, όπως και κάθε κοινωνική ομάδα υπό διωγμό με βάση ταξικά, φυλετικά ή έμφυλα κριτήρια, έχουν εκφράσει την αντίστασή τους εναντίον του καθεστώτος απάρτχαϊντ υπό διάφορες μορφές. Στα επαναλαμβανόμενα σφαγεία της Μέσης Ανατολής, οφείλουμε να βλέπουμε όχι απλώς “γεωπολιτικούς παίκτες”, αλλά τις ίδιες τις κινήσεις και τις ανάγκες των προλετάριων είτε στην Παλαιστίνη είτε στη Συρία είτε στην Υεμένη. Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων είτε των δυτικών δυνάμεων είτε του αυτοαποκαλούμενου “άξονα της αντίστασης” αντιβαίνει των συμφερόντων του οποιουδήποτε προλεταριάτου. Ως εκ τούτου τασσόμαστε με την διεθνιστική αλληλεγγύη στους αντιστεκόμενους, στους εκτοπισμένους και στους μετανάστες παλαιστίνιους/ες. Να φωτίσουμε οποιαδήποτε φωνή εντός του κράτους του Ισραήλ αντιτίθεται στη γενοκτονία (άρνηση στράτευσης, αλληλεγγύη στους παλαιστίνιους). Οφείλουμε παράλληλα να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή της Ελλάδας και να αναδείξουμε τις δομικές αντιφάσεις του -όπως και όλων των κρατών-, το οποίο υπερασπίζεται τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε βάρος του ντόπιου προλεταριάτου και των μεταναστριών και συμμετέχει σε συρράξεις, αποκλεισμούς και πολέμους, όπως στην Ουκρανία και τη μέση ανατολή. Στο εδώ και τώρα υπάρχουν αντιστάσεις, αφού στις 24/5 η μετανάστρια κρατούμενη Lea Courtois Dakpa κατήλθε σε απεργία πείνας και στις (της οποία η απεργία πείνας κέρδισε την αναστολή της απόφασης απέλασής της στις 7 Ιουνίου), την 1η Ιουνίου οι “Mothers against genocide” ξεκίνησαν εκ περιτροπής απεργία πείνας σε αλληλεγγύη με τον παλαιστινιακό λαό, στο Σύνταγμα. Οφείλουμε στο εδώ και τώρα να αναδείξουμε τις ευθύνες του ελληνικού κράτους στη σφαγή των Παλαιστινίων, όπως επίσης και τα δικά του εγκλήματα, όπως η μαζική δολοφονία ανοιχτά της Πύλου και να οξύνουμε τον κοινωνικό ανταγωνισμό μέσα στις μητροπόλεις.

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ/ΕΣ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Ανάρες

Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης