Σήμερα κάναμε μοίρασμα κειμένων στο 3ο ΓΕΛ Ευόσμου ενάντια στην επικείμενη μετατροπή του σε Ωνάσειο, όπου μέχρι πριν λίγες μέρες πραγματοποιούνταν κατάληψη για αυτό το λόγο. Να σταθούμε δίπλα στους μαθητές/ριες που αντιστέκονται. Το κείμενο που μοιράστηκε:
“Τις τελευταίες εβδομάδες έχει ανακοινωθεί η ίδρυση “νέων” σχολείων με την στήριξη του ιδρύματος Ωνάση. Αυτά τα σχολεία όμως, είναι 22 υπάρχοντα γυμνάσια και λύκεια που με τη χρηματοδότηση εφοπλιστών για την υποτιθέμενη αναβαθμισή τους, έρχονται να περάσουν ένα νέο μοντέλο εκπαίδευσης που στηρίζεται από το ιδιωτικό κεφάλαιο, για τα συμφέροντά του. Παρόλο που ιδρύονται με πρόσχημα την δημιουργία σύγχρονων αναβαθμισμένων σχολείων που προωθούν την συμπερίληψη και την ισότητα, ξέρουμε πολύ καλά ότι το μόνο που θα πετύχουν είναι ο ανταγωνισμός, η εντατικοποίηση των ζωών των μαθητών/μαθητριών και ο αποκλεισμός πολλών από αυτούς/ες. Η είσοδός τους με εξετάσεις, οι παραπάνω ώρες διδασκαλίας και ο αποκλεισμός πολλών παιδιών που κατοικούν στις γειτονιές που ιδρύονται τα Ωνάσεια σχολεία, ένα πράγμα μας δείχνουν. Ότι με κριτήριο την αριστεία οι μαθήτριες θα χωρίζονται σε άξιες και ανάξιες, θα μεταφέρονται σε άλλες περιοχές, θα έρχονται αντιμέτωπες με την εντατικοποίηση των ζωών τους από το γυμνάσιο.
Αυτή η “ισότητα” που προωθούν όμως σε ποιούς απευθύνεται?
Σίγουρα όχι στην πλειοψηφία των παιδιών της εργατικής τάξης, τα ρομά και τους μετανάστες, οι οποίοι θα έρχονται αντιμέτωποι με την ανταγωνιστική πραγματικότητα των νέων αυτών σχολείων, όπου η λογική της αριστείας θα αποκλείει τη μεγάλη πλειονότητά τους. Ωστόσο, καθώς θα υπάρχει η δυνατότητα για όσα από αυτά ανταποκρίνονται στις υψηλές μορφωτικές απαιτήσεις να φοιτήσουν σε αυτά, θα προωθείται η “συμπερίληψη” και η ισότητα ως μέρος της ατζέντας τους. Έτσι, παρά τους εγγενείς ταξικούς φραγμούς που θα τα χαρακτηρίζουν, θα προβάλλονται ως σχολεία ανοιχτά σε όλους.
Είναι τυχαίες οι περιοχές στις οποίες ξεκίνησε αυτή η εκστρατεία?
Τα σχολεία αυτά παρουσιάζονται ως εργαλεία αναβάθμισης υποβαθμισμένων περιοχών, με στόχο –υποτίθεται– τη στήριξη των “ευάλωτων πληθυσμών” και την παροχή ίσων ευκαιριών στα παιδιά. Στην πραγματικότητα, όμως, αποτελούν άλλο ένα εργαλείο του κεφαλαίου για την αναδιαμόρφωση του αστικού χώρου προς όφελος των αφεντικών. Μέσω της διαδικασίας του “εξευγενισμού” (gentrification), οι γειτονιές της εργατικής τάξης μετατρέπονται σε πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο και το real estate, με τις αυξήσεις των ενοικίων και του κόστους ζωής να επιβαρύνουν την εργατική τάξη. Παράλληλα, ως μηχανισμός κοινωνικού ελέγχου και πειθάρχησης, εντείνουν τις ταξικές διακρίσεις και καλλιεργούν τον ανταγωνισμό για την “κοινωνική ανέλιξη”, μέσα από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αναπαράγει και συντηρεί ανισότητες
Είναι όμως τα Ωνάσεια σχολεία το μοναδικό μέτρο που στοχεύει στην πειθάρχισή μας?
Το τελευταίο διάστημα, ο διάλογος γύρω από την παραβατικότητα ανηλίκων, είναι από τα πιο επίκαιρα θέματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Η μιντιακή προπαγάνδα περί “έξαρσης της παραβατικότητας ανηλίκων”, οι εκατοντάδες προσαγωγές και συλλήψεις ανηλίκων, οι νέες νομικές διατάξεις που αφορούν σκληρά μέτρα πειθάρχισης των νέων, ο νέος νόμος που στοχεύει στην διάρθρωση των ΕΠΑΛ για την αύξηση της παραγωγικότητας των νέων και όλη η κοινωνική επιστράτευση για την αντιμετώπιση αυτού του “φαινομένου”, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια εκστρατεία πειθάρχισης των ανηλίκων. Δεν είναι τυχαίο που σε κάθε γωνιά της πόλης τριγυρνάνε οι μπάτσοι, ούτε οι αναίτιες προσαγωγές είναι εντελώς αναίτιες. Οι περιοχές του Ευόσμου και της Ξηροκρήνης, αποτέλεσαν το τελευταίο διάστημα δύο από τις κύριες περιοχές που “χαρτογραφήθηκαν” από τους μπάτσους με δεκάδες περιπολίες, προσαγωγές και συλλήψεις. Ενώνοντας τα κομμάτια του παζλ, καταλαβαίνουμε πως ούτε τα μίντια, ούτε οι μπάτσοι, αλλά ούτε και τα Ωνάσεια σχολεία ήρθαν απρόβλεπτα, αλλά αποτελούν προσπάθειες συμμόρφωσής μας σύμφωνα με τα καπιταλιστικά πρότυπα.
Ποιά είναι η απάντηση λοιπόν?
Αν δεν μας αρκούν απλά καλύτερος εξοπλισμός για ένα μικρό ποσοστό σχολικών εγκαταστάσεων, αν δεν τρώμε το τυράκι της κοινωνικής ανέλιξης για μια ισχνή μειοψηφία, αν δεν μας πείθουν τα υποκριτικά διαγγέλματα εφοπλιστών και κράτους, αν δεν δεχόμαστε να μας αξιολογούν με τις ανάγκες τους και τα μέτρα τους, αν δεν θέλουμε διακρίσεις, ρατσισμό και εκτοπισμό στη ζωή μας, τότε ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα. Οι μαθητές και μαθήτριες δείχνουν καθημερινά τις αντιστάσεις τους μέσω των καταλήψεων τους. Να σταθούμε στο πλάι τους, να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας και να αποτελέσουμε απειλή για τις κρατικές βλέψεις.
ΜΠΑΤΣΟΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΩΝΑΣΕΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ
ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ”
